ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Αυτή την εκδρομή στην Αθήνα την περίμεναν με μεγάλη  ανυπομονησία όλα τα παιδιά. Την Παρασκευή το απόγευμα,  μικροί εξερευνητές  μεγάλοι συνοδοί και υπομονετικές  δασκάλες  συγκεντρωθήκαμε στο λιμάνι του  Ηρακλείου. Τα καμάρια -  μαθητούδια μας φορούσαν τις μπλούζες με τα ονόματα τους και το λογότυπο του σχολείου γεμάτα ενθουσιασμό για το όμορφο ταξίδι και τις νέες εμπειρίες που τα περίμεναν. Λίγο αργότερα Επιβιβα σ τήκαμε στο πλοίο και η περιπέτεια  μόλις άρχιζε. Ήταν τόσο χαρούμενος ο Μανόλης! Ανέλαβε να πάρει τα εισιτήρια, την κάρτα- κλειδί  της καμπίνας να ανακαλύψει που βρισκόταν  και να μας  οδηγήσει μέχρι την πόρτα της. Πέρασε υπέροχα με τους φίλους του! Έπαιξαν, περπάτησαν μέσα στο καράβι έφαγαν μαζί, και το Σάββατο το πρωί ξεκίνησε η μεγάλη μας βόλτα στην Αθήνα! Τις αναμνήσεις που φύλαξε ο μικρός μου στην καρδιά του, θα τις κρατήσει για πάντα σαν ένα πολύτιμο θησαυρό από τα σ

Κάπου σε μια μικρή γωνία της γης, ζει η Έμα, ένα  κορίτσι που χάθηκε  μέσα στη νύχτα. Όμως η μικρούλα δε φοβάται. Ονειρεύεται, κοιτάζει τ'αστέρια στον ουρανό και γράφει με τα διάφανα χέρια της στο γαλάζιο της τετράδιο.  Το κοριτσάκι δεν είναι μόνο του. Έχει μια φίλη που βρίσκεται κρυμμένη μέσα στο σώμα της. Τη λένε Κοκκινοσταλίτσα.  Κάθε βράδυ, μόλις το χρυσαφένιο φεγγαρόφωτο απλώνει τις αχτίδες του στο παράθυρο της , την παίρνει από το χέρι, επιβιβάζονται σε μια παράξενη κόκκινη βαρκούλα που μοιάζει με σφαίρα και ταξιδεύουν σε ένα ήσυχο ποτάμι. Πλέουν ανάμεσα σε κοράλλια, διασχίζουν ωκεανούς, περνούν καταρράκτες και φτάνουν σε ένα θαυμαστό μέρος:  Εκεί που κατοικεί η Αγάπη! Στην καρδιά. Έναν τόπο φτιαγμένο από σάρκα και όνειρα.  Η "Κοκκινοσταλίτσα" της Αφροδίτης Φραγκιαδουλάκη  που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "24 γράμματα" είναι ένα γλυκό, τρυφερό παραμύθι με υπέροχη εικονογράφηση που μιλάε

Ανοιξιάτικο δειλινό...  Το μεθυστικό άρωμα των ρόδων αγκαλιάζει τη γειτονιά. Από το ανοιχτό  παράθυρο, έρχεται η γλυκιά  μελωδία των παιδικών γέλιων και ο ήχος από  τα χαρούμενα κουδουνάκια των ποδηλάτων τους. Οι ώρες του απογεύματος μοιάζουν με τα ροδοπέταλα των  Εκατόφυλλων, που ο αέρας σκορπίζει  απαλά  από την αυλή του Σπιτιού των Ρόδων, στο αδιέξοδο δρομάκι της γειτονιάς. Είναι μια όμορφη Κυριακή και μου κρατάει συντροφιά η υπέροχη γραφή της αγαπημένης μου Μαρίας. Είναι το δεύτερο βιβλίο της που διαβάζω, και για άλλη μια φορά με κέρδισε ο γεμάτος ρομαντισμό  λυρικός της λόγος. Το διηγήμα της Μαρίας Στυλιανού "Για μια χούφτα ευτυχισμένες μέρες" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Αρμίδα" μας ταξιδεύει στη Λετονία και στην ιδιαίτερη ζωή της Άννας. Μας αφηγείται τη δύσκολη διαδρομή της μέσα από τις δοκιμασίες, τη φυγή, την αναμέτρηση με τον εαυτό της και την αναζήτηση της προσωπικής της δικαίωσης.   Έ

Γειά σας φίλοι μου! Παρόλο που κάποιες μέρες επιμένουν να έχουν  λίγη παραπάνω  συννεφιά, νιώθω  πως όταν ξυπνάω το πρωί και κάνω το σταυρό μου, ο Θεός θα βρει τρόπο να μου  δώσει το Φως Του και να μου ζεστάνει την καρδιά. Δεν χρειάζεται κάτι "μεγάλο και σπουδαίο" Η ζεστασιά Του έρχεται μέσα από τα απλά καθημερινά  πράγματα...  Μια ευλογημένη ευκαιρία να θυμηθώ πόσο  ωραίο είναι το συναίσθημα  ότι περπατώ .... ότι μπόρεσα  να φάω κάτι γλυκό και πως έχω τη δυνατότητα να καθήσω σε ένα παγκάκι  να πιω ένα χυμό.   Δόξα τω Θεώ! Αυτή την εβδομάδα κατάφερα να περπατήσω για  λίγο στην πόλη... και παρέα  με τον Αντώνη μου, να παραβρεθώ στο αγαπημένο βιβλιοπωλείο του Ελευθερουδάκη για την παρουσίαση νέου μυθιστορήματος  τη κυρίας  Μαντά. Είχα τρία χρόνια να τη δω. Από το Μάιο του 2019. Και το χάρηκα σα μικρό παιδί που  κατάφερα να πάω στην παρουσίαση του βιβλίου της! Ήταν ένα εξαιρ