Ψωμί χωρίς γλουτένη.

Το Ηράκλειο βυθίζεται όλο και περισσότερο στο "κόκκινο"  και είναι θέμα χρόνου να μπούμε σε ένα πιο σκληρό lockdown.  Όμως σήμερα το απόγευμα  ένιωσα μια  γαλήνη στην ψυχή μου, όταν  είδα το Μανόλη  τόσο χαρούμενο να  χτίζει  ένα ξύλινο σπιτάκι με τα Λιόκλαδα και να παίζει ανέμελα με τα χώματα στο απέναντι χωράφι... 

Έφτιαξε μια σφεντόνα και μάζεψε  φυτά για το Φυτολόγιο του.

   Εγώ ξεκίνησα ένα νέο βιβλίο του Νικολά Μπαρρό κι έφτιαξα ψωμί χωρίς γλουτένη.  

Το έχω φτιάξει κι άλλες φορές και γίνεται  νοστιμότατο!

  Η αρχική  συνταγή εδώ
https://youtu.be/WFWN_PrDt28

Εγώ βάζω ένα αβγό, μια κουταλιά μέλι και γιαούρτι χωρίς λακτόζη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο από το οπισθόφυλλο:

"Ο συγγραφέας Ζυλιέν Αζουλαί είναι συντετριµµένος. Η γυναίκα του Ελέν, ο άνθρωπος που αγαπούσε περισσότερο από καθετί στον κόσµο, δεν υπάρχει πια. Είναι ωστόσο υποχρεωµένος να τηρήσει την υπόσχεση που της έδωσε προτού πεθάνει: να της γράψει τριάντα τρία γράµµατα –ένα για τον κάθε χρόνο της σύντοµης ζωής της– και να τα αφήσει, ένα ένα, στο Κοιµητήριο της Μονµάρτης, όπου εκείνη αναπαύεται. Τηρώντας την υπόσχεσή του, ο Ζυλιέν τής διηγείται στα γράµµατά του όσα είναι αναγκασµένος να κάνει χωρίς εκείνη, αν και δε βρίσκει πια νόηµα στη ζωή, της µιλά για την αγάπη του, που πλέον δεν έχει ανταπόκριση, της λέει για τον Αρτύρ, τον µικρό τους γιο, που δε θέλει να είναι ο µπαµπάς του θλιµµένος. Ώσπου, µια µέρα, όλα τα γράµµατα εξαφανίζονται. Στη θέση τους βρίσκονται µυστηριώδη αντικείµενα, που την προέλευσή τους ο Ζυλιέν δεν µπορεί να εξηγήσει… "

Ένα ρομαντικό μυθιστόρημα που το αγάπησα από τις πρώτες σελίδες! 

Καλό κι Ευλογημένο βράδυ με περισσή υπομονή!