Μελωδίες του κόσμου στην πόλη μας


Περπατούσαμε στο πάρκο Γεωργιάδη. Ακούγοντας τραγουδια σε γλώσσες που δεν καταλαβαίναμε . 

Κρατούσαμε ζαχαρωτές μαντινάδες κι ένα πιατάκι χόντρο με τσι χοχλιούς που μας είχε προσφέρει ο νονός μου... 






Άνθρωποι χαρούμενοι  πηγαινοέρχονταν χαμογελαστοί. Πολιτιστικοί σύλλογοι από τις γειτονιές του Ηρακλείου, από χωριά, κοινότητες μεταναστών και προσφύγων ανταλαλασσαν κεράσματα γεύσεις και  μνήμες. Τους ένωναν η καλή διάθεση και η  αποδοχή του πλησίον.... Ένιωθα ότι όλο το  πάρκο ήταν μια γειτονιά  ταπεινών ανθρώπων. Και τι σημαίνει ταπεινός άνθρωπος;
Ταπεινός άνθρωπος είναι εκείνος ο οποίος  έχει ενσυναίσθηση, δείχνει σεβασμό στο διπλανό του και κατανοεί ότι οι ανάγκες του συνανθρώπου του είναι το ίδιο σημαντικές με τις δικές του. 





Η ανάγκη για αγάπη, αποδοχή και συμπερίληψη δεν έχει γλώσσα, χρώμα θρησκεία και καταγωγή. Ταπεινότητα είναι το να μην πιστεύουμε ότι είμαστε καλύτεροι και ανώτεροι από όλους τους άλλους. 












Κι όταν γεμάτος περιέργεια ο Μανόλης με ρώτησε "Μαμά γιατί κάποιοι άνθρωποι  κρίνουν τους άλλους από τη γλώσσα, το χρώμα και την καταγωγή; γιατί φοβούνται το διαφορετικό; δε μπορώ να καταλάβω" 
Ένιωσα χαρούμενη που δε μπορούσε να καταλάβει... Γιατί αν μπορούσε  να καταλάβει  θα είχα αποτύχει ως μητέρα και ως άνθρωπος. Ευτυχώς που δεν μπορεί..




Περάσαμε υπέροχα στο Πάρκο Γεωργιάδη! Συγχαρητήρια στον πολιτιστικό σύλλογο του Ινίου για τη συμμετοχή! Νονέ μου και νονά σας καμαρώνω! 

 





Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Παναγιά η Γοργόνα

"Holiday"

Διαβάζοντας