ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Αγαπημένη βιβλιοφίλη παρέα του μπλογκ σε χαιρετώ! Αυτές τις μέρες ταξιδεύω στον μαγευτικό κόσμο του Γιάννη Καλπούζου με το τελευταίο του βιβλίο "Μεθυστής Στα χώματα της Κρήτης" από τις εκδόσεις Χάρτινη πόλη  Η γραφή του όπως πάντα με ταξιδεύει σε άλλες εποχές και με κάνει να νιώθω κάθε συναίσθημα των ηρώων του. Μάλιστα, πρόσφατα είχα την τύχη να παρακολουθήσω την παρουσίαση του βιβλίου μαζί με τον άντρα μου.  Με αφορμή αυτή την εμπειρία, θέλω να σας προτείνω και άλλα δύο βιβλία του Γιάννη Καλπούζου που έχω αγαπήσει ιδιαίτερα: το Ιστορικό μυθιστόρημα "Ραγιάς" και το "Καλντερίμι" δύο αριστουργηματικά βιβλία που συνδυάζουν την ιστορία με τη μυθοπλασία με τρόπο που σε καθηλώνει. Αν σας αρέσει η καλή λογοτεχνία, τότε αυτά τα βιβλία πρέπει να υπάρχουν στη βιβλιοθήκη σας!  "Ραγιάς: μέρες και νύχτες 1821"   Εκδόσεις Ψυχογιός  Το βιβλίο με φόντο την επαναστατημένη Ελλάδα του 1821, ξεδιπλώνει την ...

Γειά σου αγαπημένη βιβλιοφίλη παρέα! Σας παρουσιάζω σήμερα δυο βιβλία που διάβασα τον τελευταίο καιρό και μου άρεσαν πολύ! "Ο κήπος της Αμαλίας" της Καρολίνα  Μέρμηγκα εκδόσεις Πατάκη  Η Αμαλία, μια νεαρή Γερμανίδα δούκισσα, έγινε η πρώτη Βασίλισσα της Ελλάδας το 1837, καθώς παντρεύτηκε τον βασιλιά Όθωνα. Το νεαρό βασιλικό ζεύγος κλήθηκε να διοικήσει μια μικρή, αποδυναμωμένη χώρα που μόλις είχε απελευθερωθεί από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Η ατεκνία της Αμαλίας ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα για την εποχή, καθώς ο κόσμος περίμενε έναν διάδοχο του θρόνου. Η αδυναμία της να αποκτήσει παιδιά την οδήγησε σε βαθιά θλίψη και απογοήτευση. Η Αμαλία βρήκε παρηγοριά στην αγάπη της για τα φυτά, δημιουργώντας έναν πανέμορφο κήπο που αργότερα έγινε ο Εθνικός Κήπος της Αθήνας. Ο κήπος έγινε το καταφύγιό της, ένα μέρος όπου μπορούσε να βρει ηρεμία και γαλήνη. Πέρα από την αγάπη της για τα φυτά και το κήπο της, η Αμαλία είχε πολιτική αντίληψη και συμμετείχε ενεργά στη διακυβέρνηση της ...

Πόσο αγαπώ τη μυρωδιά των παλιών βιβλίων που μαζί με τη χαρισματική και απλή γραφή τους σε ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο. Σήμερα θα σας προτείνω τρία υπέροχα βιβλία που δανείστηκα από τη Βικαιλέα Δημοτική Βιβλιοθήκη και μου άρεσαν πολύ.  "Τη υπερμάχω"  Γεωργία Ταρσούλη  Βρισκόμαστε στα βυζαντινά χρόνια και ο γενναίος Αλέξιος, σπαθάριος του Αυτοκράτορα Ηράκλειου επιστρέφοντας από μια δύσκολη εκστρατεία, αρρωσταίνει μεσοπέλαγα και οι σύντροφοι του  αναγκάζονται να τον αφήσουν σε ένα πανδοχείο της Αθήνας ώστε να παραμείνει για όσο χρειάζεται ανάρρωση. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του, τη φροντίδα του αναλαμβάνει η οικογένεια του ίδιου του πανδοχέα και μεταξύ τους αναπτύσσεται μια βαθειά φιλιά. Καθώς περνάει ο καιρός ο Αλέξιος και η νεαρή Γλαύκη κόρη της φιλοξενης οικογένειας ανακαλύπτουν πόσο ταιριάζουν και με την άδεια του πατέρα της παντρεύονται. Μετά από λίγο καιρό θα γεννηθεί ο Αριστείδης και το νεαρό ζευγάρι ζει ευτυχισμένο στη Αθήνα εκτρέφοντας μελλίσια. Ο μικρός Αρ...

  Σήμερα ήθελα να φάω ένα γλυκάκι κι έτσι θυμήθηκα μια συνταγή για πάστα φλώρα που υπήρχε στις σελίδες ενός περιοδικού μαγειρικής. Ακολούθησα τα βήματα και το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατο! Η συνταγή είναι αυτή με τη διαφορά ότι εγώ χρησιμοποίησα υλικά χωρίς γλουτένη δεν έβαλα  ζάχαρη στη ζύμη κι έβαλα πολύ λιγότερη μαρμελάδα. Δοκιμάστε την!

Περπατούσε στα στενά πλακόστρωτα δρομάκια της Χριστιανικής συνοικίας στην Ιερουσαλήμ. Τα βήματα της ήταν προσεκτικά, ένιωθε τις λείες πλάκες να γλυστρούν κάτω από τα πόδια της λες και είχαν φθαρεί από τα χιλιάδες βήματα των προσκυνητών.  Ο ήλιος, φώτιζε τα αρχαία κτήρια  δίνοντάς τους μια χλωμή χρυσαφένια όψη, κάθε έτος που είχε περάσει πάνω από αυτή την πόλη έμοιαζε να εισέρχεται μέσα στο χώρο και να κυλάει διαφορετικά  δίνοντας της την αίσθηση πως δεν υπάρχει ο χρόνος και η φθορά του. Όλα έδειχναν ακίνητα και σχεδόν άπνευστα μέσα στο γλυκό φως του πρωινού, ενώ πίσω από κάθε γωνιά, κάθε στροφή, κάθε ανοιχτό παράθυρο ή κλειστή πόρτα κρυβόταν ιστορίες αιώνων. Η μυρωδιά της φρεσκοψημένης αραβικής πίτας που ερχόταν από τις μικρές αρτοποιίες αναμιγνυόταν με την ευωδιά των μπαχαρικών και των βοτάνων που πουλώνταν στα μικροσκοπικά μαγαζάκια του σουκ και της δημιουργούσαν μια παράξενη γλυκιά νοσταλγία που δεν ήξερε πως να την εξηγήσει. Σαν κάτι να είχε δραπετεύσει από τη μνήμη τ...

  Σήμερα το απόγευμα ζήτησα από τον Μανόλη να φύγουμε λίγο νωρίτερα από το συνηθισμένο για τα μαθήματά μας επειδή ένιωθα την ανάγκη να ανάψω ένα κερί στην εκκλησία. Ήξερα ότι αυτό θα σήμαινε πως θα περίμενε μόνος του για λίγο στο φροντιστήριο μέχρι να αρχίσει τη μελέτη του, όμως, το καλό μου αγόρι με κατανόηση συμφώνησε και έτσι φύγαμε νωρίτερα. Όταν φτάσαμε στους προορισμούς μας,ο ουρανός είχε αρχίσει να παίρνει τα ζεστά χρώματα του δειλινού, ενώ η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη γαλήνη και φορτωμένη με τ'αρώματα της άνοιξης που με έναν ανεξήγητο τρόπο θαρρείς, περιπλανιόταν μέσα σ' αυτή την πολύβουη γωνία της πόλης. Όταν πέρασα την πόρτα της εκκλησίας, ένιωσα ότι άφησα πίσω  όλα τα βάρη και τις ανησυχίες μου. Μπήκα σε μια αγκαλιά γεμάτη ηρεμία.  Μπροστά στην εικόνα της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας η καρδιά μου πλημμύρισε από μια βαθιά αίσθηση γαλήνης. Η μορφή της, τόσο τρυφερή και γεμάτη κατανόηση, με γέμισε με ένα  αίσθημα γλυκιάς  ελπίδας.  Άναψα το κερί μου, μ...

  "Κύριε, όλα από σένα ξεκινούν. Κι όλα σε σένα θα ‘ρθουν να τελειώσουν. Κι η άνοιξη δεν είναι παρά η νοσταλγία σου για κείνες τις λίγες ώρες που έζησες στη γη." Τάσος Λειβαδίτης  Στην Ανάσταση του Χριστού, η ζωή νικά τον θάνατο και ο Ήλιος της Δικαιοσύνης φωτίζει με ελπίδα το σκοτάδι.  Αυτή η εικόνα είναι ένα μικρό δώρο αγάπης, για τον άντρα μου, τον ανθρώπου που φέρνει φως και χαρά στη ζωή μου.  Η εικόνα της Ανάστασης του Χριστού δημιουργήθηκε με ριζόχαρτο, δυο καμβάδες, ξυλόγλυπτες και πήλινες λεπτομέρειες, ακριλικά χρώματα και πατίνες.