ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Την ομορφιά του φθινοπώρου την βρίσκω στα απλά πράγματα… Στην μυρωδιά του σπιτιού, όταν σιγοβράζει στην κατσαρόλα το γλυκό σταφύλι με τα κλαδάκια της αρμπαρόριζας κομμένα από τη γλάστρα της αυλής… Στις συνταγές που έφτιαχνα παιδί, σημειωμένες σε παλιά μπλε τετράδια και οι αναλογίες των υλικών ήταν «με το μάτι» και «όσο αλεύρι σηκώσουν», φτιαγμένες τόσες φορές, που δεν χρειάζεται να τις διαβάσω κάθε φορά που μπαίνω στην κουζίνα κι έχω μπροστά μου τα υλικά. Στο παλιό αλουμινένιο ταψάκι της γιαγιάς που καραμέλωσε αμέτρητες φορές μήλα βαφτισμένα στη ρακή, ντυμένα με κανέλα, μοσχοκάρυδο και γαρίφαλο για να ψήσει λαχταριστές μυρωδάτες πίτες… Στον κισσό που σκαρφαλώνει κι αγκαλιάζει τα κυπαρίσσια και τα πλατάνια γύρω από το ξωκκλήσι της Παναγίας της Κεράς στο Ίνι… Μέσα στα απαλά χρώματα που βάφω τα ξύλινα αντικείμενα μου για να μεταμορφωθούν σιγά σιγά σε δώρα για αγαπημένα μου πρόσωπα… Οι αγαπημένες συνταγές των παιδιών μου, απλές και υπέροχες… Η μηλόπιτα

Ένας υπέροχος φθινοπωρινός ήλιος αγκαλιάζει με τις γλυκές αχτίδες του την πόλη. Παρόλο που το σπίτι μας είναι σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο του Ηρακλείου, η γειτονιά μας είναι περιτριγυρισμένη από δέντρα, λουλούδια και αρωματικά φυτά…Όταν ανοίγω τα παράθυρα στην πρωινή δροσιά ή στον κεχριμπαρένιο ουρανό του δειλινού ευωδιάζει ο τόπος… Ιδιαίτερα με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου, ένας μεθυστικός συνδυασμός από στεφανωτή, δυόσμο, λεβάντα και βρεγμένο ξύλο ελιάς ταξιδεύει την καρδιά και τα όνειρα…Ξυπνάει την διάθεση για δημιουργία… Τα βοτανόλαδα μου, βγήκαν από το ντουλάπι και πήραν τη θέση τους δίπλα στο τριμμένο μελισσοκέρι και στα αιθέρια έλαια… Κεραλοιφή: Η συνταγή της χάνεται στο βάθος του χρόνου. Φτιάχνεται από μελισσοκέρι και ελαιόλαδο και είναι ότι πιο αγνό μπορούμε να προσφέρουμε στο δέρμα μας. Από απλή ενυδάτωση και περιποίηση της επιδερμίδας, μέχρι και επιλεγμένες μορφές δερματοπάθειας, εγκαύματα και πληγές. Ανάλογα το βοτανόλαδο και