Νηστίσιμη πάστα φλώρα χωρίς γλουτένη

 



Σήμερα ήθελα να φάω ένα γλυκάκι κι έτσι θυμήθηκα μια συνταγή για πάστα φλώρα που υπήρχε στις σελίδες ενός περιοδικού μαγειρικής. Ακολούθησα τα βήματα και το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατο!





Η συνταγή είναι αυτή με τη διαφορά ότι εγώ χρησιμοποίησα υλικά χωρίς γλουτένη δεν έβαλα  ζάχαρη στη ζύμη κι έβαλα πολύ λιγότερη μαρμελάδα.




Δοκιμάστε την!




Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Το μυθιστόρημα των τεσσάρων "

Εικόνα
  Γειά σου αγαπημένη βιβλιοφίλη παρέα του μπλογκ! Το πόσο αγαπώ την ελληνική λογοτεχνία και ιδιαίτερα τους συγγραφείς της γενιάς του '30 το έχω γράψει κι άλλη φορά. Σήμερα λοιπόν, σκέφτηκα να να σας προτείνω ένα ιδιαίτερο ανάγνωσμα: "Το μυθιστόρημα των τεσσάρων" των συγγραφέων Στρατή Μυριβήλη, Μ. Καραγάτση,  Άγγελου Τερζάκη, Ηλία Βενέζη που κυκλοφορεί από τις  εκδόσεις "Βιβλιοπωλείον της Εστίας" και να θυμηθούμε μαζί  την ιστορία που κρύβεται πίσω από τις σελίδες του: Τον Φεβρουάριο του 1958, η εφημερίδα Ακρόπολις προχώρησε σε ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό εγχείρημα: πρότεινε σε τέσσερις από τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς της εποχής — τον Στρατή Μυριβήλη, τον Μ. Καραγάτση, τον Άγγελο Τερζάκη και τον Ηλία Βενέζη — να γράψουν από κοινού ένα μυθιστόρημα, το οποίο θα δημοσιευόταν σε συνέχειες. Αρχικά οι λογοτέχνες ήταν διστακτικοί, αλλά τελικά πείστηκαν να συμμετάσχουν. Εμπνευστής της ιδέας ήταν ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιάννης Μαρής, ο οποίος είχε και τη...
Read more »

Καλοκαίρι

Εικόνα
  Το πρώτο πρωινό του καλοκαιριού στο σπιτάκι, τους χάριζε μια υπέροχη αίσθηση γαλήνης και γλυκιάς θαλπωρής.  Ο ήλιος δεν έκαιγε ακόμα· μονάχα γλιστρούσε απ’ τις γρίλιες και ζέσταινε κάθε δωμάτιο. Το μικρό αγόρι σηκωνόταν πρώτο... πάντα έτσι έκανε τις Κυριακές στο σπιτάκι. Έβγαινε στον κήπο ξυπόλυτος. Η δροσιά της γης γαργαλούσε τις φτέρνες του και τα δάχτυλά του βούλιαζαν μέσα στο χώμα, όπως τότε που έσκαβαν παρέα με τη μαμά και φύτευαν βασιλικούς και ντοματίνια. Η μαμά ερχόταν λίγο αργότερα με δυο ποτήρια χυμό κι ένα κομμάτι ψωμί με λάδι και ντομάτα. "Καλημέρα, πρωινέ μου γεωργέ", του έλεγε γελώντας. Καθόταν στις ξύλινες καρέκλες, κι ο ήλιος περνούσε ανάμεσα απ’ τα μαλλιά του παιδιού κι έφτανε στα μάτια της. Και για λίγο, ο χρόνος δεν υπήρχε. Μόνο μυρωδιές από δυόσμο, ησυχία και δυο καρδιές γεμάτες καλοκαίρι.  Κι όταν τέλειωναν το πρωινό τους έπιαναν δουλειά στον κήπο, φύτευαν αρωματικά βότανα για να μοσχομυρίσει το μικρό σπιτάκι.  Γλαστράκι με αρωματικά βότανα...
Read more »

" Να θυμάσαι τα παιδιά που δεν κοιμούνται."

Εικόνα
Γιάννης Ρίτσος, "Διακήρυξη, προς το λαό μου και σ’ όλους τους λαούς του κόσμου" (απόσπασμα) "Αδέρφια μου, σήμερα σας μιλάω με λόγια χώματα, σημαίες και αίματα με το χωνί της λαϊκής οργής ανεβασμένο στο πικρό μας στόμα Τι θέλουν στον τόπο μας οι ξένοι; Γιατί να διαφεντεύουν οι άλλοι τα δικά μας; Γιατί ν’ αλλάζουν τη θέση των άστρων μας; Γιατί να τυφλώνουν τα πράσινα μάτια των δέντρων μας και των παιδιών μας; Είδαμε πάλι σήμερα τον ήλιο ματωμένο στο πλευρό του κόσμου σαν την πληγή στο πλευρό του Χριστού απ’ τη λόγχη των βαρβάρων είδαμε τις φωτεινές μας μέρες υβρισμένες σαν τις σκισμένες, ποδοπατημένες εικόνες της Παναγίας είδαμε τις ελιές μας σαν τους κόμπους του λυγμού να φράζουν το λαιμό της χώρας είδαμε τους ξένους ν’ αλλάζουν το μούστο των αμπελιών μας σε χολή και ξύδι είδαμε τα πιο ωραία παιδιά μας στα σίδερα είδαμε κείνες τις καρδιές που φούσκωναν σα μεγάλα καρβέλια ευτυχίας για να θρέψουν τον κόσμο είδαμε κείνες τις καρδιές να τις τσαλαπατάνε λασπωμένες μπότες. Τι θ...
Read more »