Στο παράθυρο

Το παράθυρο της εκκλησίας φωτισμένο από το φως του ήλιου, μοιάζει να  αφηγείται τη ζωή μας, τις  αναμνήσεις μας. 

Οι σκιές που παίζουν με το φως στους τοίχους θυμίζουν το παρελθόν : κάποιες μέρες  φωτεινές και χαρούμενες κι άλλες σκεπασμένες με τη σκιά της στεναχώριας. 

Όμως γνωρίζω καλά πως κάθε στιγμή έχει τη δική της αξία, είτε είναι εύκολη είτε δύσκολη.

Ο Σταυρός του Χριστού, εκεί στο κέντρο του παραθύρου, γίνεται φάρος σε κάθε μας βήμα. Στις χαρές, μας υπενθυμίζει την ευγνωμοσύνη, εκείνο το "Δόξα τω θεώ" που δεν πρέπει να ξεχνούμε , και στις δοκιμασίες, μας δίνει ελπίδα και δύναμη.

Ο Σταυρός μας καλεί να πάμε  στην ανοιχτή αγκαλιά Του, να βρούμε την  παρηγοριά στο Χριστό και να θυμηθούμε ότι ποτέ δεν είμαστε μόνοι.

Η ζωή, όπως και το φως που διαχέεται από το παράθυρο, έχει τις διακυμάνσεις της. Κάποιες μέρες μας αγκαλιάζει με τη ζεστασιά της, ενώ άλλες μας δοκιμάζει με κρύο και καταιγίδα. Όμως, σε κάθε ανατροπή, η παρουσία του Σταυρού, μας θυμίζει την απέραντη αγάπη του Θεού.

 Ας κρατήσουμε το βλέμμα μας στραμμένο στο  Σταυρό, ακόμα και όταν οι σκιές προσπαθούν να μας αποσπάσουν. Γιατί εκεί, στο φως Του  βρίσκουμε το νόημα της ύπαρξής μας. 

Ο Θεός είναι πάντα στο πλευρό μας, μας στηρίζει και μας καθοδηγεί στο μονοπάτι που θα καταφέρει η ψυχή μας να τον συναντήσει, ακόμα κι αν είναι δύσκολος ο δρόμος, είναι ο σωστός. Η μοναδική εκείνη διαδρομή που μπορούμε να ακολουθήσουμε. 

Ας κρατήσουμε το παράθυρο ανοιχτό, για να αφήσουμε το φως να μπει, και ας θυμόμαστε ότι η ζωή είναι ένας δρόμος γεμάτος απρόοπτα και ευλογίες. Ανεξαρτήτως των στιγμών, ο σταυρός είναι η πυξίδα μας, το σημείο αναφοράς που μας θυμίζει ποιοι είμαστε και πού ανήκουμε....