ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

"Όλα ξεκίνησαν από μια πέτρα που έσπασε τη σιωπή της για να εκμυστηρευτεί στον Καλλίστρατο την ξεχασμένη ιστορία της Πολιτείας των Αηδονιών.  Αυτήν την ιστορία θα διηγηθεί λίγο αργότερα ο παραμυθάς στον θλιμμένο βασιλιά που κυρίεψε την Πολιτεία μόνο για ν' ακούσει τ' αηδόνια της, μήπως καταλάβει γιατί ποτέ του δεν τ' άκουσε. Είναι που τ' αηδόνια τραγουδούνε πρώτα στις καρδιές κι ύστερα στους κήπους. Ποιες καρδιές όμως; Αυτές που χτίζουν τη ζωή τους πάνω στην πέτρα ή αυτές που τη χτίζουν πάνω στην άμμο;" Γειά σας αγαπημένοι ακροατές του Ραδιοφωνικού σταθμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης!  Τον υπέροχο Καλλίστρατο της Βασιλικής Νευροκοπλή τον αγαπήσατε ιδιαίτερα! Γι'αυτό, σήμερα στην" Κόκκινη Κλωστή" διαβάζουμε ακόμα μια ιστορία του αγαπημένου παραμυθά που μας διηγείται με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο  την Παραβολή για τα δύο σπίτια:  Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο 7, 24 - 27  Συντονισ...

Γειά σας φίλοι μου!  Η πιο κατανυκτική εποχή του χρόνου έφτασε και τα γλυκά ανοιξιάτικα απογεύματα θα γεμίσουν ψαλμωδίες, Χαιρετισμούς της Παναγίας , μυρωδιές κελαηδίσματα και  χρώματα.  Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες οι περισσότερες μανούλες φτιάχνουμε μαζί με τα παιδιά μας την αγαπημένη  Κυρά Σαρακοστή   για να μετράμε  τις εβδομάδες μέχρι το Πάσχα. Φέτος λοιπόν, σκέφτηκα να φτιάξω και κάτι διαφορετικό: Ένα  πασχαλινό εκτυπώσιμο  ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης μέχρι την Κυριακή του Πάσχα που να μας διηγείται μέρα με τη μέρα τη ζωή του Χριστού με αποσπάσματα από τα Ευαγγέλια.  Κάθε μέρα της Σαρακοστής αντιστοιχεί σε ένα εδάφιο μέχρι την Ανάσταση του Κυρίου.   Το ανοιξιάτικο - πασχαλινό μας ημερολόγιο είναι απλό, κατανοητό  και  δημιουργήθηκε από την Καινή Διαθήκη του Μανόλη  με το ίδιο σκεπτικό  που φτιάχτηκε και το χριστουγεννιάτικο.  Αυτό που ήθελα για άλλη μια φορά ήτα...

Γειά σας φίλοι μου! Βρισκόμαστε στο  τελευταίο Σαββατοκύριακο που τρώμε κρέας και σήμερα θα σας δώσω μια συνταγή που φτιάχνω στο σπίτι μας και αρέσει πολύ στα αγόρια μου : Χοιρινό με πορτοκάλι μουστάρδα και μέλι. Πάμε να δούμε πώς γίνεται;  ΥΛΙΚΆ για το φαγητό  2  κιλά χοιρινό για ψητό  1 κιλό πατάτες  4 καρότα   1 κουταλιά βούτυρο λιωμένο  Υλικά για τη σάλτσα : 1 1/5   κούπα  χυμό πορτοκάλι 1/2 κούπα χυμό λεμόνι 3  κουταλιές της σούπας μουστάρδα 1 κουταλιά της σούπας μέλι  1 κούπα ελαιόλαδο αλάτι, πιπέρι Διαδικασία :   Πρώτα ετοιμάζουμε τη σάλτσα ως εξής: τοποθετούμε όλα τα υλικά σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύοντας πολύ καλά  ώστε να ομογενοποιηθούν.  Τοποθετούμε το κρέας στη γάστρα ή σε ένα ταψί , το αλατοπιπερώνουμε  και το περιχύνουμε με τη σάλτσα.  Κλείνουμε το καπάκι της γάστρας ή σκεπάζουμε το ταψί μας με αλουμινόχαρτο και σιγοψίνουμε το φαγητό μας για 1-1/2  ώρα περί...

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή χώρα ζούσε ένας καλός βασιλιάς που του άρεσαν  πολύ τα ρολόγια.  Διέθετε μεγάλη συλλογή  με σπάνια ξυλόγλυπτα, ζωγραφιστά, και περίτεχνα  ρολόγια και  ήταν ευτυχισμένος. Μια μέρα, έμαθε πως ένας ρολογάς στην Ελβετία έφτιαξε κάτι μοναδικό! Το πρώτο ρολόι που μπορούσε να φορέσει στο χέρι του και να βλέπει την ώρα όπου κι αν βρισκόταν.   Ο βασιλιάς ενθουσιαστηκε και ταξίδεψε μέχρι τη Γενεύη για να το αποκτήσει όσο ακριβό κι αν ήταν....  Μα ο δημιουργός του σπάνιου ρολογιού του είπε πως  δεν το πουλούσε  αλλά ήταν διαθετημένος να  του το  χαρίσει αν του απαντούσε σε ένα μεγάλο ερώτημα.. Καλημέρα αγαπημένοι μου φίλοι! Σήμερα στις 10:30 το πρωί στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς  Αρχιςπισκοπης Κρήτης στους 99,7  διαβάζουμε το βιβλίο "Το ακριβότερο ρολόι του κόσμου" της Αθηνάς Ντάσιου  - Γιάννιιου των εκδόσεων "Άθως" και μάθαίνουμε την πραγματική α...

Γειά σας φίλοι μου! Σήμερα θα σας προτείνω ένα βιβλίο που διάβασα αυτές τις μέρες και μου άρεσε πολύ!  Το μυθιστόρημά του Στέφανου Δάνδολου "Ιστορία χωρίς όνομα" των εκδόσεων Ψυχογιός, ένα υπέροχο βιβλίο, το οποίο εξελίσσεται σε δύο χρόνους και μας εξιστορεί τη ζωή της αγαπημένης  Πηνελόπης Δέλτα και τον παράφορο έρωτα της με τον Ίωνα Δραγούμη έναν ιδεολόγο δυπλωμάτη και πρωτεργάτη του μακεδονικού αγώνα.   Σε πρώτο χρόνο βρισκόμαστε στη Βιέννη το 1908, με την Πηνελόπη Δέλτα σε ηλικία 34 ετών να νοσηλεύεται σε ένα σανατόριο στα προάστια της αυστριακής πρωτεύουσας παλεύοντας με την κατάθλιψη, και παγιδεύμενη μέσα σε έναν δυστυχισμένο γάμο.  Σε δεύτερο χρόνο   βρισκόμαστε στο 1941  όπου η Πηνελόπη Δέλτα είναι η πιο  δημοφιλής συγγραφέας της εποχής της αλλά η εύθραυστη σωματική και ψυχική της υγεία την ταλαιπωρούν καθημερινά... Βλέποντας τις δυνάμεις των ναζί να προελαύνουν προς την Αθήνα, η  α...

"-      Αχ, παραμυθά μου, είπε τότε μια ηλικιωμένη γυναίκα, μέσα στις τόσες περιπέτειες της ζωής, άραγε νιώθουμε τι τα κάνουμε τα χαρίσματα; -      Ναι, πολλές οι περιπέτειες της ζωής κι άλλες τόσες οι περιπέτειες των χαρισμάτων, μα αν έχουμε τον νου μας, θαρρώ πως νιώθουμε. -      Τότε, εσύ που έχεις το χάρισμα να φτιάχνεις παραμύθια για τις παραβολές, μπορείς να μας πεις κι ένα για τις περιπέτειες των χαρισμάτων; παρακάλεσε ένα κορίτσι με φακίδες. -      Θα σας πω, πώς δε θα σας πω; Ας ταξιδέψουμε, λοιπόν, με το νου μας σε μια μακρινή χώρα της Ανατολής και στα παλιά τα χρόνια… Έγειραν τα παιδιά στις αγκαλιές των μανάδων τους κι εκείνες στις αγκαλιές των αντρών τους, κι αφού όλοι αγκαλιάστηκαν, ξεκίνησε ο Καλλίστρατος το παραμύθι. Ζούσε κάποτε σ’ εκείνα τα μέρη, ένας βασιλιάς μ’ ένα σπάνιο όνομα. Ασύγκριτο τον έλεγαν, κι ήταν πράγματι ασύγκριτη η δικαιοσύνη, η σοφία, αλλά κι η αγάπη που είχε...

Κοίτα λίγο προς τα πάνω..Στον ουρανό. Θυμάσαι τις χάρτινες κούκλες στο  οπισθόφυλλο του κοριτσίστικου μας περιοδικού;  Παίρναμε το ροζ  ψαλιδάκι κι αρχίζαμε γρήγορα τη χαρτοκοπτική. Κόβαμε τα ρούχα τους προσεκτικά, με λεπτές κινήσεις για να μη χαλάσουν . Ρουχαλακια της παλιάς εποχής φορούσαν. Παπούτσια, καπέλα, μαγιώ και βραδυνά φορέματα. Τις ντύναμε ανάλογα με τον καιρό τη διάθεση μας και την περίσταση. Είχα μια συλλογή. Δεν θυμάμαι τι απέγινε. Μάλλον η καλή Νεράιδα των παραμυθιών  ξέπλυνε τις φορεσιές τους απ' τη σκόνη του χρόνου και τις  άπλωσε εδώ γιατί ήξερε πως θα περάσω... Έτσι,για να μην αναρωτιέμαι που βρίσκεται τώρα η συλλογή μου... Κοίτα και στο διπλανό δρόμο...Βλέπεις τους γλαρους που ζωγραφίζαμε στα  καλοκαιρινά μας μπλόκ;  Με περίμεναν κι αυτοί σε τούτους  του πολύχρωμους δρόμους.Ίσως μου στέλνουν με τρόπο ένα  μύνημα .Πως πρέπει να ξαναπιάσω σιγά σιγά τα πινέλα μου. Κι ακόμη... Ακου ένα τραγο...