Χριστός Ανέστη! Όσα χρόνια κι αν περάσουν θα μπορώ πάντα να επαναφέρω στη μνήμη μου την "Ιεροτελεστία" της δημιουργίας του προζυμιού που έφτιαχνε η μητέρα μου τη Μεγάλη Παρασκευή. Το ανοιξιάτικο αεράκι ντυνόταν με τ' αρώματα της άγριας βιολέτας , του λεμονανθού, η ατμόσφαιρα ευωδίαζε λιβάνι, και τις θλιμμένες ψαλμωδίες των εγκωμίων συνόδευε η μακρινή βοή του ποταμού που ερχόταν απ' το Φράγμα, μαζί με τη λάμψη ενός χλωμού φεγγαρόφωτου ...και πολλά αστέρια! …Τόσα αστέρια δεν έχω ξαναδεί ποτέ από τότε που ήρθα κι έμεινα στην πόλη...επιστρέφαμε στην εκκλησία μετά την περιφορά του Επιταφίου και η μητέρα μου έβγαζε από την τσάντα της ένα μικρό βάζο που περιείχε αλεύρι μέχρι τη μέση, κι ένα μπουκαλάκι νερό. Την ώρα που διαβαζόταν ο Απόστολος, έριχνε λίγο - λίγο το νερό μέσα στο βάζο κι ανακάτευε μέχρι να δημιουργηθεί μια ζύμη. Όταν η ακολουθία τέλειωνε και γυρίζαμε στο σπίτι, τοποθετούσε τη ζύμη σε ένα μεγάλο μπολ έβαζε παραπάνω αλεύρι και νερό ,ώστε να γίνει με
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου