"Χιονισμένο" Σαββατοκύριακο.

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε συνδύαζε  βόλτα και χουχούλιασμα  στο σπίτι. 

Διαβάσαμε χριστουγεννιάτικα βιβλία δίπλα στο τζάκι , ακούσαμε  τραγούδια καθώς φτιάχναμε τα μελομακάρονα και είδαμε όμορφες ιστορίες  στη μικρή οθόνη. 

Επικρατούσε βέβαια  λιγάκι χαμός από τα  σκόρπια παιχνίδια ,αλλά δε με πείραξε καθόλου. Παλιά δε θα μπορούσα να παρακολουθώ μια ταινία και στο σπίτι να επικρατεί χαμός, αλλά τώρα δε με νοιάζει.

 Τα παιδιά χρειάζονται χώρο να παίξουν και να δημιουργίσουν τις παιδικές αναμνήσεις τους. Αυτό , συμβαίνει μέσα από μια γόνιμη ακαταστασία. 

Να χτίζουν σπίτια με τουβλάκια, να φτιάχνουν ιστορίες με φανταστικούς ήρωες, να ζωγραφίζουν, και να νιώθουν άνετα μέσα στο σπίτι. Ακόμα κι όταν μεγαλώνουν  και δε σκορπίζουν τα παιχνίδια  τους στο πάτωμα, δημιουργούν "αναστάτωση" στη μαμά. Ίσως την ώρα που θα μαγειρεύει ή που κάνει άλλες δουλειές, εκείνα να θέλουν να μιλήσουν, να ζητήσουν μια γνώμη ή μια συμβουλή. Έτσι όλα θα μείνουν στη "μέση" κι ανακατεμένα. 

Μα δεν πειράζει, από τα απλά καθημερινά πράγματα ,τα παιχνίδια και τις κουβέντες φτιάχνονται οι αναμνήσεις.

Οπως το Σαββατοκύριακο για παράδειγμα, που η κουζίνα μοσχοβολούσε πορτοκάλι και κανέλα  από τα φρεσκοψημένα γλυκά, και είναι σα ν'ακούγαμε τον ήχο του κουδουνιού  από το Πολικό Εξπρές..

Έτσι απλά. 

Κλείνω τα μάτια και πιστεύω  στο θαύμα. Στα καθημερινά  θαύματα που συμβαίνουν γύρω μου. Μα πάνω από όλα στην αγάπη. 

 Στα λουλούδια της επετείου, στα μάτια των ανθρώπων που αγαπώ. 

 Μα τι είναι η αγάπη; εύκολη όταν μιλάς για τους αγαπημένους σου ανθρώπους. Αλλά τι γίνεται όταν πρέπει να ξεπεράσεις τα όρια σου και ν'ακολουθήσεις το Λόγο του Χριστού; Να τον εφαρμόσεις. Όταν δηλαδή τα Χριστούγεννα θα κληθείς να ευεργετήσεις έναν άνθρωπο που σου έκανε κακό εσκεμμένα. Όχι απλά κάποιον που τσακώθηκες ή διαφώνησες. Αλλά έναν άνθρωπο που σε  έβλαψε επίτηδες χωρίς λόγο. Απλά επειδή σε φθονεί. 

 Εκεί ίσως καταλάβεις πολλά για τον εαυτό σου. Που μπορεί να μη σου αρέσουν, ή να μην πίστευες πως μπορείς αλλά  τελικά να κάνεις την υπέρβαση. 

Πες απλά: Πιστεύω στην αγάπη. 

Μιλώντας για αγάπη κι αναμνήσεις, θυμήθηκα ένα όμορφο βιβλίο που είχα φέρει μαζί μου από την εκδρομή μας στην Άνδρο πριν μερικά χρόνια και σκέφτηκα να φτιάξω φέτος τις γιορτινές συνταγές του Γέροντα Ευδόκιμου. 

Τα  Μελομακάρονα άρεσαν πολύ στα αγόρια μου. 

  Το "έστρωσε" στη γειτονιά... Μια "Χιονονιφάδα" λαθρεπιβάτης έπεσε πάνω στα χριστουγεννιάτικα γλυκά!

 

Καλή εβδομάδα! 

https://youtu.be/q_XzZNCDWCA