Για τη Ζωή και τον Ανδρέα!
Οι μικροί γαλαξίες
Στίχοι: Νικηφόρος Βρεττάκος
Πάνε κι έρχονται οἱ
άνθρωποι πάνω στὴ γή.
Σταματάνε γιὰ λίγο,
στέκονται ὁ ένας
αντίκρυ στὸν άλλο,
μιλούν μεταξύ τους.
Έπειτα φεύγουν,
διασταυρώνονται, μοιάζουν
σὰν πέτρες ποὺ
βλέπονται.
Όμως, ἐσύ,
δὲ λόξεψες, βάδισες
ίσα, προχώρησες
μὲς απὸ μένα, κάτω απ᾿
τα τόξα μου,
όπως κι εγώ: προχώρησα
ισα, μὲς απὸ σένα,
κάτω απ᾿ τὰ τόξα σου.
Σταθήκαμε ὁ ένας μας
μέσα στὸν άλλο, σὰ
νάχαμε φτάσει.
Βλέποντας πάνω μας δυὸ
κόσμους σὲ πλήρη
λάμψη και κίνηση,
σαστίσαμε ακίνητοι
κάτω απ᾿ τὴ θέα τους
Ήσουν νερό,
κατάκλυσες μέσα μου
όλες τὶς στέρνες.
Ήσουνα φως,
διαμοιράστηκες. Όλες
οι φλέβες μου έγιναν
άξαφνα ένα
δίχτυ ποὺ λάμπει: στὰ
πόδια, στὰ χέρια,
στὸ στήθος, στο μέτωπο.
Τ᾿ άστρα τὸ βλέπουνε,
ότι:
δυὸ δισεκατομμύρια
μικροὶ γαλαξίες και πλέον
κατοικούμε τὴ γή.
Αφιερωμένο στο νέο ζευγάρι!!!
Ένα ρομαντικό κουτί φτιαγμένο με πολλή αγάπη
για ένα συγγενικό και αγαπητό μας ζευγάρι!
Η ώρα η καλή και η ευλογημένη!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου