Βιβλιομυθολογία

Χριστός Ανέστη αγαπημένη βιβλιόφιλη παρέα του μπλογκ! Οι πρώτες ζέστες ήρθαν και ήλιος του Μάη  απλώνεται πάνω απ 'την πόλη, αγκαλιάζει τις αυλές, ξυπνά τη φύση και τη διάθεση για καινούρια αναγνωστικά ταξίδια. 

Σήμερα, θα σας προτείνω δυο βιβλία εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία που μου άρεσαν πολύ.

"Αμάλθεια

Το κορίτσι με τα κέρατα"  του Αλέξανδρου Χατζηπαναγιώτη από τις εκδόσεις "Μίτος" 

Ο μύθος της στοιχειωμένης γριάς ελιάς στο μικρό και ήσυχο χωριό Σφεντύλι, στην καρδιά της Κρήτης, έχει αναβιώσει με τρόπο που αναστάτωσε και πάλι τους κατοίκους του. Στη διάρκεια μιας σειράς ανεξήγητων και φαινομενικά υπερφυσικών γεγονότων, όλοι  αποφεύγουν το παλιό δέντρο που λέγεται πως φιλοξενεί το πνεύμα ενός κοριτσιού με κέρατα. Ο μοναδικός άνθρωπος που δε φοβάται είναι ο νεαρός Λάμπρος Αλιφιεράκης, ένας εικοσάχρονος μουσικός που, παρά τις φήμες, κάθεται συχνά κάτω από την αιωνόβια ελιά για να παίξει τη λύρα του και να βυθιστεί στις σκέψεις του.

Ωστόσο, την αυγή της 28ης Αυγούστου 1962, όταν η γη της Κρήτης ταρακουνήθηκε από έναν ισχυρό σεισμό, οι φήμες για το στοιχειωμένο δέντρο έγιναν πιο πραγματικές από ποτέ. Ο σεισμός, διάρκειας μόλις τριάντα δευτερολέπτων, αναστάτωσε τον τόπο και έφερε στην επιφάνεια ένα αρχαίο μυστικό που είχε παραμείνει κρυμμένο για αιώνες. Ένας μυστηριώδης μίτος της ιστορίας άρχισε να ξετυλίγεται και, παρά τις προσπάθειες να κρυφτεί, οι φήμες για το κορίτσι με τα κέρατα απέκτησαν μια τρομακτική διάσταση.

Ανάμεσα στους παράξενους περαστικούς που ξάφνιαζαν τους κατοίκους έκανε και την εμφάνιση του ένα αρχαίο ειδώλιο στα χέρια ενός διαφορετικού και ιδιαίτερου ανθρώπου από το χωριό. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την αφετηρία μιας σειράς αναπάντητων ερωτημάτων...Τι να κρύβει άραγε ο διευθυντής του αρχαιολογικού μουσείου Ηρακλείου; Τι ακριβώς έχει ανακαλύψει που μπορεί να ρίξει φως στα ανεξήγητα φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω από την ελιά και το χωριό; γιατί δε φοβάται ο νεαρός να κάθεται στον ίσκιο της και να παίζει λύρα; 

Αυτά τα παράξενα φαινόμενα και οι ιδιόμορφες συμπεριφορές φαίνεται να ανοίγουν ένα νέο κύκλο ερωτημάτων που κάνεις δε μπορεί να απαντήσει και να συνδέονται με κάτι αρχαίο και πιο μυστιριακό κάτι που έχει σχέση με τη μυθολογία, την ιστορία και ίσως ακόμα και την τέχνη. Ποια είναι η σχέση του αρχαίου ειδωλίου με την ιστορία του Ερωτόκριτου, του μεγάλου ποιήματος της Κρητικής λογοτεχνίας; Ποιες είναι οι σχέσεις του Βιτσέντζου Κορνάρου και της μουσικής του Μπετόβεν με την ανακάλυψη αυτή; Και πώς συνδέονται όλα αυτά με έναν αδίστακτο αρχαιοκάπηλο, που δεν διστάζει να πατήσει πάνω σε οποιονδήποτε και οποιοδήποτε θρύλο για να αποκομίσει κέρδη;

Αλλά το πιο σημαντικό ερώτημα όλων: ποιος είναι αυτός που ορίζει τα όρια ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα; Πώς μπορούμε να ξεχωρίσουμε την αλήθεια από τις σκιές που ρίχνει ο χρόνος, και πώς η σύγχρονη γνώση μπορεί να ερμηνεύσει τα αινίγματα του παρελθόντος;

Το μυθιστόρημα "Αμάλθεια" του Αλέξανδρου Χατζηπαναγιώτη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Μίτος" 

το ανακάλυψα στο public και μου τράβηξε την προσοχή το πανέμορφο εξώφυλλο κι ο ιδιαίτερος τίτλος του. 

Το πήρα στα χέρια μου, διάβασα τα τρία πρώτα κεφάλαια και δε μπόρεσα να το αφήσω να φύγω. Το αγάπησα πολύ και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!! 

"Κλυταιμνήστρα " Costanza Casati απο τις εκδόσεις "Μίνωας" 

Η Κλυταιμνήστρα, κόρη της Λήδας και του Τυνδάρεου, βασιλιά της Σπάρτης, ήταν μια γενναία πολεμίστρια και πριγκίπισσα με μεγάλη δύναμη και ανεξαρτησία. Ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον Τάνταλο, βασιλιά της Μαιονίας, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο. Όμως, η μοίρα της επιφύλαξε άλλους δρόμους.

Ο Αγαμέμνονας, ο βασιλιάς των Μυκηνών, αποφάσισε να την αποκτήσει από την πρώτη στιγμή που τη συνάντησε χωρίς να υπολογίσει τη δική της θέληση και τη ζωή της. Σκοτεινός και άπληστος, ζήτησε την βοήθεια του πατέρα της για να σκοτώσει το  σύζυγό και το νεογέννητο μωρό της  κάτι το οποίο κατάφερε με τον πιο αδίστακτο τρόπο. Μετά από αυτήν την τραγωδία, ο Αγαμέμνονας παντρεύτηκε την Κλυταιμνήστρα, αλλά εκείνη, από τη στιγμή  που έχασε την οικογένεια της, το μόνο που είχε μέσα στην ψυχή της ήταν μια ακόρεστη δίψα για εκδίκηση.

Αλλά και ο Αγαμέμνονας  δεν άλλαξε  ποτέ τη στάση του απέναντι της. Δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να την προδίδει και να της προκαλεί πόνο καταπατώντας κάθε ίχνος της  αξιοπρέπειας της.

Ο πιο φρικτός λόγος για την οργή της Κλυταιμνήστρας ήταν όταν ο Αγαμέμνονας αποφάσισε να θυσιάσει την ίδια τους την κόρη, την Ιφιγένεια, για να εξασφαλίσει τη νίκη στην εκστρατεία του Τρωικού πολέμου . Ανήμπορη να τον σταματήσει, παρακολουθούσε την καταστροφή της ίδιας της οικογένειάς της, χωρίς καμία δύναμη να αντιδράσει.

Αλλά η Κλυταιμνήστρα δεν παραδόθηκε ποτέ της στην ήττα. Κατέστρωσε την εκδίκησή της με αθόρυβο αλλά αμείλικτο τρόπο. Η επιθυμία της για δικαιοσύνη – ή μάλλον για τιμωρία – έγινε η κινητήρια δύναμη πίσω από τις πράξεις της, ώσπου τελικά έφερε την εκδίκηση με τα χέρια της.

Όσοι αγαπάτε την ελληνική μυθολογία όπως εγώ είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσουν!