Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Φεβρουάριος, 2022

Κέικ πορτοκάλι χωρίς γλουτένη, λακτόζη και ζάχαρη

Εικόνα
Τελευταίο απόγευμα του Φλεβάρη. Λιγάκι κρύο αλλά όχι τόσο ώστε να κρατήσει τα παιδιά μέσα. Ο Μανόλης διάβασε τα μαθήματα  του και παίζει στην αυλή με το φίλο του το Γιάννη.  Εγώ, άναψα ένα κερί με άρωμα τριαντάφυλλο  έφτιαξα τσαγάκι  και το απολαμβάνω με ένα κομμάτι σιροπιαστό κέικ πορτοκαλιού χωρίς ζάχαρη.    Από τη βιβλιοθήκη με κρυφοκοιτούν  δυο νέα  βιβλία.  Ελπίζω να με ταξιδέψουν όμορφα. (θα επανέλθω σίγουρα με εντυπώσεις)    Η συνταγή μου για το Κέικ πορτοκάλι χωρίς ζάχαρη γλουτένη και λακτόζη.  Υλικά:  1 κούπα σπορέλαιο 3 αυγά  1 κούπα γιαούρτι χωρίς λακτόζη ξύσμα και χυμό ενός πορτοκαλιού  2 κούπες αλεύρι  χωρίς γλουτένη freee self raising white flour 1 κουταλάκι μπέικιν Σιρόπι: 1 κούπα μέλι μισή κούπα νερό.   Διαδικασία:  χτυπάμε το λάδι τη ζάχαρη, τα αυγά μέχρι να ομογενοποιηθούν και να αφρατέψουν. Στη συνέχεια προσθέτουμε το γιαούρτι,το ξύσμα το χυμό και το μπέικιν  ανακατεμένο με το αλεύρι.τέλος Ψήνουμε  σε προθερμασμένο φούρνο στους 150 βαθμούς για

"Το δάκρυ της Ανατολής"

Εικόνα
" Μη μιλάς...Εγώ μιλάω τώρα... Μου τρύπησαν τα μάτια μου και ξαναείδα... Έτσι συμβαίνει πάντα .  Σους είπα! Δοκιμασίες για να γίνουμε πιο δυνατοί  είναι όλα αυτά...  " Ο  Μιχάλης, (μπάρμπα- Μιχάλη τον ονόμασα εγώ,  έτσι όπως αποκαλούμε τους σεβάσμιους γέροντες στην Κρήτη)  είναι ένας ηλικιωμένος άνθρωπος που ζει με  την οικογένεια του στην αλληλοσπαρασόμενη  Ελλάδα του εμφυλίου πολέμου.  Τα παιδιά του αγνοούνται,οι αντάρτες καραδοκούν, κι εκείνος μαζί με τη γυναίκα του την Αναστασία φορτώνει τα υπάρχοντα τους   στην παλιά του άμαξα και φεύγει από το χωριό του. Δουλεύει  στα χωράφια κυνηγημένος, με το φόβο της προδοσίας των γειτόνων ,  και τις προσβολές της Χωροφυλακής. Κάθε μέρα πηγαίνει στο χωματόδρομο παρέα με το άλογο του και περιμένει μήπως φανούν από μακριά να έρχονται οι γιοί του. Κοιτάζει στο βάθος του ορίζοντα και ψιθυρίζει παράξενα ονόματα κι ακατάληπτες λέξεις. Στο καφενείο του χωριού τον συζητούν, λένε πως έχει αρχίσει το μυαλό του να φεύγ

Ένα βιβλίο κι ένα παζλ

Εικόνα
"Μαμά... Αν δε βρω αυτό το κομμάτι του παζλ δε θα κοιμηθώ... Όπως κι εσύ που δεν κοιμάσαι αν δε τελειώσεις ένα βιβλίο που σε κράτα σε αγωνία. "  Έτσι κάπως είχε τελειώσει Μανόλης το παζλ του θρυλικού Τιτανικού  που τώρα στολίζει τον τοίχο απέναντι από τη βιβλιοθήκη, παρέα με τη μαμά που διάβαζε το βιβλίο -παραμύθι της...  Λίγα λόγια για την ιστορία που μας διηγείται το μυθιστόρημα της Ζοέλ Λοπινό: Άνοιξη...Απρίλης του 1810  και ο περήφανος , ανυπότακτος κρητικός λαός περνάει την πιο σκοτεινή περίοδο της ιστορίας του. Η πείνα και οι αρρώστιες θερίζουν, ενώ οι εξεγέρσεις διαδέχονται η μια την άλλη. Στο πανυγήρι του Άι -Γιώργη , ο σκληρόκαρδος Τουρκοκρητικός Ιμπραήμ, ερωτεύεται κεραυνοβόλα την όμορφη Κρυσταλλένια και την επόμενη μέρα στέλνει ένα προξενιτή στο σπίτι της για  να ζητήσει το χέρι της. Ο αγέρωχος πατέρας της αρνείται την πρόταση, η κοπέλα φυγαδεύεται από το χωριό ενώ η οικογένεια της διαδίδει πως το κορίτσι αρρώστησε κα

Κέικ Λεμονιού χωρίς γλουτένη

Εικόνα
Η συνύπαρξη με ένα αυτοάνοσο είναι κατά κάποιο τρόπο συναρπαστική γιατί σου εξασκεί τη μεγάλη αρετή της υπομονής  και ορισμένες φορές που νιώθεις την ανάγκη να φας κάτι γλυκό σε οδηγεί σε καινούργια "ζαχαροπλαστικά" μονοπάτια.  Είναι όμως και απρόβλεπτη! (βεβαίως βεβαίως) καθώς πριν λίγες μέρες ξύπνησα και δεν άκουγα καθόλου από το αριστερό μου αυτί και από το δεξί ελάχιστα. Βρέθηκα στο νοσοκομείο και κατέληξα να παίρνω αντιβίωση γιατί είχα  φλεγμονή.  Μια μικρή περιπέτεια που τώρα πέρασε και  δόξα τω Θεώ είμαι καλά.   Τώρα λοιπόν που η ακοή  μαζί με την ψυχολογία μου αποκαταστάθηκαν  σας δίνω μια ωραία και επιτυχημένη συνταγή για κέικ χωρίς γλουτένη με λεμόνι και ινδοκάρυδο.  Υλικά:  1 κούπα σπορέλαιο 2 αυγά  1 κούπα γιαούρτι χωρίς λακτόζη 1  κούπα ζάχαρη ξύσμα και χυμό ενός λεμονιού 1 1/2  κούπα αλεύρι  χωρίς γλουτένη freee self raising white flour 1 κουταλάκι μπέικιν 2- 3 κουταλιές της σούπας καρύδα ( και λίγη επιπλέον για επικάλυψη)   Διαδικασία: 

Καλό Τριώδιο

Εικόνα
Μια Μυρωδιά... Περπατώντας μέσα στα δρομάκια της Παλιάς Πόλης τα μάτια σου πλημμυρίζουν με κάθε λογής χρώματα.  Δεκάδες πάγκοι με μπαχαρικά, γλυκά και φρεσκοψημένα ψωμιά κατακλύζουν την δαιδαλώδη  αγορά.. .Όμως δε νιώθεις κανένα άρωμα.  Γιατί ο αέρας φέρνει μονάχα μια μυρωδιά που σε γαληνεύει...Δεν μπορείς  να την περιγράψεις ... Την πρώτη φορά που θα βρεθείς στην Αγία Πόλη δεν γνωρίζεις από που έρχεται...το μόνο που ξέρεις είναι ότι σου γλυκαίνει την ψυχή... Συνεχίζεις να περπατάς... Ψάχνεις.. Μέχρι που φτάνεις στο Ναό της Αναστάσεως... Περνάς την Πόρτα και βρίσκεσαι μπροστά στην Αγία Αποκαθήλωση... Εκεί που τοποθετήθηκε το Σώμα του Χριστού όταν το κατέβασαν από το Σταυρό... Δε μιλάς... Δε μπορείς...Η Μυρωδιά που νιώθεις σε οποιοδήπωτε σημείο της  Παλιάς Πόλης κι αν βρίσκεσαι έρχεται από δω...   Χωρίς καλά καλά να το καταλάβεις γονατίζεις... Τα χείλη παραμένουν σιωπηλά... Η ψυχή σου όμως , μιλά ακατάπαυστα. Καλό κ

Το κουτί των αναμνήσεων

Εικόνα
  Η Κατερίνα χάνει ξαφνικά την αγαπήμενη της γιαγιά τη Μαριάμ η οποία  αφήνει πίσω της  ένα παλιό  ξύλινο κουτί μπαχαρικών. Ανοίγοντας το, η Κατερίνα  ανακαλύπτει  μια σειρά από επιστολές που δεν μπορεί να διαβάσει γιατί είναι γραμμένες στην Αρμένικη γλώσσα και η κοπέλα αδυνατεί  να καταλάβει το περιεχόμενό τους.  Τότε αποφασίζει να βρει έναν μεταφραστή και η αναζήτηση της θα την οδηγήσει στην Κύπρο που θα γνωρίσει έναν νεαρό Αρμένιο, τον Αρά, ο οποίος θα δεχτεί να της μεταφράσει τις επιστολές της γιαγιάς. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει να ξετυλίγεται η ιστορία  ενός συγκλονιστικού παρελθόντος και η Κατερίνα θα ανακαλύψει πως Μάριαμ είχε μυστικά πολύ καλά κρυμμένα που ούτε καν μπορούσε να φανταστεί.Η γιαγιά ήταν μια γυναίκα που σήκωνε ένα παρελθόν σκληρό  γεμάτο ξεριζωμό και θάνατο.   Μια τραγωδία που  ξεκίνησε όταν ήταν εφτά χρονών και μαζί με την οικογένειά της διώχτηκαν από την Ανατολική Τουρκία.  Στην ψυχή της κουβαλούσε μιαν ανοιχτή πληγή από τη στιγμή που  έ

Κάποτε στη Βηρυτό

Εικόνα
Η Ερασμία είναι η μοναχοκόρη του Ξενοφώντος και της Μαρίκας Τσαούσογλου που μεγαλώνει σ' ένα πλούσιο σπίτι αλλά σε δύσκολο περιβάλλον χωρίς πολλά δικαιώματα. Οι γονείς της έχουν αποξενωθεί, με τον πατέρα της να έχει την πρώτη και την τελευταία λέξη στην οικογένεια  ενώ η μητέρα της βουλιάζει στη σιωπή.  Σε ένα δρομάκι στο πολύχρωμο σουκ της Βυρητού  θα γνωρίσει τον Νικήτα ,γόνο μιας εύπορης οικογένειες και θα τον ερωτευτεί παράφορα ,χωρίς να γνωρίζει  τι κρύβει στο βάθος της ψυχής του. Η συνάντηση τους δεν θα είναι τυχαία όπως νομίζει η κοπέλα στην αρχή αλλά προγραμματισμένη από το νεαρό προκειμένου να εκδικηθεί την οικογένεια της.  Όμως αργά ή γρήγορα η  ζωή θα φέρει  ανατροπές ,ο Νικήτας θα πέσει στην  παγίδα που ο  ίδιος έστησε και οι συνέπειες θα είναι  δυσάρεστες  στη μετέπειτα ζωή του και όλων  των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω του.  Το μυθιστόρημα της Ελένης Κεραμάρη είναι μια τρυφερή και ευαίσθητη ιστορία γεμάτη από ανατροπές,α

Μια γειτονιά βιβλίων

Εικόνα
    Τα νέα ράφια στη βιβλιοθήκη δημιούργησαν μικρές "μυθιστορηματικές γειτονιές" για  να μπορώ εύκολα προς παρον (πριν έρθουν οι νέοι κάτοικοι)  να περπατώ  στους δρόμους τους.  Η "γειτονιά" με τα αγαπημένα μου Κρητικάκια είναι μια  από τις ομορφότερες!  Κάθε φορά που την κοιτώ νομίζω ότι μου χαμογελούν μέσα από τις σελίδες των βιβλίων παλιοί  κι αγαπημένοι φίλοι... Και είμαι χαρούμενη γι'αυτό...   Μια από τις (δεκάδες)  παραξενιές που έχω είναι ότι δε μου αρκεί ένα μυθιστόρημα να είναι αυτό που λέμε "καλο βιβλίο ". Αυτό βέβαια θα μου πείτε πως είναι υποκειμενικό και εξαρτάται από  τις αναγνωστικές απαιτήσεις που έχει ο καθένας από εμάς, αλλά ακόμα κι αν ένα βιβλίο είναι καλογραμμένο (για τις δικές μου προτιμήσεις)  με όμορφα μυνήματα, με ωραία υπόθεση με το τέλος του όπως "πρέπει"να είναι, ακόμα κι αν δε με απογοητεύσει, μπορεί να μη με  κερδίσει ως αναγνώστρια.   Ίσως να ακούγεται κάπως περίεργο, αλλά για να αγαπήσω ένα βιβλίο π