Τα μάτια μας στη Συρία

 Ως Ορθόδοξη Χριστιανή, η ψυχή μου  είναι γεμάτη θλίψη. Η είδηση της αποτρόπαιης βομβιστικής επίθεσης στον Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία στη Δαμασκό, εν ώρα Θείας Λειτουργίας, είναι βαθιά πληγή για όλη  την ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία. 

Οι Χριστιανοί της  Συρίας  βρίσκονται υπό διωγμό εδω και αρκετά χρόνια. 

Και σήμερα, αδελφοί μας που ήταν μαζεμένοι στο Ναό να προσευχηθούν και να παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία , έπεσαν θύματα ισλαμικού μίσους και τυφλής βίας. Άνθρωποι που πήγαν απλά ν'ανάψουν ένα κερί για να γαληνέψουν στον οίκο του Θεού, οδηγήθηκαν στον θάνατο από μια πράξη εξτρεμιστικής βίας... Δεκάδες οι νεκροί και οι τραυματίες... Ήταν μια ενορία... Όπως η δική μας ενορία.. Όπως η εκκλησία που είναι εφημέριος ο άντρας μου... 

Η ψυχή μου πονά...  Η ανάσα μου είναι γρήγορη... Γράφω σχεδόν με ταχυπαλμία..  Σκέφτομαι πως ήταν πολλά παιδιά.. Όπως το παιδί μου που είναι η χαρά του  να πηγαίνει στα μαθήματα Βυζαντινής μουσικής, η ευτυχία του να μπαίνει μέσα στο ιερό και να ντύνεται παπαδάκι... Και δε γύρισαν στο σπίτι τους.. Ένας φανατικός τα σκότωσε... 

Η Εκκλησία μας δεν είναι απλώς κτίριο. Είναι σώμα Χριστού. 

Σήμερα, το σώμα αυτό ματώνει. 

Αλλά και σήμερα, θυμόμαστε ότι "ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε· ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον" (Ἰω. 16,33).

Προσεύχομαι για την ανάπαυση των ψυχών των μαρτύρων της ορθόδοξης πίστης μας . Για την  επούλωση στις πληγωμένες καρδιές των οικογενειών τους. Για φώτιση στους ηγέτες του κόσμου ώστε να δώσουν ένα  τέλος στους πολέμους και στην τρομοκρατία.

Μπορεί οι Τζιχαντιστές να σκοτώσανε τα σώματα των πιστών αλλά δεν μπορούν να σκοτώσουν τις ψυχές τους και δε μπορούν να σβήσουν το Φως του Χριστού από τις καρδιές των πιστών. Ο Κύριος της Ειρήνης ο Χριστός είναι ζωντανός. Και μέσα από τον Σταυρό Του έρχεται η Ανάσταση.

Οι αδελφοί και αδελφές μας δεν είναι απλά νεκροί — είναι μάρτυρες.

Δεν θα ξεχάσουμε.

Δεν θα πάψουμε να προσευχόμαστε. Δεν θα πάψουμε να ελπίζουμε.

Γιατί η ελπίδα μας δεν στηρίζεται σε ανθρώπινες δυνάμεις, αλλά στον Αναστάντα Χριστό. 

Εκείνον που νίκησε το σκοτάδι του Θανάτου, όχι με βία, αλλά με τη σταυρική θυσία Του.  Κι έχουμε θάρρος. Και πίστη και θυμόμαστε τα λόγια Του... 

 "Εὰν ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ἐμίσησεν.»

(Κατά Ἰωάννην 15:18)

" Μὴ φοβοῦ ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα… φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ."

(Κατά Ματθαῖον 10:28)

Προσεύχομαι σήμερα με όλη μου την καρδιά

Για τους νεκρούς, να αναπαυθούν εν ειρήνη.

Για τους τραυματίες, να θεραπευτούν σωματικά και ψυχικά.

Για τις οικογένειες, να παρηγορηθούν από τον Ουράνιο Πατέρα.

Για τους διώκτες, να γνωρίσουν την αλήθεια και να αλλάξουν πορεία.

"Μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν" 

(Προς Ρωμαίους 12:21)

Και πάνω απ’ όλα, προσεύχομαι για την ορθόδοξη Εκκλησία της Συρίας — να μείνει ζωντανή  ακόμη και μέσα από τις στάχτες.

 "Καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς." 

(Κατά Ματθαῖον 16:18)

Αιωνία τους η μνήμη.

Αιωνία η πίστη μας.

"Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης· ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν."

(Κατά Ματθαῖον 5:10)