ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Το κορίτσι  με τα τριανταφυλλένια μάγουλα νίκησε τα θηρία του σκοτεινού δάσους. Κάθε πρωί η μαμά, της χτενίζει τα μακριά  μαλλιά της και πηγαίνει στο σχολείο ευτυχισμένη. Έχει ακόμα στην τσέπη το μαγικό κουβάρι με την κόκκινη κλωστή που της χάρισε ο Μηνάς. Μια μέρα που η θεατρική ομάδα του σχολείου είχε πρόβα για τη χριστουγεννιάτικη γιορτή η Ουρανία μπήκε στην αίθουσα να παρακολουθήσει τους συμμαθητές της που θα τραγουδούσαν την “Άγια Νύχτα " το βλέμμα της έπεσε σε ένα ντροπαλό αγόρι που στεκόταν παράμερα σιωπηλό και μόνο του.Το είχε συναντήσει πολλές φορές στην αυλή το όνομα του ήταν Άγγελος.  Ξαφνικά, το μαγικό κουβάρι κύλησε από την τσέπη της κι άρχισε να ρίχνει αστερόσκονη  προς το μέρος του. Η Ουρανία ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Πλησίασε  το αγόρι του χαμογέλασε και του έδωσε  το κουβάρι της κόκκινης κλωστής. Ο Άγγελος το  πήρε στα χέρια του και ετοιμάστηκε να το ξετυλίξει. Καλημέρα αγαπημένοι μου ακροατές και αναγνώστες. Σήμερα  στις 10 : 30 στο Ραδι

Τα τελευταία χρόνια, από τα μέσα του  Νοέμβρη αρχίζουν και κάνουν την εμφάνιση τους στα καταστήματα  παιχνιδιών και στο σούπερ μάρκετ τα όμορφα και χαριτωμένα  Χριστουγεννιάτικα  ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης. Τα γνωστά σε όλες  εμάς τις μαμάδες ως advents. Υπάρχουν πολλών ειδών ημερολόγια, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών και ενδιαφέροντα τους, κι αν η μαμά με τα παιδιά αγαπούν τις χειροτεχνίες θα βρουν δεκάδες ιδέες στο διαδίκτυο με ευφάνταστες δημιουργίες, δραστηριότητες και οδηγίες βήμα βήμα για να φτιάξουν το δικό τους χειροποίητο ημερολόγιο. Το κάθε advent calendar έχει τη δική του ξεχωριστή ομορφιά επειδή φέρνει στα παιδιά μια γλυκιά προσμονή για τα Χριστούγεννα, ενώ μέσα  από όλη αυτή τη διαδικασία  δημιουργείται μια τρυφερή  οικογενειακή παράδοση που χτίζει  πολύτιμες αναμνήσεις στις καρδιές τους. Όμως, πολλές φορές χανόμαστε μέσα στη   λαμπερή ατμόσφαιρα των ημερών κι άθελα μας  ξεχνιόμαστε. Τραγουδάμε μόνο για το μικρό Ρούντολφ ,τα καλικαντζαράκια,

Θυμόταν το πιο χρωματιστό μαγαζάκι στη γωνία του σουκ. Εκεί που σταματούσαν μαζί ν'αγοράσουν λεμονάδες αρωματισμένες με φύλλα μέντας.   Περπατούσαν στους αρχαίους δρόμους αυτής της Άγιας Πολιτείας ακούγοντας την πρωινή ακατάπαυστη οχλαγωγία από τις διάφορες γλώσσες...Χανόταν ανάμεσα στις φωτοσκιάσεις που δημιουργούσαν οι πολύχρωμες τέντες , μέσα στα φιδογυριστά σοκάκια... Αναρωτήθηκε τότε...  Άραγε πόσοι άνθρωποι περιπλανήθηκαν μέσα σε αυτά τα δαιδαλώδη στενά στο πέρασμα των αιώνων;   Τελειώνει κάποτε αυτή η διαδρομή; τον απαποχαιρέτησαν ποτέ αυτό τον τόπο; Μήπως η κάθε γωνία του κράτησε κι ένα κομμάτι της ψυχής τους ώστε να παραμένουν παντοτινά κι ας έχουν φύγει; Με αυτήν τη σκέψη, επέμενε ακόμη να την ψάχνει. 

Καλό  και παραμυθένιο Σαββατοκύριακο φίλοι μου! Σήμερα ξεκινάει κάτι νέο στη μικρή διαδικτυακή μου γωνίτσα. Αφορμή στάθηκε η επιστροφή μου στο ραδιόφωνο  και τα πολλά μυνήματα αγάπης που κυριολεκτικά με κατέκλυσαν τον τελευταίο καιρό. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, για τα βιβλία που μου προτείνατε και για τις ιδέες που μου δώσατε.  Σκέφτηκα λοιπόν, μαζί με την εκπομπή "Κόκκινη κλωστή δεμένη" που μεταδίδεται κάθε Σάββατο πρωί στις 10:30 από το Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης στους 99,7 στα FM  να υπάρχει κάποια δραστηριότητα στο μπλογκ . Μια εύκολη  κατασκευή, και μια συνταγή που θα  μπορείτε να τη φτιάξετε μαζί με τα παιδάκια σας. Πάμε να ξεκινήσουμε το παραμύθι; Μια φορά κι έναν καιρό, ο μικρός Μηνάς , άφησε  στην άκρη το PlayStation και το κινητό βγήκε  στην πλατεία της γειτονιάς   κι έπαιζε ποδόσφαιρο με τους φίλους του. Το βραδάκι,καθώς επέστεφε  στο σπίτι του βρήκε στο δρόμο ένα κουβάρι κόκκινης κλωστής πασπαλισμένο με αστερόσκονη

Καλημέρα αγαπημένοι αναγνώστες του μπλόγκ μου. Σήμερα πέρασα να σας ευχηθώ καλή πορεία προς τα Χριστούγεννα  και να σας προτείνω να παρακολουθήσετε  μια πραγματικά σπάνια συνέντευξη ενός ξεχωριστού και πολύ αγαπημένου μας ανθρώπου. Το περασμένο καλοκαίρι που ταξιδέψαμε στους Αγίους Τόπους είχαμε τη χαρά και την τιμή να μας φιλοξενήσει στην ιστορική βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωσταντίνης κ. κ. Αρίσταρχος Γέρων Αρχιγραμματέας του ελληνορθόδοξου  Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.  Δεν θα πω τίποτα άλλο. Παρά μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ  που μας άνοιξε την καρδιά του, και ότι είμαι ευγνώμων  που τον γνώρισα από κοντά γιατί είναι ένας από τους πιο ευγενικούς ανθρώπους που έχω συναντήσει στη ζωή μου.   Ένα μεγάλο ευχαριστώ  και στην αδελφή  Μαριάμ από την Ιερά Μονή Παναγίας Καλυβιανής Ηρακλείου την αδερφή του Σεβασμιωτάτου για το σπάνιο φωτογραφικό υλικό...   "Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει" Τάσος Λειβαδίτης

Γειά και χαρά μπλογκογειτονιά μου!  Ο Μανόλης κάθε Τρίτη  έχει λιγάκι δύσκολο πρόγραμμα .Μένει στο σχολείο παραπάνω ώρες επειδή συμμετέχει στη θεατρική ομάδα κι όταν τελειώνει  πηγαίνει κατευθείαν στο φροντιστήριο. Γι'αυτό πρέπει να έχει μαζί του λίγο  παραπάνω κολατσιό  από τις υπόλοιπες μέρες. Σήμερα λοιπόν, η μαμά άνοιξε το ντουλάπι, το ψυγείο βρήκε τα υλικά κι άρχισε να ετοιμάζει μπισκότα και πιτάκια  για να τα πάρει μαζί του την Τρίτη.  Πάμε να στην κουζίνα να δούμε πως φτιάχνονται;  Αλμυρά κρουασάν  Υλικά Για τη ζύμη : 1 φλυτζανάκι του ελληνικού καφέ λάδι 1 κούπα γάλα  1 φακελάκι μαγιά  1 φακελάκι μπέικιν 1 αβγό  500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις  1κρόκο για να αλείψουμε τα κρουασάν μας   Για τη γέμιση:  λουκάνικα μικρά  1 κούπα φέτα το ασπράδι από τον κρόκο που θα αλείψουμε, πιπέρι.  Διαδικασία: Χτυπάμε το λάδι με το αβγό και διαλύουμε τη μαγιά στο γάλα.Ανακατεύουμε  τα υλικά μας όλα μαζί και προσθέτουμε το αλεύρι μαζί με το μπέικιν. Ζυμώνουμε κι αφ

Καλησπέρα  μπλογκογειτονιά μου όμορφη!Εύχομαι να έχετε μια υπέροχη εβδομάδα!  Σήμερα  βρέχει κι ευωδιάζει το νοτισμένο  χώμα...Μια μυρωδιά μεθυστική, που τη νιώθεις ακόμα και στους δρόμους της πόλης. Κι εγώ, άρχισα ήδη να μαζέυω φυσικά υλικά για τις χριστουγεννιάτικες κατασκεύες μου,  αλλά και να ψαχουλεύω στα ντουλάπια μου για να ανακαλύψω βαζάκια , ρολά χαρτιού και οτιδήποτε υλικό έχω αποθηκεύσει που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο τις δημιουργικές, βροχερές ημέρες που έρχονται. Όμως έχουμε καιρό να μιλήσουμε για κατασκευές.... Έπιασα την κουβέντα και ξεχάστηκα γιατί άνοιξα την πόρτα του διαδυκτιακού μου σπιτιού...  Σήμερα,  ήρθα να σας μιλήσω για δυο βιβλία που διάβασα πριν λίγες μέρες και θυμήθηκα πως δεν τα είχα προσθέσει στη βιβλιοθήκη του μικρού "μπλογκοσπιτιού" μου.  "Το Ναυάγιο" - Σπύρος Πετρουλάκης από τις εκδόσεις "ΜΙΝΩΑΣ"

Καλημέρα και καλό σου μήνα γλυκιά μου ανεράιδα.... Αυτό το μικρό σπιτάκι ήθελα να σου το φτιάξω εδώ και πολύ καιρό.  Περίμενα τα πρωτοβρόχια που το χώμα θα μυρίζει όμορφα  και τα βότανα θα αρχίσουν να ξυπνούν κάτω από το παχύ στρώμα των πεσμένων φύλλων της σοφής βελανιδιάς, κι ένα πρωί, μάζεψα πάνω στον πάγκο κάθε φυσικό υλικό που είχα στο ντουλάπι μου κι άρχισα να σκαρώνω το  χάρτινο καλυβάκι σου. Έκοψα μια αυγοθήκη  κόλλησα με σιλικόνη τα κομμάτια, έβαλα πάνω ξυλαράκια και μετά άρχισα να χτίζω το  μικρό σου κόσμο μέσα στη γυάλα.  Τοποθέτησα βρύα, φερμένα από τη μακρινή Αράδαινα , πετρούλες μαζεμένες από τις θάλασσες  νότιου κρητικού , βελανίδια από την Ελεύθερνα ,  και φλούδες δέντρων  από το Έλος ... Νομίζω όμως, πως έπρεπε να έχεις και κανένα μανιτάρι όταν βρέχει και είσαι στην αυλή να μη χρειάζεσαι ομπρέλα. Πήρα τα "κα