ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ο Άγιος Φιλούμενος έμεινε στα Ιεροσόλυμα 46 χρόνια και υπηρέτησε το Πατριαρχείο από πολλές θέσεις. Το τελευταίο του διακόνημα ήταν στο Φρεαρ του Ιακώβ στη Σαμάρεια. Από τις πρώτες όμως μέρες που βρέθηκε εκεί αντιμετώπιζε επιθέσεις από  Σιωνιστές που διεκδικούσαν το προσκύνημα ως δικό τους. Στις 29 Νοεμβρίου 1979 την ώρα του Εσπερινού μια ομάδα φανατικών εισέβαλε μέσα στο Μοναστήρι και τον κατακρεούργησε με 36 χτυπήματα από τσεκούρι. Μετά από τέσσερα χρόνια στην ανακομιδή των λειψάνων του, το σκήνωμα του βρέθηκε αναλλοίωτο κι ευωδίαζε. Συνεχιστής του δύσκολου έργου του είναι ο Άξιος Αγιοταφίτης  Γέροντας  Ιουστίνος που συνεχίζει να δέχεται επιθέσεις από φανατικούς.   Σήμερα πανυγηριζει το Ελληνικό Μοναστήρι και ο Γέροντας που υψώνει την ελληνική σημαία και υπερασπίζεται την Ορθόδοξη πίστη μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες!  Σας στέλνω  φωτογραφίες  , αλλά δυστυχώς   δε γίνεται να περάσει μέσα από την οθόνη η ευωδιά του σκηνώματος του Αγίου. Εύχομαι ολ

Δε θυμάμαι πόσα χρόνια είχα να δημιουργήσω  μια χριστουγεννιάτικη κατασκευή για το σπίτι.Τα περισσότερα πράγματα που έφτιαχνα τα έκανα δωράκια σε συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα. Αλλά όταν  πριν λίγο καιρό βρήκα  επιτέλους ένα γιαούρτι χωρίς λακτόζη με "αξιοπρεπή"γεύση (ώστε να μπορέσω να φάω) φύλαξα  το κεσεδάκι για να φτιάξω  μια χιονόμπαλα για τα Χριστούγεννα 🎁🎄 Και επειδή  δεν γίνεται απλά να δημιουργήσω κάτι χωρίς να έχει "ψυχή", δηλαδή να κουβαλάει μια ιστορία, κάποιο τραγούδι, μια μουσική , ένα ποίημα ή τους ήρωες που έχω συναντήσει στις σελίδες ενός βιβλίου, σκέφτηκα αυτή την κατασκευή να την ονομάσω  " Dance me to the and of love " Ξέρετε... Από το γνωστό τραγούδι του  Leonard Cohen. 🎻🎻🎻🎻🎻🎻   Τις ημέρες που διάβαζα το μυθιστόρημα της Θάλειας Κουνούνη  "Κασετίνα"  συνέχεια το σιγοψιθύριζα.  https://youtu.be/8StKOyYY3Gs  

Αυτές τις ευλογημένες Κυριακές  που παρακολουθούμε τη  θεία Λειτουργία στην εκκλησία  κάποιου   μικρού  χωριού  πολύ τις αγαπώ.   Ο άντρας μου, καλείται συχνά από την Αρχιεπισκοπή να εξυπηρετήσει τις ανάγκες σε μακρινές  ενορίες που βρίσκονται  εκτός πόλεως κι έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να προσκυνήσουμε σε εκείνες τις πανέμορφες μικρές εκκλησιές. Η μυρωδιά  τους πάντα μου γαληνεύει την ψυχή.     Και η απλότητα των ανθρώπων, μαζί με την ζεστή  υποδοχή που μας επιφυλάσσουν σε όποιο τόπο κι αν βρεθούμε, με γεμίζει χαρά. Είμαι ευγνώμων για τούτες τις Κυριακές... Δόξα τω Θεώ που θα τις έχει στις αναμνήσεις του κι Μανόλης. Χρόνια πολλά, βοήθεια μας η Παναγία. https://youtu.be/v4ti0NWDXaM

Η πόλη έχει αρχίσει ήδη να φοράει τα γιορτινά της. Δέντρα στολισμένα , καραβάκια,  τραγούδια, πολύχρωμα φωτάκια, μυρωδιές  από κανέλα και πορτοκάλι, χαμόγελα, γλυκίσματα  και μια ευχάριστη αναστάτωση σε κάθε σπίτι. Όμως μέσα στις προετοιμασίες και στη γιορτινή ατμόσφαιρα, ας μην ξεχνάμε την  ουσία των ημερών. Να μη λησμονούμε την ταπεινή σπηλιά της Βηθλεέμ https://youtu.be/HJtmHJOe6FQ και να μην αφήνουμε έξω από τη γιορτή τον Εορτάζοντα. Το Χριστό. Δε χρειάζονται πολλά λόγια. Ούτε μεγάλες κουβέντες. Μόνο μια ταπεινή προσεχή ,που θ'ανοιξει την πόρτα της ψυχής μας και θα κάνει την καρδιά μας Φάτνη, για να υποδεχτεί το Νεογέννητο Χριστό και να γεμίσει τη ζωή μας με το Φως Του. Αυτές τις μέρες που οι περισσότερες μαμάδες συνηθίζουμε να φτιάχνουμε "Ημερολόγιο  Αντίστροφης Μέτρησης " για τα παιδιά μας, ας μην ξεχάσουμε να τους μιλήσουμε για την πίστη μας. Γιατί χωρίς Εκείνον δεν υπάρχει νόημα στα Χριστούγεννα.

Μία από τις πιο  ωραίες εκδρομές που έχουμε πάει οικογενειακώς είναι στις Μαργαρίτες Ρεθύμνου.  Το πανέμορφο ορεινό  χωριό του Μηλοποτάμου βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες του Ψηλορείτη πολύ κοντά  στην Αρχαία Ελεύθερνα και σε απόσταση 27 χιλιομέτρων από την πόλη του Ρεθύμνου. Το χωριό Μαργαρίτες (που αρχικά   λέγονταν Μαγαρίτες) ονομάστηκε έτσι από την λέξη "μαγαρικά"(ή"μαγαρικάτα") που στα βυζαντινά χρόνια σήμαινε "πήλινα" Κάποια άλλη παράδοση ωστόσο, αναφέρει  ότι οι Μαργαρίτες πήραν το όνομα τους από τη βασίλισσα της  Eλεύθερνας Mαργαρίτα, που εντυπωσιάστηκε τόσο από την εκπληκτική ομορφιά του τόπου, ώστε  έδωσε τα κοσμήματα της για να χτιστεί  το χωριό.  Κατά μια τρίτη εκδοχή το χωριό πήρε το όνομα του από τις πολλές Μαργαρίτες που φυτρώνουν στην περιοχή.  Η παραδοσιακή  τέχνη της αγγειοπλαστικής που μέχρι τις μέρες μας ανθίζει στο χωριό,συνδέεται με τον πλούτο κοιτασμάτων αργιλο

Ο Μηνάς έχει αλλάξει πολύ. Δεν βρίσκει καθόλου χρόνο  να μιλήσει με την οικογένεια του. Δεν προλαβαίνει να παίξει με τους φίλους του , να φτιάξει λιχουδιές στην κουζίνα με τη μαμά, να πάει βόλτα για ποδήλατο με το μπαμπά.  Έχει φοβερούς  αγώνες να δώσει στο  playstation. Πρέπει να κάνει μεταγραφές, να δημιουργήσει ομάδες να νικήσει διεθνείς   αντιπάλους και να καταρρίψει ένα σπουδαίο ρεκόρ.   Σιγά σιγά το μικρό αγόρι ξέχασε ακόμα και να χαμογελάει.  Κάποιο απόγευμα όμως που βρίσκεται στο σπίτι του παππού , αρχίζει ένα παιχνίδι σε μια διαφορετική "πίστα", έναν αγώνα  αληθινό  με δύσκολο αντίπαλο.  Αλλά ο Μηνάς δεν  θα φοβηθεί . Γιατί θα βρει έναν φίλο  με ασύγκριτη δύναμη, συμμάχους  που θα ταξιδέψει μαζί τους πάνω σε χάρτινα φτερά και θα ανακαλύψει Θησαυρούς που δε φανταζόταν ότι υπάρχουν!  " Ο Μηνάς και οι θησαυροί του χάρτινου ταξιδίου "  της Ρουμπίνης Τσακανίκα-Λευθεριώτη των εκδόσεων "Νάμα" εί

Ηλιόλουστες φθινοπωρινές μέρες και η  κουζίνα μοσχομυρίζει κανέλα,  βούτυρο  μαζί με μια υποψία γαρύφαλλου  να ταξιδεύει σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού...σα νότες ενός αρώματος που μας αγκαλιάζει τρυφερά.   Τα ρολάκια κανέλας σιγοψήνονται στο φούρνο.  Υλικά : 1 φακελάκι μαγιά  1 κούπα γάλα  1/5 κούπα βούτυρο 1 κουταλιά ζάχαρη  1/5 κουταλιά σούπας κανέλα  1/5 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο 1/4 κούπας καστανή 60 γρ. βούτυρο  σε θερμοκρασία δωματίου Διαδικασία:  Ζεσταίνουμε το γάλα και λιώνουμε μέσα τη μισή κούπα βούτυρο.  Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι με τη μαγιά και τη μία κουταλιά ζάχαρη.  Όταν το γάλα με το βούτυρο γίνουν χλιαρά τα ρίχνουμε μέσα στο αλεύρι φτιάχνουμε τη ζύμη και την αφήνουμε να ξεκουραστεί και να φουσκώσει μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.  Όταν είναι έτοιμη  ανοίγουμε με τον πλάστη ένα ορθογώνιο φύλλο, απλώνουμε πάνω  το βούτυρο  την καστανή ζάχαρη και την κανέλα. Τυλίγουμε το φύλλο μας σε ρόλο και κόβουμε 12 ροδέλες.