Το πρώτο μας μπάνιο

Ιουνίου 25, 2022

Πεθύμησα μια παραλία ήσυχη, από εκείνες που αγαπώ να πηγαίνω με το Μανόλη. Χωρίς ομπρέλες και ξαπλώστρες πάνω στο κύμα,κι οχλοβοή. Να έχουμε τα σακίδια στον ώμο και να περπατήσουμε κάτω από τον πρωινό ήλιο μέχρι φτάσουμε.

Οι μυρωδιές από το θυμάρι και το φασκόμηλο να κατεβαίνουν από τους λόφους, με τους κόκκους της άμμου να έρχονται στα χείλη και να δίνουν στην παγωμένη λεμονάδα τη σωστή γεύση. Χθες εντελώς τυχαία βρεθήκαμε σε μια τέτοια μικροσκοπική παραλία. Γεμάτη βράχια, κοχύλια και ησυχία. Στερεώσαμε την ομπρέλα μας, καθίσαμε πάνω στις τεράστιες πέτρες, τραγουδήσαμε, https://youtu.be/KQcey-Ch4sM

παίξαμε μπάλα μέσα στο νερό, απολαμβάνοντας το πρώτο μας μπάνιο για φέτος.

Είχε λίγο παιχνιδιάρικο κυματάκι, ο Μανόλης δεν έλεγε να βγει από το νερό κι εγώ διάβασα ήσυχα το βιβλίο μου.

Επιστρέψαμε στο σπίτι με άκρως δημιουργική διάθεση και διακόσμησα το σπίτι με θησαυρούς της θάλασσας που είχαμε φυλαγμένους στο ντουλάπι μας και με τα κοχύλια που βρήκαμε χθες.

Άδεια βαζάκια, αμμος , ρεσώ κοχύλια και θαλασσόξυλα δώσανε μια καλοκαιρινή αύρα στο σαλόνι.

Με απλά φυσικά υλικά μπορούμε να δημιουργήσουμε όμορφα πράγματα και να διαβάζουμε τα βιβλία μας υπό το φως των κεριών.

Λίγα λόγια για το μυθιστόρημα που διαβάζω αυτές τις μέρες:

"Ο άντρας με τις κούκλες"

" Ιούλιος 1948. Η δεκαεξάχρονη Αλεμίνα αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι της στο όμορφο Κιέτι και να ζήσει στο εξής στο Σαλέντο της Κάτω Ιταλίας. Εκεί συναντάει για πρώτη φορά τον παράξενο παππού της, διεισδύει στα σκοτεινά μυστικά της οικογένειας Κοντότι και γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο ενός γλύπτη.
Στην ίδια περιοχή, ένας άντρας δολοφονεί με απεχθή τρόπο τους δωσίλογους συνεργάτες των Γερμανών. Για κάθε θύμα φτιάχνει μια ξύλινη κούκλα χωρίς άκρα, όπου, σύμφωνα με έναν ιαπωνικό θρύλο, παραμένει η ψυχή αυτού που φεύγει.
Θα φτάσει η στιγμή που οι φαινομενικά διαφορετικοί δρόμοι αυτών των δύο ανθρώπων θα διασταυρωθούν και τότε θα τεθεί το κρίσιμο ερώτημα: Ποιος έχει το δικαίωμα να ξεχωρίσει το καλό από το κακό, το δίκαιο από το άδικο; Τι θα γίνει όταν πέσουν οι μάσκες και έρθει η κάθαρση;
Ένας συναρπαστικός χορός γεγονότων και απρόσμενων εξελίξεων, μια "ταραντέλα" έρωτα, προδοσίας, εκδίκησης και απονομής δικαιοσύνης στα δύσκολα χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου."

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μου αρέσει η γραφή της Ιφιγένειας Τέκου και το βιβλίο της φαίνεται ενδιαφέρον!

Δείτε εδώ: http://eirini-nikolaou.blogspot.com/2021/08/blog-post_31.html

Κι εδώ:
http://eirini-nikolaou.blogspot.com/2022/02/blog-post_18.html

Κι άλλα αγαπημένα βιβλία της Ιφιγένειας Τέκου.