Το Νεραϊδοσπιτάκι

Όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι μου άρεσε να βρίσκομαι συνέχεια στην εξοχή. Ηθελα να μαζεύω λουλούδια, να παρατηρώ τα μικρά ζωάκια που υπήρχαν κρυμμένα μέσα στα δέντρα ή στο χώμα κι έτσι προτιμούσα να ακολουθώ το μπαμπά μου όταν πήγαινε στα χωράφια από το κάθομαι στο σπίτι. Θυμάμαι που βρίσκαμε χόρτα για τις κατσικούλες μας και τα φορτώναμε στην καρότσα της αγροτικής του μηχανής. Περπατούσα λοιπόν γύρω γύρω και φανταζόμουν ότι υπήρχαν κρυμμένα μικροσκοπικά σπιτάκια κάπου ανάμεσα στις φυλλωσιές ή μέσα στους κορμούς των ελαιώνων και υπόγειες πολιτείες μικρών πλασμάτων κάτω από το χώμα.

Φανταζόμουν ότι μπορούσα λέει να τους μιλάω. Και όταν ο μπαμπάς έσκαβε και η φρέζα του έκοβε τα λουλούδια εγώ έκλαιγα  γιατί τα λυπόμουν. Έκλαιγα τόσο πολύ που αναγκαζοταν να σβήσει τη μηχανή να σταματήσει το σκάψιμο και να αρχίσει να με παρηγορεί. Μου έλεγε ότι τα λουλούδια έχουν σπόρους που πέφτουν στη γη και θα φυτρώνουν κάθε χρόνο. Μετά άναβε ένα τσιγάρο καθόταν και περίμενε να ηρεμήσω. Είναι μια από τις πιο έντονες αναμνήσεις που έχω από το μπαμπά μου.

 Γενικά δεν έχω και πολλές αναμνήσεις μαζί με τον μπαμπά. Ήταν άρρωστος από πριν γεννηθώ. Δεν τον γνώρισα υγιή. Και όσο περνούσαν τα χρόνια η κατάσταση δυσκόλευε όλο και πιο πολύ....Κι έτσι είναι ακόμα πιο πολύτιμες όλες όσες έχω. 

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω αλλάξει και πολύ από τότε. Έχω μείνει ένα παιδάκι. Ψάχνω ακόμα για παραμυθένιους κρυμμένους κόσμους στην εξοχή. Κι αν δεν τους βρίσκω τους δημιουργώ. 

Έτσι όταν πριν λίγες μέρες βρήκα στο! Jumbo αυτό το πακέτο χειροτεχνίας, η σκέψη μου ταξίδεψε πίσω στο χρόνο. Κάπου από εκεί ψηλά με βλέπει ο μπαμπάς και γελάει που ακόμα ψάχνω κρυμμένα νεραϊδόσπιτα.

Η κατασκευή του έγινε ως εξής :Πήρα ένα βάζο από το ντουλάπι, κόλλησα πάνω με το πιστόλι σιλικόνης την πόρτα και πρόσθεσα γύρω γύρω φυσικά υλικά που είχα μαζέψει από την εξοχή: Βρύα και φλοιούς δέντρων. 

Στη συνέχεια τοποθέτησα το βαζάκι μέσα σε μια γυάλινη βαθειά πιατέλα και πρόσθεσα  επιπλέον Βρύα και ακόμα περισσότερα φυσικά υλικά... Βελανίδια, κυπαρισσσόμηλα, φασκόμηλο, μικρά κουκουνάρια. 

Και το μικρό νεραϊδοσπιτάκι μου είναι έτοιμο! 

 Το στόλισα πάνω στον  πάγκο της κουζίνας Μου. Τώρα έχει μια μικρή δόση παραμυθιού η ατμόσφαιρα όταν μαγειρεύω και ψήνω διάφορες λιχουδιές....

Να κι η άμαξα της  Σταχτοπούτας..... Χμμμμ μάλλον θα γίνει κέικ και η μικρή ηρωίδα του παραμυθιού θα πάει με τα πόδια στο παλάτι.

Θα της δώσω λίγο ψωμί σπιτικό να ταΐσει τα σπουργίτια στη σοφίτα της... 

Τη συνταγή θα σας την πω σε άλλη ανάρτηση.... 

Το κεράκι μου το αρωματικό μυρίζει φθινόπωρο.... Να σας δώσω οδηγίες πώς να το φτιάξετε κι αυτό; Βρήτε τις αναμμένες λαμπάδες και τα μισοτελειωμένα κεριά που έχετε στο σπίτι... Λιώστε τα με αυτό τον τρόπο και προσθέστε μέσα στο υγρό κερί μια μεγάλη κουταλιά της σούπας μείγμα μπαχαρικών ή κανέλα ή έτοιμο μείγμα pumpkin spice από το μπαχαροπωλείο 

Αφήνετε να στεγνώσει και ανάβετε.... 

Υπέροχη μυρωδιά!!!

Καλές και παραμυθένιες δημιουργίες