ΚΙΟΥΝΕΦΕ:ΑΡΩΜΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ!!!

Άλλη μια εβδομάδα με βροχή  στο Ηράκλειο …Από το παράθυρο κοιτώ το χιονόνερο να επιτίθεται στις τριανταφυλλιές… Η κακοκαιρία χτύπησε τόσο την πόλη, που ακόμα και ο λιμενοβραχίονας  λύγησε . Από ‘δω και πέρα οι Ηρακλειώτες θα περπατούν με δική τους ευθύνη τον περίφημο [μπάι πας] ..Ο Κούλες έμεινε όρθιος ίσως επειδή  στις πολεμίστρες του υπάρχει κάποια χελιδονοφωλιά και περιμένει την Άνοιξη … Με έχει επηρεάσει  ο κακός καιρός , μέρες  τώρα δεν μπορούμε να πάμε μια βόλτα με τα παιδιά. 

Ο Αντώνης το καταλαβαίνει και όπως κάθε φορά που με βλέπει κακόκεφη, πάει στο  πιάνο και παίζει  την αγαπημένη μου μουσική… ένα  κομμάτι που  μπορώ ν’ ακούω ώρα….   ώρα …κι’ άλλη… Στον πάγκο της  κουζίνας  τα  υλικά   για  το  γλυκό  που ετοιμάζομαι  να φτιάξω,  περιμένω  να ξεπαγώσει  το κανταΐφι .Στο  ψυγείο  με ένα  μαγνητάκι  στερεωμένο  ένα χαρτί  ένα ταξίδι … βρίσκεται  ανάμεσα  σε ζωγραφιές    των παιδιών  μου και του  φιλιότσου μου, που ονειρεύεται να γίνει πιλότος , μου έχει  ζωγραφίσει ένα αεροπλάνο ,με το όνομα μου γραμμένο «νονά Ειρήνη»  η αλήθεια  είναι  πως κάθε τέτοια εποχή ανοίγω τους χάρτες  μου και ονειρεύομαι  ταξίδια…  τέτοιο καιρό  περίπου άρχισε  να σχεδιάζεται το ταξίδι για την  Πόλη

 …Ποτέ δεν ανάρτησα κάτι για την Κωνσταντινούπολη, δεν ξέρω  γιατί.  Όμως τώρα θέλω να γράψω ….χωρίς και πάλι να γνωρίζω το λόγο.  Η Ανατολή πάντα  με  γοήτευε, από  τότε όμως που την επισκέφτηκα  στην κυριολεξία με  μάγεψε!!! 

Τα  χρώματα, οι μυρωδιές , οι γεύσεις  της …Δε νομίζω ότι πρέπει να πω ιστορικές πληροφορίες  ή έστω   τουριστικές  οδηγίες  του τύπου  να πάτε  εκεί  και  να  δείτε  αυτό για την  Πόλη 

… Θα περιγράψω  συναισθήματα , αναμνήσεις και γεύσεις   ….  Το πρώτο που θυμάμαι  από τη στιγμή που άνοιξε η πύλη  του αεροδρομίου ,είναι μία έντονη μυρωδιά σαν εκείνη που φέρνει ο αέρας  στην  αρχή της  Άνοιξης    φορτωμένη  με τα αρώματα των λουλουδιών  

….Το γεγονός μου  δημιουργεί   εντύπωση, επειδή είναι  Ιούλιος . Φαντάζομαι  ότι  θα  υπάρχει  κάποιο ανθοπωλείο δίπλα στο αεροδρόμιο  και  πιάνω τη μυρωδιά.  Προχωρούμε προς το λεωφορείο  και βλέπω ότι  δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο ταξί και κόσμος που περιμένει.. Η μυρωδιά  γίνεται όλο και πιο έντονη κι εγώ αρχίζω να πιστεύω ότι όλο αυτό που νιώθω είναι  από τη συναισθηματική φόρτιση που βρίσκομαι στην Πόλη. Μετά από λίγο καθώς το λεωφορείο μας οδηγεί στο ξενοδοχείο μένω κατάπληκτη με αυτό που αντικρίζω: χιλιάδες λουλούδια δεξιά κι αριστερά με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν σχήματα και σχέδια…. .

 "Η μυρωδιά" σκέφτομαι και απολαμβάνω την διαδρομή….

Θυμάμαι απογευματινές βόλτες στην πλατεία Ταξίμ…. Οι τρείς μας (Εγώ, ο σύζυγος μου π.Ιωάννης και ο Αντώνης) με το φεγγάρι ολόγιομο πάνω από το μεγάλο άγαλμα και στο βάθος ο φωταγωγημένος ναός της Αγίας Τριάδος. Κόσμο να εορτάζει το Ραμαζάνι. 

Πλατεία Ταξίμ

Πλατεία Ταξίμ

Πλατεία Ταξίμ

Πλατεία Ταξίμ

Πλατεία Ταξίμ Ραμαζάνι

Πλατεία Ταξίμ Ραμαζάνι

Παράξενα κινητά μικρά μανάβικα στηριγμένα σε καροτσάκια να τα πηγαινοφέρνουν οι έμποροι τους. 

Μυρωδιές από μπαχαρικά, τσάι με άρωμα μήλου

και την γεύση του Κιουνεφέ γλυκιά στο στόμα. 

Παναγία Βαλουκλί

Παναγία Βαλουκλί

Ντολμά Μπαχτσέ

Ντολμά Μπαχτσέ

Σχολή Χάλκης

Ντολμά Μπαχτσέ απο κρουαζιέρα στο Βόσπορο

Απο κρουαζιέρα στο Βόσπορο

Απο κρουαζιέρα στο Βόσπορο

Οικουμενικό Πατριαρχείο

Σχολή Χάλκης

Απο κρουαζιέρα στο Βόσπορο

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Το κιουνεφέ …… Το αγαπημένο μας γλυκό της Πόλης ….. επιστρέφοντας στην Κρήτη φρόντισα να βρω την συνταγή.

ΚΙΟΥΝΕΦΕ

Υλικά για φύλλο και γέμιση

·        250 γραμμάρια βούτυρο

·        1 πακέτο φύλλο κανταΐφι

·        700 γραμμάρια μυζήθρα

·        1 και ½ φλιτζάνι κρέμα γάλακτος

·        2 βανίλιες

Υλικά για σιρόπι

·        2 και ½ φλιτζάνι ζάχαρη

·        2 φλιτζάνια νερό

·        1 κουταλιά χυμό λεμονιού

Εκτέλεση

Λιώνουμε με ένα πιρούνι τη μυζήθρα μας, προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και τις βανίλιες και ανακατεύουμε καλά. Λιώνουμε το βούτυρο προσέχοντας να μην «κάψει». Ξαίνουμε και ανοίγουμε το κανταΐφι βουτυρώνοντας τα δάκτυλα μας. Βουτυρώνουμε ένα στρογγυλό ταψί και στρώνουμε σε αυτό το μισό κανταΐφι, απλώνουμε την γέμιση έτσι ώστε να πάει παντού. Στη συνέχεια καλύπτουμε με το υπόλοιπο κανταΐφι και το «πατάμε» με την παλάμη μας να πάρει ακριβώς το σχήμα του ταψιού. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για μια ώρα. Αμέσως μετά ετοιμάζουμε το σιρόπι μας βράζοντας τα υλικά μας για πέντε λεπτά.

***Λεπτομέρεια*** που κάνει την διαφορά!!!

Δεν σιροπιάζουμε το Κιουνεφέ ολόκληρο, αλλά όταν το σερβίρουμε βάζουμε σιρόπι στο κάθε κομμάτι. Αν θέλουμε  προσθέτουμε τριμμένο φιστίκι Αιγίνης.

Καλό ταξίδι στη γεύση…..!!!!!