ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ακόμα ένα κολιέ από βότσαλο από τα αξέχαστα Κύθηρα….. Σκέφτηκα να κολλήσω πάνω στη μικρή και ιδιαίτερη πετρούλα το «Μικρό Πρίγκιπα» επειδή το απόγευμα που την βρήκα στην παραλία είχα περάσει τη μέρα μου με αναμνήσεις από τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων.   Στη χώρα των Κυθήρων μετά το γυρισμό μας από την Αγία Ελέσα, είχαμε σταματήσει σε ένα μικρό αλλά γραφικό ζαχαροπλαστείο να δοκιμάσουμε τοπικά γλυκά. Παραγγείλαμε «Πάστα μύλου». Παρόλο που πρώτη φορά δοκίμαζα αυτό το γλυκό, για κάποιο λόγο κάτι μου θύμιζε! Δεν άργησα να καταλάβω ότι η επικάλυψη που είχε το γλυκό ήταν το γνωστό σε όλους μας πιστεύω «υποβρύχιο» ή βανίλια, που θυμάμαι πως μου πρόσφερε πάντα η θεία Μαρία, ξαδέρφη του πατέρα μου κάθε φορά που πήγαινα να παίξω στο σπίτι της φίλης μου της Έλενας, που έμεναν απέναντι μας. Η θεία μου έμενε στο Φόδελε κι ερχόταν τα καλοκαίρια στο μετόχι την εποχή του τρύγου. Μου ήρθαν στο μυαλό παιχνίδια και ατελείωτες ώρες κούνιας κάτω από τις ελιές! Τη θεία Μαρία έχω χ

Για να φτιάξουμε ένα πλεκτό κολιέ με χάντρες πέρα απο φαντασία και υπομονή θα χρειαστούμε λεπτό συρματάκι 1/2 χιλιοστού, κουμπώματα, χάντρες και ένα βελονάκι. Φτιάχνουμε το πρώτο αλυσιδάκι πλέκωντας μαζί χάντρες στο χρώμα που μας αρέσει.  Το πλέκουμε στο επιθυμητό μήκος και το αφήνουμε στην άκρη. Στη συνέχεια φτιάχνουμε άλλα δύο αλυσιδάκια στο ίδιο μήκος και τα πλέκουμε "κοτσίδα" μαζί  με το πρώτο που φτιάξαμε. Περνάμε τα κουμπώματα στις άκριες και είναι έτοιμο!!! Απο τα χεράκια μας, μοναδικό και έτοιμο για το λαιμό μας!!! Τολμήστε το .....Αξίζει!!!!

  Απο μια άδεια συσκευασία κουτιού γάλατος ή κάτι τέτοιο κόβουμε με προσοχή και φτιάχνουμε το καραβάκι μας. Κάνουμε μια τρυπούλα στην κορυφή του, περνάμε ένα κορδόνι και κολλάμε πάνω στην τρύπα ένα κοχύλι.  Μια ρίζα απο ένα καλάμι απο τη θάλασσα θα μας βοηθήσει να το στηρίξουμε.  Εν συνεχεία διακοσμούμε με πετρούλες απο την θάλασσα!!!   Καλή επιτυχία....   !!!!

Κολιέ από βότσαλο, εύκολο στην κατασκευή, σε μικρό χρόνο και με ελάχιστα χρήματα. Χρειαζόμαστε:  μαλακό λεπτό σύρμα χαντρούλες ένα μικρό βότσαλο απο παραλία. Πέρνουμε το σύρμα και το κόβουμε στο μήκος της αρεσκείας μας. Στο κέντρο του στριφογυρίζουμε ένα κομματάκι απο το σύρμα που μας περίσεψε, στερεώνουμε το βότσαλο με δυνατή κόλλα και το στολίζουμε με χαντρούλες. Τέλος τοποθετούμε τα κουμπώματα και είναι έτοιμο να το φορέσουμε! Τη μικρή πετρούλα-βότσαλο τη βρήκα στην παραλία της Αγίας Πελαγίας στα Κύθηρα !!!!

ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΟ ΒΑΖΑΚΙ  ΓΙΑ ΒΟΤΑΝΑ Βρίσκουμε μια άδεια γυάλινη συσκευασία απο μαρμελάδα ή οτιδήποτε άλλο, σχεδιάζουμε ένα λουλούδι, μια πεταλούδα ή ότι άλλο μας αρέσει και μας εκφράζει και με χρώματα που είναι για επιφάνειες απο γυαλί δίνουμε το τελικό αποτέλεσμα. Πολύ απλό, όμορφο, χρήσιμο και πάνω απο όλα ανακυκλωμένο.....Καλή επιτυχία!!!!!

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΡΟΔΟ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια όμορφη και ευγενική κυρία που την έλεγαν Ζεινέη. Η κυρία αυτή κατείχε ένα ξεχωριστό χάρισμα: ήξερε να μιλάει την γλώσσα των τριαντάφυλλων πράγμα πολύ σπάνιο, κι έτσι είχε ένα τεράστιο ροδόκηπο που φιλοξενούσε δεκάδες είδη τριαντάφυλλων απ’ όλο τον κόσμο. … Σε μια γωνιά του κήπου της υπήρχε μια γλάστρα με δύο ρόδα, που η καταγωγή τους ήταν από την Έφεσο, το ένα ήταν κατακόκκινο και τέντωνε την κορμοστασιά του όσο περισσότερο μπορούσε, το δεύτερο ήταν λευκό και είχε λυγίσει προς τα κάτω. … Η κυρία Ζεινέη τ’ άκουσε μια μέρα να κουβεντιάζουν. Μιλούσε το κόκκινο: «Κοιτάξτε όλοι τι όμορφο που είμαι! Φτωχά τριαντάφυλλα μπροστά σας έχετε μια Θεά! Όλοι με θαυμάζουν και με επαινούν, σέρνονται στα πόδια μου με λατρεία! Δεν μπορούν χωρίς να γονατίζουν μπροστά μου, είμαι το κέντρο του κόσμου γι’ αυτούς!» Το λευκό τριαντάφυλλο απάντησε λυπημένο για την ματαιοδοξία της φίλης του: «Αχ, καημένο μου! Νομίζεις ότι όλοι εξαρτώνται από

ΤΑΞΙΔΙ ... ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ....!!!!! Σαλπάρουμε: «Ξεκίνησα για να ταξιδεύω». Όπως έγραψε και ο ποιητής των ωκεανών ο Νίκος Καββαδίας. Προορισμός: Κύθηρα, Διακόφτι, το τιρκουάζ της αμμουδιάς και το ουκρανικό μισοβγαλμένο φορτηγό τραβάει το φωτογραφικό φακό σαν μαγνητίτης. Η μαγεία που εκπέμπει η κάθε στροφή του δρόμου με τους αρωματικούς θάμνους και τα σκόρπια χωριά σε κάνει να ερωτεύεσαι ξανά την αγάπη σου. Ένα λαδοπράσινο οροπέδιο είναι το νησί, που γκρεμίζεται σε άγρια νερά, ειδυλλιακές αμμουδιές και ακτές σκισμένες από βαθιά φαράγγια… Τα αμέτρητα γεφύρια των Κυθήρων ξέρουν να τα περπατούν μόνο οι ταξιδιώτες και όχι οι τουρίστες. Τα Κύθηρα τα βρίσκουν οι άνθρωποι που ξέρουν να απολαμβάνουν αυτά που μας χαρίζονται, αλλά συγχρόνως ενδιαφέρονται για τις αλήθειες πίσω από τις κοσμοπολίτικες εικόνες, τις πολυτελείς διαμονές και τα ευφάνταστα πιάτα που όλοι αγαπάμε να δοκιμάζουμε. Θέλω να στείλω τα χαιρετίσματα και τον σεβασμό μας στον πατέρα Πέτρο που μας υποδέ

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ Κύματα πουλιά στα ταξίδια σας που πάτε Ύφαλα νησιά ποιά μικρή θεά κρατάτε; Θάλασσα δροσιά στο ζεστό κρυφό ακρογιάλι Ήλιος που διψά της Μαρώς την άλλη αγκάλη Ρόδα του νερού στου ανέμου το ριπίδι Άρμενο πανί για μακρύ μακρύ ταξίδι [Ακροστιχίδα για τα Κύθηρα με πρώτο στίχο απο το τραγούδι  των Γιώργου Ρούσσου και Μάνου Χατζιδάκι, ''Θάλασσα Πλατιά] Κατασκευή από ξύλα και πέτρες τις θάλασσας!!!!! Ένα τραγούδι για τους ταξιδευτές των Κυθήρων......!!!!!! http://www.youtube.com/watch?v=0FydXx7oot0