Ο Υπασπιστής του Αυτοκράτορα
Το 1798, στο ταξίδι του προς την Αίγυπτο ο Ναπολέων Βοναπάρτης "κρύβεται"για κάποιο χρονικό διάστημα στη νοτιότερη γωνιά της Ευρώπης, στην Ιεράπετρα της Κρήτης. Κοντά του βρίσκεται ο καλύτερος και ο πιο πιστός του φίλος ο Ζαν Λινιέ που με τη συνοδεία της φρουράς του, μένουν για λίγο στην υπό οθωμανική κατοχή Ελλάδα, μέχρι να έρθουν οι κατάλληλες συνθήκες,να σαλπάρουν για την Αίγυπτο και να συνεχίσουν την εκστρατεία τους.
Όμως η ζωή έχει άλλα σχέδια καθώς ο αναπάντεχος έρωτας του Ζαν με μια κοπέλα που ζει κοντά στο σπίτι που μένουν οι αξιωματικοί αλλάζει τα σχέδια του γαλλικού στόλου και μια ανοιξιάτικη νύχτα με τρικυμία τον Μάρτιο του 1798, η κοπέλα φυγαδεύεται από την Κρήτη για τη Μάνη κι από εκεί στην Πεντέλη, για να καταλήξει στο Παρίσι με τη συνοδεία του θείου του Ζαν , ενός απόστρατου ευγενικού αξιωματικού.
Διακόσια χρόνια μετά, η Σοφί Λινιέ, ένα νέο κορίτσι που ζει στο Παρίσι αποχαιρετά τη μητέρα της Λιμπερτέ για το τελευταίο της ταξίδι. Το βαρύ της πένθος και οι αναμνήσεις που πλπλυμμηρίζουν τη μνήμη της, την οδηγούν στο πατρικό της σπίτι. Εκεί θα ανακαλύψει τις χειρόγραφες σημειώσεις της μητέρας της κι ένα μύνημα γραμμένο μυστικά σε έναν παλιό πίνακα ζωγραφικής που θα της δημιουργήσει πολλά ερωτήματα για το παρελθόν της "ξακουστής και ευγενικής" οικογένειάς της
Η Σοφί αρχίζει να ψάχνει απαντήσεις κι έτσι μέσα από διεξοδικές έρευνες, τα βήματα της θα την οδηγήσουν στην Ιεράπετρα της Κρήτης ψάχνοντας για μια γυναίκα που ζούσε στην πόλη και μοιραζόταν το ίδιο όνομα με εκείνη ενώ μετά την εξαφάνιση της κάποιο ανοιξιάτικο βράδυ δυο αιώνες πρίν δεν έμαθε κανείς τι απέγινε. Σαν κάποιος να ήθελε να σβήσει εντελώς το πέρασμα της από τη ζωή.
Καλησπέρα Μπλογκογειτονιά!
Το βιβλίο του Φιλίππου Πλιάτσικα το είχα στη λίστα με τα υπόψιν για αρκετό καιρό.
Με είχε τραβήξει σαν μαγνήτης η περίληψη στο οπισθόφυλλο όχι μόνο επειδή η αφήγηση ξεκινάει από την Κρήτη αλλά και επειδή έχω μια ιδιαίτερη αγάπη στα μυθιστορήματα που αφηγούνται παράλληλες ιστορίες και με ταξιδεύουν σε διαφορετικές εποχές. Θυμήθηκα ότι δεν υπήρχε στη βιβλιοθήκη μου πριν λίγες μέρες που πήγαμε εκδρομή στην Ιεράπετρα και εντελώς τυχαία βρεθήκαμε μαζί με το Μανόλη μπροστά στο σπίτι του Ναπολέοντα.
Την εβδομάδα που ακολούθησε το αναζήτησα στα βιβλιοπωλεία της πόλης,το διάβασα και μου άρεσε πολύ! Ένα βιβλίο που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από τις πρώτες του σελίδες, σε κάνει να θέλεις να διαβάσεις παρακάτω,ενώ η γραφή του είναι εξαιρετική με υπυπέροχες περιγραφές των τόπων των ανθρώπων και των συναισθημάτων τους.
Ο ποιητικός λόγος του αγαπημένου τραγουδοποιού δημιούργησε ένα γοητευτικό ταξίδι στο χρόνο!
Σας το προτείνω με αγάπη!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου