"Holiday"

 

Μεσημέρι καλοκαιριού στον κρητικό Νότο... Μια εκδρομή στη θάλασσα από εκείνες που πηγαίνουμε οι δυο μας με το Μανόλη. Υπήρχε μια ταβερνούλα δίπλα στο κύμα και καθίσαμε σε ένα μικρό φροντισμένο τραπεζάκι με τα τζιτζίκια να τραγουδούν και τη θάλασσα να ψιθυρίζει. 

Κοιτούσαμε τον κατάλογο για να βρούμε το  αναψυκτικό που θα συνόδευε το φαγητό μας. Παραγγείλαμε λεμονάδα με πολλά παγάκια. Την ώρα που με σέρβιρε  με κοίταξε χαμογελώντας και μου λέει:

— Μαμά… Όταν  τελείωσες την Α’ Γυμνασίου, ποιο ήταν το αγαπημένο σου τραγούδι; Θες να το ακούσουμε;

Χαμογέλασα. Σαν να ξεκλείδωσε ένα μικρό παραθυράκι στο χρόνο. 

— Τότε άκουγα Scorpions, του λέω. Το αγαπημένο μου ήταν το" Still Loving You."

Έλαμψε το πρόσωπό του.

— Ααα, το θυμάμαι! Είναι το συγκρότημα που σου φέρνει ο Αντώνης CD στα γενέθλιά σου, ε;

— Ναι, ακριβώς, του λέω και γελάω. Αλλά τώρα… ας μην βάλουμε το "Still Loving You." Ας ακούσουμε το "Holiday" . Είναι καλοκαίρι, είμαστε εκδρομή. Ταιριάζει καλύτερα.

Το έβαλα να παίξει από το κινητό. Οι πρώτες νότες ακούστηκαν... Το χαμόγελο της οικειότητας στο πρόσωπο του και το κοίταγμα του με έκανε να χαμογελάω κι εγώ χωρίς καλά καλά να ξέρω το λόγο... 

— Το θυμάμαι αυτό το τραγούδι! μου λέει. Σου είχε φέρει η νονά μια κολόνια και το τραγουδούσες κάθε φορά που τη φορούσες.

Στάθηκα για λίγο. Έσκυψα το κεφάλι. Μα ναι… είχε δίκιο. Η κολόνια λεγόταν Far Away. Και κάθε φορά που την έβαζα, μου ερχόταν φυσικά να τραγουδήσω "Let me take you far away, a holiday…" 

Εντυπωσιάστηκα. Τόσο μικρός ήταν τότε… κι όμως το θυμόταν. Όχι απλώς το άρωμα ή το τραγούδι, αλλά το συναίσθημα της χαράς... Της οικειότητας... Της βόλτας που πηγαίναμε από τότε οι δυο μας... Εκείνες τις μικρές στιγμές που περνούσαν απαρατήρητες για μένα – για εκείνον ήταν εικόνες και ήχοι που ρίζωσαν βαθιά στην καρδιά του. 

Έμεινα κατάπληκτη με το πώς δημιουργούνται οι αναμνήσεις... Εγώ είχα σχεδόν ξεχάσει ότι τραγουδούσα αυτούς τους στίχους, ότι φορούσα αυτό το άρωμα ... Έπρεπε να σκεφτώ λίγα λεπτά ώστε να θυμηθώ σε ποιά χρονική περίοδο αναφερόταν ο Μανόλης. Κι όμως για εκείνον ήταν μια από τις πρώτες αναμνήσεις του δίπλα μου. 

Και έτσι, με τον ήλιο να δύει και το κύμα να κρατά ρυθμό, ακούσαμε μαζί  με το έφηβο πια αγόρι μου το "Holiday" . Ένα τραγούδι που μίλησε σε πολλές γενιές... Μια ανάμνηση που έγινε καινούργια.