ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Γειά σου αγαπημένη παρέα! Ο Αύγουστος για εμένα ήταν σαφώς ο μήνας της Αγίας Γραφής. Ξεκινώντας από τις "Παριμοιες" και τους "Ψαλμούς" αποφάσισα να διαβάσω λίγο λίγο σχεδόν ολόκληρη τη Βίβλο μετά από αρκετά χρόνια.  Ο λόγος που άρχισα τα καθημερινά   μου αναγνώσματα ήταν επειδή χρειαζόμουν ένα λόγο ελπίδας μέσα σε δύσκολες στιγμές. Διαβάζοντας, ένα υπέροχο αίσθημα θαλπωρής ζέστανε την ψυχή μου και μέρα με τη μέρα γέμιζε η ζωή μου ελπίδα. Άρχισα να θυμάμαι  βιβλικές ιστορίες που διάβαζα μαζί με τα τα παιδιά μου όταν ήταν μικρά και σκέφτηκα πόσο πολύ τα ωφέλησε που τα ανέθρεψα με αυτά τα αναγνώσματα. Δόξα τω θεώ!   Η Αγία Γραφή τους πρόσφερε ένα ακλόνητο σημείο αναφοράς στην πίστη και στις αξίες που μένουν σταθερές σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μια αυξανόμενη αστάθεια και όλα είναι ρευστά : Τάσεις της μόδας, των προτύπων ομορφιάς, καινούργιες ιδεολογίες,  φιλοσοφικές αναζητήσεις, ακραίες απόψεις, "κατακλυσμός" από νέα βιβλία, αποφθέγματα σ

Υπάρχουν φορές που μου λείπουν οι πίτες και γενικά οτιδήποτε περιέχει αλεύρι.  Αρχίζω τότε και ψάχνω στο διαδίκτυο συνταγές χωρίς γλουτένη και βρίσκω κάποιες αρκετά περίπλοκες... χρειάζονται συγκεκριμένα άλευρα σε συγκεκριμένα γραμμάρια κτλ.  Κάτι το οποίο πραγματικά με κουράζει αφάνταστα γιατί έτσι κι αλλιώς δυσκολεύομαι να βρω κάτι με αξιοπρεπή γεύση στην καθημερινότητα μου... Το θεωρώ λοιπόν εντελώς περιττό να ψάχνω άλευρα, να κάνω μίξεις και όλα τα σχετικά.  Ευτυχώς όμως υπάρχουν εξαιρέσεις! Κι έτσι πριν λίγες μέρες βρήκα μια συνταγή για μια εύκολη τυρόπιτα στην τοστιέρα: ΤΥΡΌΠΙΤΑ ΣΤΗΝ ΤΟΣΤΙΈΡΑ ΧΩΡΊΣ ΓΛΟΥΤΈΝΗ ΚΑΙ ΛΑΚΤΌΖΗ   Υλικά : 1/2 κούπας γάλα  2 αυγά  1/2  κούπας τυρί planteese mozzino  1 κούπα κούπα  Φέτα χωρίς λακτόζη   1/5 κούπας βρώμη  1/5  κούπα αλεύρι self raising white flour χωρίς γλουτένη   Διαδικασία : Σε ένα μπολ χτυπάμε τα αυγά  προσθέτουμε το γάλα, το αλεύρι, την φέτα κομμένη σε μικρά πολύ κομμάτια, το τυρί και ανακατεύουμε καλά.  Σε ένα μεγάλο κομμάτι λ

Γειά σου αγαπημένη παρέα του blog!  Χρόνια πολλά! Σήμερα γιορτάζει το Μεγάλο Κάστρο τη μνήμη του πρώτου Επισκόπου του νησιού μας του μαθητή του Αποστόλου Παύλου, του Αγίου Τίτου Βοήθεια μας!   Σήμερα λοιπόν, μέρα γιορτής ήρθα να σας προτείνω δυο υπέροχα βιβλία που πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν στα ράφια κάθε βιβλιοθήκης:  "Πήραν την Πόλη πήρα την"  Μαρία Λαμπαδαρίδου - Πόθου των εκδόσεων "Κέδρος"  Οι τελευταίες ημέρες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αποτυπώνονται μέσα από τις μνήμες του Πορφύριου Σγουρομάλλη ενός χαρισματικού και ατρόμητου πολεμιστή... Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω ένα τόσο λυρικό ανάγνωσμα!  Η γραφή της Μαρίας Λαμπαδαρίδου - Πόθου είναι τόσο ποιητική που ιστορία περνούσε σε δεύτερο πλάνο όσο διάβαζα! Ένα από τα πιο Ιδιαίτερα βιβλία της ελληνικής λογοτεχνίας!   Σας το προτείνω με αγάπη! "Για την πατριδα" της  Πηνελόπη Δέλτα από τις εκδόσεις "Ψυχογιός"   Η ιστορία εκτυλίσσεται στη βυζαντινή επο

 Λίγες μέρες μετά  το Πάσχα του Καλοκαιριού είχαμε την ευλογία να πάμε εκδρομή με το Μανόλη στο πανέμορφο Μοναστήρι της Παναγιάς Φανερωμένης .  Αναψαμε κεράκι, προσκυνήσαμε τη θαυματουργή εικόνα, ξεκουραστήκαμε στη φιλόξενη αυλή του Μοναστηριού και στη συνέχεια  πήγαμε για μπάνιο στα πανέμορφα Φέρμα.  Περάσαμε υπέροχα! Η παραλία είναι βραβευμένη με πεντακάθαρα νερά! Τελευταία μας στάση ήταν στην Ιεράπετρα για παγωτάκι.  Σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα αυτή την εκδρομή! 

Πριν από λίγες μέρες επισκέφθηκα το γραφείο του  άντρα μου   στο Ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και  διαπίστωσα ότι χρειάζεται να έχει σουβέρ. Ετσι, όταν επέστρεψα στο σπίτι άνοιξα τα ντουλάπια μου, βρήκα τα υλικά που ήθελα κι άρχισα αμέσως δουλειά: Πήρα ένα πακέτο πηλό και με έναν πλάστη άνοιξα φύλλο σε πάχος  3-4  χιλιοστά  περίπου. Με μία φλυτζάνα έκοψα  τους κύκλους για να δημιουργηθούν τα σουβέρ και τα τοποθέτησα πάνω σε αντικολλητικό χαρτί. Τα άφησα να στεγνώσουν καλά γυρίζοντας τα και από την ανάποδη πλευρά ώστε να γίνουν επίπεδα και μην ανασηκωθούν οι άκρες τους.  Όταν στέγνωσαν εντελώς, τα έτριψα με γυαλόχαρτο, τα έβαψα με μπεζ ακρυλικό χρώμα κι όταν στέγνωσαν κόλλησα με κόλλα ντεκουπάζ τη χαρτοπετσέτα.  Τα άφησα να στεγνώσουν  έτριψα γύρω από την περίσσια χαρτοπετσέτα με γυαλόχαρτο για να κοπεί ομοιόμορφα και πέρασα  ένα χέρι αδιάβροχο βερνίκι τα σουβέρ για να είναι ανθεκτικά.  Εύχ

Γειά σου αγαπημένη παρέα του μπλογκ!   Τις νηστίσημες συνταγές τις  αγαπώ πολύ επειδή είναι πιο υγιεινές και γιατί δεν μου αρέσει ιδιαίτερα το κρέας. Θα μπορούσα άνετα να μην φάω ποτέ στη ζωή μου... Δεν έχει να κάνει με ιδεολογία απλά δεν μου αρέσει.  Σήμερα  λοιπόν σας έχω δυο υπέροχες συνταγές που τις έφτιαξα για τα αγόρια μου την περασμένη εβδομάδα και τους άρεσαν πολύ!  Η αγαπημένη μας μακαρονάδα με σόγια...  Για μένα έφτιαξα μακαρόνια χωρίς γλουτένη....  Κι ένα πολύ ωραίο Κέικ σοκολάτας...  Μυρίζει τόσο ωραία! Σκέφτομαι να το φτιάξω και με δικό μου αλευράκι.  Η συνταγή είναι αυτή όμως αντί για νερό έβαλα χυμό πορτοκαλιού και ρόφημα αμυγδάλου... Επίσης έβαλα λιγότερη ζάχαρη και πρόσθεσα στο αλεύρι πριν το βάλω στο μείγμα 1/4 κουταλάκι του γλυκού κομμι ξανθάνης για να μη διαλυθεί λόγω έλλειψης αυγων.  Έγινε πολύ ωραίο όπως μου είπαν τα αγόρια μου!  Το γλάσο είναι στις προηγούμ

Μικρά  καθημερινά αναγνώσματα που χωρίς αυτά δεν ξεκινάει η μέρα...  Είναι ωραίο να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες σου διαβάζοντας έναν ωφέλιμο λόγο, έναν ψαλμό, μια προσευχή...γίνονται μικρότερες και κατανοείς ότι τόσο καιρό ίσως και να τις κοιτούσες πίσω από έναν μεγεθυντικό φακό. Κάνεις το σταυρό σου, δε φοβάσαι πια γαληνευεις νιώθεις ζεστασιά, θαλπωρή κι ανάπαυση...   Αυτό το παράξενο και δύσκολο καλοκαίρι...  Είναι φορές που αδυνατώ ανθρωπίνως να παλέψω και νιώθω την ψυχή μου σαν ένα κουρασμένο σκαρί σε μια τρυκιμια. Χρόνια ταξιδεύω στις αγριεμένες θάλασσες με τ'αμπαρια μου άδεια.... Κάποτε υπήρχε μια ανεξήγητη απορία στο μυαλό μου... δεν μπορούσα να καταλάβω πως γίνεται από τόσο πολύ μικρό παιδάκι να έχω τέτοιες απίστευτες ταλαιπωρίες στη ζωή μου... Τόσες στεναχώριες και πληγές... Ένιωθα πως ο Θεός αγνόησε την ύπαρξη μου. Έβλεπα άλλα παιδιά και αργότερα ανθρώπους  να τα πηγαίνουν καλά, να τους δίνονται ευκαιρίες, να τους ανοίγοντα