ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Γειά σας αγαπημένες μου φίλες. Σήμερα θα μιλήσουμε για καλλυντικά ένα θέμα που αγαπάμε όλες μας πάρα πολύ και θα σας προτείνω δύο υπέροχα προϊόντα που δοκίμασα αυτό το μήνα και μου άρεσαν.  Είχα αρκετά χρόνια να φορέσω μάσκαρα γιατί οποιαδήποτε κι αν αγόραζα μου δημιουργούσε σπυράκια στα μάτια. Πριν  λίγο καιρό όμως δοκίμασα τη  μάσκαρα "Cat walk" της εταιρίας Golden Rose και έμεινα απόλυτα ευχαριστημένη. Είναι gluten free, έχει ένα υπέροχο βουρτσάκι που διαχωρίζει τις βλεφαρίδες χωρίς να τις κολλάει και πάνω απ' όλα δεν μου δημιούργησε  κανένα πρόβλημα στα μάτια.  Άλλο ένα προϊόν που με κέρδισε αυτό το μήνα είναι το πολυχρηστικό Floral ξηρό λαδάκι ενυδατωσης της Νuxe.  Είναι πραγματικά υπέροχο! Ενυδατώνει το πρόσωπο το σώμα και μαλλιά χωρίς να δημιουργεί λιπαρότητα κι έχει ένα όμορφο λουλουδένιο άρωμα.  Δοκιμάστε τα! Φιλιά πολλά και θα τα πούμε σύντομα με  νέες προτάσεις για αγαπημένα προϊόντα ομορφιάς. 

Υπήρχε ένα ποτάμι με κρυστάλλινα νερά που διέσχιζε την πλατεία του μικρού χωριού και μικρά ξύλινα γεφυράκια που  τον περισσότερο καιρό ήταν στρωμένα πλατανόφυλλα. Σε ένα παραδοσιακό καφενεδάκι έβρισκε πάντα μια λεμονάδα που η γεύση της δεν έμοιαζε με καμιά άλλη. Τάιζε τις πάπιες χωρίς να απομακρύνεται πολύ γιατί συνήθως η στάση στο χωριό ήταν μικρή και δεν έπρεπε να γίνουν αιτία να καθυστερήσει το λεοφωρειο. Το Παιδάκι χαμογέλασε.. Ανυπομονούσε να έρθει το καλοκαίρι. Του έλειπαν αυτές οι Κυριακές που με ένα σακίδιο στον ώμο ταξίδευε μαθαίνοντας καινούργιες ιστορίες.  Στα θεόρατα πλατάνια της πλατείας εκείνου του χωριού υπάρχουν άραγε κρυμμένα παραμύθια; Λες να ζουν μικρά ανθρωπάκια που ταξιδεύουν μαζί με τις πάπιες όπως το Νιλς  Χόλγκερσον; Σκέφτηκε πως όταν θα ξαναπεράσει από θα  έπρεπε να αφήσει μικρά κομματάκια μπισκότου στις τρύπες των δέντρων...  Καλημέρα αγαπημένη  παρέα του Σαββάτου σήμερα στις 12 το μεσημέρι στο Ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπή

Η βροχή σταμάτησε. Και οι μέρες έχουν γίνει πάλι ανοιξιάτικες μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Οι βολβοί στις γλάστρες αρχίζουν να ξυπνάνε και ο ήλιος τους χαϊδεύει απαλά.  Το Παιδάκι   θυμήθηκε ένα αγαπημένο κλασικό βιβλίο και πήγε στη βιβλιοθήκη του δωματίου του να το ψάξει...  Αγαπημένη παρέα της Κόκκινης Κλωστής σήμερα στις 12 το μεσημέρι στο Ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης στους 99,7 στα FM διαβάζουμε ένα υπέροχο βιβλίο που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις: "Η Μαύρη Τουλίπα" του Αλέξανδρου Δουμά σε διασκευή της Τζέμης Τασάκου και εικονογραφιση της Γεωργίας Στύλου από τις εκδόσεις "Μεταίχμιο"  Σας περιμένουμε όλους στη ραδιοφωνική μας συντροφιά.  Η εκπομπή μεταδίδεται σε επανάληψη κάθε Πέμπτη στις 20:00 Καλή Ακρόαση! 

“Με σκότωσαν για ένα τριαντάφυλλο. Για ένα χαμόγελο με σκότωσαν. Μου βρήκαν μια ελπίδα μες στον κόρφο μου κρυμμένη και γι’ αυτό με σκότωσαν. Με σκότωσαν για μια ‘καλημέρα’. ΄Ανοιγα το παράθυρο κι έβλεπα όλο τον κόσμο. Γλυκά μου μίλαγε κι εγώ γλυκά του αποκρινόμουν με μια καρδιά γιομάτη αηδόνια και όνειρα”. Νικηφόρος Βρεττάκος 

Μια σπάνια πεταλούδα που είχε το χρώμα των καλοκαιρινών κοχυλιών πέταξε δίπλα στο παραθύρι. Τα φτερά της είχαν ένα  πολύχρωμο λαμπύρισμα κι έμοιαζαν λίγο με τα μαλλιά του...  Έκανε μια αστραπιαία βόλτα στα βρεγμένα  λουλούδια και τις αράβδιστες ελιές κι ύστερα πέταξε μακριά ελεύθερη και πανέμορφη.  Ύστερα έκανε ένα κύκλο χαμηλώνοντας λίγο πάνω από το κάστρο των μυρμηγκιών σα να τα χαιρετούσε κι έπειτα χάθηκε δίνοντας χρώμα στα γκρίζα σύννεφα που σχεδόν ακουμπουσαν τη Ντία κι έκρυβαν τη θέα της θάλασσας..  Το Παιδάκι  χαμογέλασε  Θυμήθηκε τα καλοκαιρινά στάχυα δίπλα στην αμμουδιά έκλεισε τα μάτια του και  ανάσανε τη μυρωδιά του αλλωνάρη που αργούσε πολύ αλλά στα χείλη του υπήρχε ακόμα τη γεύση του αγαπημένου του παγωτού και στο χαμόγελο του η ασημένια λάμψη ενός μαγικού φεγγαρόφωτου που έδινε άυλα φτερά σε κάθε άνθρωπο που αγαπούσε τα κύματα όταν φτερούγιζαν προς τον ουρανό κάθε ηλιοβασίλεμα. Και θυμήθηκε ένα τραγού

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια μακρινή πολιτεία που ίσως να έμοιαζε λίγο με τη δική μας οι πλατείες ήταν ντυμένες  με πολύχρωμα φώτα και φανταχτερά στολίδια. Οι εντυπωσιακές βιτρίνες τραβούσαν τα βλέμματα των ανθρώπων σα μαγνήτης και τα ζαχαροπλαστεία σκορπούσαν απίστευτες μυρωδιές που γαργαλούσαν  τις μύτες των περαστικών.   Όπου και να κοίταζες  έβλεπες παντού φωταγωγημένα δέντρα πασπαλισμένα με χρυσόσκονη αλλά και  καλικαντζαρους που χόρευαν  στους δρόμους μαζί με κάτι παράξενες φιγούρες ξωτικών... Οι άνθρωποι της μακρινής πολιτείας ετοιμαζόταν να γιορτάσουν και κανόνιζαν Ρεβεγιόν με αστραφτερά ρούχα και λαμπερά κοσμήματα.  Κι όμως.  Μέσα στα σπίτια υπήρχε μιά μελαγχολία που κρεμόταν μετέωρη πάνω απ' τα φωτάκια που λαμπύριζαν  επειδή  κάτι είχαν λησμονήσει. Κάπου, μέσα στη φασαρία της Μεγαλούπολης που τα μεγάφωνα έπαιζαν συνέχεια χριστουγεννιάτικα τραγούδια και οι άνθρωποι έπρεπε να φωνάζουν για να ακουστούν, το  αληθινό νόημα τους διέφευγε. Κάτι τους έλειπε... Κάτι π

Καλή κι ευλογημένη χρονιά αγαπημένη παρέα του μπλογκ και της Κόκκινης Κλωστής! Εύχομαι το 2024 να είναι γεμάτο υγεία ψυχική και σωματική, αγάπη και πολλά χαμόγελα για εσάς, τις οικογένειές σας και τους αγαπημένους σας. Εύχομαι να  είστε καλα και να περάσατε όμορφα αυτές τις άγιες μέρες να ζήσατε όμορφες οικογενειακές στιγμές και να χαρίσατε πολλές υπέροχες αναμνήσεις στα παιδάκια σας.  Συγχωρέστε με που επαναλαμβάνομαι όμως οι ευχές μου για τον καινούργιο χρόνο παραμένουν ίδιες   Μακάρι αυτή τη χρονιά να γίνουμε οι άνθρωποι που θα θέλαμε να έχουμε στη ζωή μας! Θα γίνει ο κόσμος μας πολύ καλύτερος!  Έστω και με  λίγη καθυστέρηση σας στέλνω τα αγιογραφικά αναγνώσματα που τόσο πολύ αγαπάτε και μου τα ζητήσατε αυτές τις μέρες.  Ας ευχηθούμε μια νέα χρονιά χωρίς τις  πληγές του πολέμου σε καμιά χώρα και η ανθρωπότητα να κάνει μια νέα αρχή και να αφήσει πίσω της το χαλασμό.  Είθε να εγκατασταθεί η πολυπόθητη παγκόσμια ειρήνη.  Πατήστε εδώ για να κατεβάσετε