Το Άγιο Φως
Η έλευση του Αγίου Φωτός κάθε Μεγάλο Σάββατο στον Τάφο του Χριστού είναι το μοναδικό γεγονός στην παγκόσμια ιστορία που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο, την ίδια ημέρα, επί πολλούς αιώνες. Το παρόν βιβλίο καταγράφει τη μαρτυρία της ιστορίας για το γεγονός αυτό, καλύπτοντας μια περίοδο 13 αιώνων (4ος-16ος). Ογδόντα πέντε συγγραφείς του μεσαιωνικού κόσμου, ανάμεσά τους 17 Γάλλοι, 9 Άγγλοι, 8 Έλληνες, 7 Ιταλοί, 7 Άραβες, 6 Γερμανοί, 5 Αρμένιοι, 5 Αιθίοπες, 4 Ρώσοι, 4 Πέρσες, 3 Ισλανδοί, 2 Αιγύπτιοι, 2 Χαλδαίοι, ένας Μολδαβός, ένας Σύρος, ένας Βέλγος, ένας Αυστριακός και ένας Ελβετός, περιγράφουν την κάθοδο του αγίου Φωτός, το οποίο κάθε Μεγάλο Σάββατο φανερώνεται στον Τάφο του θεανθρώπου ως υπενθύμιση και ως επαλήθευση της Αναστάσεώς Του. Επιπλέον, οι μετρήσεις του καθηγητή Φυσικής, Αντρέι Βολκόφ, στον Τάφο του Χριστού το Μεγάλο Σάββατο του 2008, επιβεβαιώνουν επιστημονικά την κάθοδο του Φωτός και αποκαλύπτουν τρία γεγονότα τα οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει "απίστευτα και πλήρως ανεξήγητα". Ομοίως, οι θερμικές μετρήσεις της ιερής φλόγας, που έγιναν από τον Ιταλό καθηγητή Giulio Fanti το Μεγάλο Σάββατο του 2019, τεκμηριώνουν την υπερφυσική προέλευση του αγίου Φωτός και επαληθεύουν ένα γεγονός που καταγράφεται ιστορικά επί 11 αιώνες: ότι η ιερή φλόγα, τα πρώτα λεπτά μετά την ανάφλεξή της, καίει ανεπαίσθητα -πολύ λιγότερο από μία κανονική φλόγα- χωρίς να προκαλεί εγκαύματα σε όσους την αγγίζουν. Στο βιβλίο περιέχεται και μια ιστορική-αρχαιολογική μελέτη σχετικά με την αρχική μορφή του Τάφου του Ιησού και του βράχου του Γολγοθά το έτος 33 μ.Χ., μαζί με μια σειρά αναπαραστάσεων των δύο τοποθεσιών - όπως αυτή της κάτω εικόνας...
Γειά σου αγαπημένη βιβλιόφιλη μπλογκοπαρεούλα! Σήμερα σας προτείνω με αγάπη ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα που δεν πρέπει να λείπει από τη βιβλιοθήκη σας. Το βιβλίο του Χάρη Σκαρλακίδη "Άγιον Φως το Θαύμα της καθόδου του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού" που βασίζεται σε ογδόντα πέντε ιστορικές μαρτυρίες.
Απλά διαβάστε το!
Καλή συνέχεια!
Σας αφήνω την ευχή που διαβάζει ο Έλληνας Ορθόδοξος Πατριάρχης κάθε μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου στα Ιεροσόλυμα κατά την διάρκεια της θαυματουργικής Τελετής στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως. Ο Πατριάρχης φορώντας μονάχα το λευκό του στιχάρι, κρατώντας δύο πολυσώματες σβηστές λαμπάδες (των 33 κεριών), γονατίζει μπροστά στον Πανάγιο Τάφο και αναπέμπει στο Μέγα Αρχιερέα Χριστό την ακόλουθη ευχή:
"Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, η Αρχίφωτος σοφία του ανάρχου Πατρός.
Ο φως οικών απρόσιτον, ο ειπών εκ σκότους φως λάμψαι, ο ειπών γεννηθήτω φως και εγένετο φως.Κύριε, ο του φωτός χορηγός, ο εξαγαγών ημάς από του σκότους της πλάνης και εισαγαγών εις το θαυμαστόν φως της σης επιγνώσεως, ο την γην μεν πάσαν δια της εν αυτή ενσάρκου παρουσίας σου, τα καταχθόνια δε δια της εις Άδην καταβάσεώς σου φωτός πληρώσας και χαράς, μετά δε ταύτα δια των Αγίων σου αποστόλων φως καταγγείλας πάσι τοις έθνεσιν.
Ευχαριστούμε σοι, ότι δια της ευσεβούς πίστεως μετήγαγες ημάς από σκότους εις φως και γεγόναμεν υιοί δια του Αγίου Βαπτίσματος, θεασάμενοι την δόξαν σου πλήρη ούσα χάριτος και αληθείας.
Αλλ’ ω φωτοπάροχε Κύριε. Ο το μέγα φως ων, ο ειπών, ο λαός καθήμενος εν σκότει. Δέσποτα Κύριε, το φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον. Το μόνο φως του κόσμου και φως της ζωής των ανθρώπων, ου από της δόξης επληρώθει τα σύμπαντα, ότι φως εις τον κόσμον ελήλυθας δια της ενσάρκου σου οικονομίας, ει και οι άνθρωποι ηγάπησαν μάλλον το σκότος ή το φως.
Συ Κύριε φωτοδότα επάκουσον ημών των αμαρτωλών και αναξίων δούλων σου των τη ώρα ταύτη παρισταμένων τω παναγίω σου και φωτοφώρω τούτω τάφω και πρόσδεξαι ημάς τιμώντας τα άχραντα πάθη σου, την παναγίαν σου σταύρωσινν, τον εκούσιον θάνατον και την εν τω πανσεβάστω τούτω μνήματι του τεθεωμένου σου σώματος κατάθεσιν και ταφήν και τριήμερον εξανάστασιν, ην χαρμονικώς ήδη αρξάμενοι εορτάζειν, μνείαν ποιούμεθα και της εν Άδου καθόδου σου, δι΄ης τας εκείσε των δικαίων κατεχομένας ψυχάς δεσποτικώς ηλευθερώσας τη αστραπή της σης θεότητος φωτός πληρώσας τα καταχθόνια.
Όθεν δη αγγαλομένη καρδία και χαρά πνευματική και τούτο το υπερευλογημένον Σάββατον το εν τη γή και υπό την γην θεοπρεπώς τελεσθέντα σοι σωτηριωδέστατα μυστήριά σου εορτάζοντες και σε το όντως ιλαρόν και εφετόν φως εν τοις καταχθονίοις θεϊκώς επιλάμψαν, εκ τάφου δε θεοπρεπώς αναλάμψαν αναμιμνησκόμενοι, φωτοφάνειαν ποιούμεθα, σου την προς ημάς συμπαθώς γενομένην θεοφανείαν, εικονίζοντες.
Επειδή γαρ τη σωτηρίω και φωταυγή νυκτί πάντα πεπλήρωται φωτός ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια δια το υπερφυές μυστήριον της εν Άδου καθόδου σου και της εκ Τάφου σου τριημέρου αναστάσεως. Δια τούτο, εκ του επί τούτον τον φωτοφόρον σου Τάφον ενδελεχώς και αειφώτως εκκαιομένου φωτός ευλαβώς λαμβάνοντες, διαδιδόαμεν τοις πιστεύουσιν εις σε το αληθινόν φως και παρακαλούμεν και δεόμεθά σου Πανάγιε Δέσποτα, όπως αναδείξης αυτό αγιασμού δώρον και πάσης θεϊκής σου χάριτος πεπληρωμένον, δια της χάριτος του Παναγίου και φωτοφόρου Τάφου σου.
Και τους απτομένους ευλαβώς αυτού ευλογήσης και αγιάσης, του σκότους των παθών ελευθερών και των φωτεινοτάτων σου σκηνών καταξιώσεις, όπου φως το ανέσπερον της σης θεότητος λάμπει. Χάρισαι αυτοίς, Κύριε, υγείαν και ευζωίαν και τους οίκους αυτών παντός αγαθού πλήρωσον.
Ναι, Δέσποτα φωτοπάροχε, επάκουσόν μου του αμαρτωλού εν τη ώρα ταύτη και δος ημίν και αυτοίς περιπατείν εν τω φωτί σου και εν αυτώ μένειν, έως το φως της προσκαίρου ζωής έχομεν.
Δος ημίν Κύριε, ίνα το φως των καλών έργων ημών λάμπει έμπροσθεν των ανθρώπων και δοξάσωσί σε συν τω ανάρχω σου Πατρί και τω Παναγίω Πνεύματι.
Εις φως γαρ εθνών ημάς τέθηκας, ίνα αυτοίς τη σκοτία περιπατούσι φαίνωμεν. Αλλ΄ημείς ηγαπήσαμεν το σκότος μάλλον ή το φως, φαύλα πράσσοντες. Πας γαρ ο φαύλα πράσσων μισεί το φως κατά τον αψευδή λόγον σου, δια τούτο οσημέραι προσκόπτομεν αμαρτάνοντες, επειδή περιπατούμεν εν τη σκοτία. Αλλ΄αξίωσον ημάς το υπόλοιπον της ζωής ημών βιωτεύσαι πεφωτισμένους τους οφθαλμούς της διανοίας ημών.
Δος ημίν, ίνα ως τέκνα φωτός περιπατήσωμεν εν τω φωτί των εντολών σου, το του αγίου βαπτίσματος φωτεινόν ένδυμα, όπερ δια των έργων ημαυρώσαμεν, λεύκανον ως το φως, ο αναβαλλόμενος το φως ώσπερ ιμάτιον.
Δος ημίν ενδύσασθαιτα όπλα του φωτός, ώσπερ ιμάτιον. Δος ημίν ενδύσασθαι τα όπλα του φωτός, ίνα δι΄αυτών τον άρχοντα του σκότουςτροπούμεθα, ος μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός.
Ναι, Κύριε, και ως εν ταύτη τη ημέρα τοις εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένοις φως έλαμψας, ούτω σήμερον λάμψον εν ταις καρδίαις ημών το σον ακήρατον φως, ίνα δια τούτου φωτιζόμενοι και θερμενόμενοι εν τη πίστει δοξάζομέν σε το μόνον εκ τούτου του αρχιφώτου φωτός ιλαρόν εις τους ατελευτήτους αιώνας. Αμήν"
Το θυμάμαι! Το πήραμε απο τα Ιεροσόλυμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι! Εκείνο το βιβλίο που πήραμε από του Θεοδόση.
Διαγραφή