Άγιε Λουκά μου σε ευχαριστώ!

  Γιατρέ  μου...

Σήμερα στάθηκα απέναντι σου , να πιάσουμε κουβέντα για  να θυμηθούμε τα  παλιά... έτσι απλά...σα να μιλώ σε κάποιο αγαπημένο  που είχα  να δω καιρό... Θυμάσαι Γιατρέ μου; Όταν γεννήθηκε το μικιό μας, είχα  τοποθετήσει ένα μικρό εικόνισμα σου στο διάφανο κρεβατάκι του ,  στο νοσοκομείο για να τον προσέχεις.

 Πρόσεχες  κι εμένα...δε μ'αφησες μόνη ούτε μια στιγμή... Με βοηθήσες με όποιο τρόπο μπορούσες...κι όταν επέστρεψα στο σπίτι μου με το μωρό και πάλι ήσουν δίπλα μου... Θυμάσαι ;  Ήσουν "εκεί" ...στο Νηπιαγωγείο, στην πρώτη δημοτικού... Πάντα ερχόμουν  να σου χτυπήσω την πόρτα σου,  με την προσευχή μου ,και πότε δεν τη βρήκα κλειστή... θυμάσαι;  Είναι πολλά ...τι να πρωτοπώ...

 Τώρα κοίταξε τον!! Ήρθε και κρατούσε τη λαμπάδα στη γιορτή σου!   

Πριν λίγες μέρες πήρε  τους βαθμούς  από τα αγγλικά και τα πάει περίφημα στο σχολείο ...Το μικιό μας είναι  καλός μαθητής! Προσπαθεί πολύ, και οι  δασκάλες του, λένε πως πάνω και πέρα απ'όλα είναι καλό παιδί, φιλότιμος, δοτικός ,βοηθάει τους φίλους του  τους αγαπάει και είναι ευγενικός... Ευχαριστώ που έχεις την έννοια του Άγιε Λουκά μου ! Ξέρω πως δεν τον αφήνεις στιγμή απ'τα μάτια σου! Σ'ευχαριστώ!! Για Όλα!