Για τη Ζωή και τον Ανδρέα!

Οι μικροί γαλαξίες Στίχοι: Νικηφόρος Βρεττάκος Πάνε κι έρχονται οἱ άνθρωποι πάνω στὴ γή. Σταματάνε γιὰ λίγο, στέκονται ὁ ένας αντίκρυ στὸν άλλο, μιλούν μεταξύ τους. Έπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν σὰν πέτρες ποὺ βλέπονται. Όμως, ἐσύ, δὲ λόξεψες, βάδισες ίσα, προχώρησες μὲς απὸ μένα, κάτω απ᾿ τα τόξα μου, όπως κι εγώ: προχώρησα ισα, μὲς απὸ σένα, κάτω απ᾿ τὰ τόξα σου. Σταθήκαμε ὁ ένας μας μέσα στὸν άλλο, σὰ νάχαμε φτάσει. Βλέποντας πάνω μας δυὸ κόσμους σὲ πλήρη λάμψη και κίνηση, σαστίσαμε ακίνητοι κάτω απ᾿ τὴ θέα τους Ήσουν νερό, κατάκλυσες μέσα μου όλες τὶς στέρνες. Ήσουνα φως, διαμοιράστηκες. Όλες οι φλέβες μου έγιναν άξαφνα ένα δίχτυ ποὺ λάμπει: στὰ πόδια, στὰ χέρια, στὸ στήθος, στο μέτωπο. Τ᾿ άστρα τὸ βλέπουνε, ότι: δυὸ δισεκατομμύρια μικροὶ γαλαξίες και πλέον κατοικούμε τὴ γή. Αφιερωμένο στο νέο ζευγάρι!!! Ένα ρομαντικό κουτί φτιαγ...