Ένας καφές κι ένα βιβλίο

Γειά σου αγαπημένη παρέα του μπλογκ! Πρώτη βροχερή φθινόπωρινή μέρα το λες ευλογία για το διψασμένο χώμα... Δεύτερος καφές για μένα μέσα σε τέσσερις μέρες το λες και κραιπάλη! 

Αλλά δε μπόρεσα να αντισταθώ στη φθινόπωρινή γεύση του pamkin spice της nespreso... 

Νυστάζω λίγο παραπάνω αυτόν τον καιρό λόγω κάποιων φαρμάκων και ένας σίγουρος τρόπος να μείνω ξύπνια είναι τα αστυνομικά μυθιστόρηματα που αγαπώ να διαβάζω...

*"Τα μπλουζ του δολοφόνου" του Ray Celestin από τις εκδόσεις Διόπτρα, είναι ένα βιβλίο που επέλεξα για τον τίτλο του καθώς η μπλουζ  είναι από τα αγαπημένα μου μουσικά ακούσματα και δε με απογοήτευσε αυτή μου η επιλογή! 

Τούτο το μυθιστόρημα  ξεχωρίζει, γιατί ξεφεύγει εντελώς από τα συνηθισμένα αστυνομικά μυθιστορήματα του ψυχρού ευρωπαϊκού βορρά και μας ταξιδεύει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού... Συγκεκριμένα μας μεταφέρει  στο Σικάγο του 1928, μια πόλη που "φλέγεται" από τη ζέστη αλλά και από το έγκλημα που την πνίγει.

Ιστορικά πρόσωπα, όπως ο Αλ Καπόνε και ο Λούις Άρμστρονγκ, συνυπάρχουν με φανταστικούς χαρακτήρες, που όμως μοιάζουν ολοζώντανοι, όπως η νεαρή ντετέκτιβ Άιντα. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τρεις φαινομενικά άσχετες υποθέσεις: έναν γκάνγκστερ που βρίσκεται άγρια δολοφονημένος, την εξαφάνιση μιας πλούσιας κληρονόμου και την υποψία του Καπόνε ότι υπάρχει προδότης στη συμμορία του. Στο σκηνικό μπαίνουν δύο ιδιωτικοί ντετέκτιβ, ένας γκάνγκστερ που επιστρέφει στην πόλη του μετά από χρόνια και ένας φωτογράφος που συνεργάζεται με την αστυνομία.

Τι συνδέει όλα αυτά τα γεγονότα; Μέσα στο αποπνικτικό καλοκαίρι του Σικάγο, με φόντο την τζαζ που αντηχεί παντού και το έγκλημα να φουντώνει, οι απαντήσεις θα βρεθούν, αλλά όχι χωρίς κόστος... 

Ο Ray Celestin καταφέρνει να μας μεταφέρει με  ρεαλισμό σε μια σκληρή εποχή και να μας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα.

Θα αναζητήσω σίγουρα και τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς. 

Η συνταγή για το σιρόπι pumpkin spice είναι εδώ