Στο παράθυρο

Το παράθυρο της εκκλησίας φωτισμένο από το φως του ήλιου, μοιάζει να αφηγείται τη ζωή μας, τις αναμνήσεις μας. Οι σκιές που παίζουν με το φως στους τοίχους θυμίζουν το παρελθόν : κάποιες μέρες φωτεινές και χαρούμενες κι άλλες σκεπασμένες με τη σκιά της στεναχώριας. Όμως γνωρίζω καλά πως κάθε στιγμή έχει τη δική της αξία, είτε είναι εύκολη είτε δύσκολη. Ο Σταυρός του Χριστού, εκεί στο κέντρο του παραθύρου, γίνεται φάρος σε κάθε μας βήμα. Στις χαρές, μας υπενθυμίζει την ευγνωμοσύνη, εκείνο το "Δόξα τω θεώ" που δεν πρέπει να ξεχνούμε , και στις δοκιμασίες, μας δίνει ελπίδα και δύναμη. Ο Σταυρός μας καλεί να πάμε στην ανοιχτή αγκαλιά Του, να βρούμε την παρηγοριά στο Χριστό και να θυμηθούμε ότι ποτέ δεν είμαστε μόνοι. Η ζωή, όπως και το φως που διαχέεται από το παράθυρο, έχει τις διακυμάνσεις της. Κάποιες μέρες μας αγκαλιάζει με τη ζεστασιά της, ενώ άλλες μας δοκιμάζει με κρύο και καταιγίδα. Όμως, σε κάθε ανατροπή, η παρουσία του Σταυρού, μας θυμίζει...