Αγαπημένα βιβλία

Γειά σου αγαπημένη βιβλιοφίλη παρέα! Σας παρουσιάζω σήμερα δυο βιβλία που διάβασα τον τελευταίο καιρό και μου άρεσαν πολύ!

"Ο κήπος της Αμαλίας" της Καρολίνα  Μέρμηγκα εκδόσεις Πατάκη 

Η Αμαλία, μια νεαρή Γερμανίδα δούκισσα, έγινε η πρώτη Βασίλισσα της Ελλάδας το 1837, καθώς παντρεύτηκε τον βασιλιά Όθωνα. Το νεαρό βασιλικό ζεύγος κλήθηκε να διοικήσει μια μικρή, αποδυναμωμένη χώρα που μόλις είχε απελευθερωθεί από την Οθωμανική αυτοκρατορία.

Η ατεκνία της Αμαλίας ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα για την εποχή, καθώς ο κόσμος περίμενε έναν διάδοχο του θρόνου. Η αδυναμία της να αποκτήσει παιδιά την οδήγησε σε βαθιά θλίψη και απογοήτευση.

Η Αμαλία βρήκε παρηγοριά στην αγάπη της για τα φυτά, δημιουργώντας έναν πανέμορφο κήπο που αργότερα έγινε ο Εθνικός Κήπος της Αθήνας. Ο κήπος έγινε το καταφύγιό της, ένα μέρος όπου μπορούσε να βρει ηρεμία και γαλήνη.

Πέρα από την αγάπη της για τα φυτά και το κήπο της, η Αμαλία είχε πολιτική αντίληψη και συμμετείχε ενεργά στη διακυβέρνηση της χώρας. Ήταν μια δυναμική και μορφωμένη γυναίκα που προσπάθησε να συμβάλει στην ανάπτυξη της Ελλάδας.

Η ιστορία της είναι συγκινητική, γεμάτη αγάπη αλλά και απώλεια. 

 Το βιβλίο "Ο κήπος της Αμαλίας" της Καρολίνας Μέρμηγκα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη είναι γραμμένο με μικρές ιστορίες που ρέουν ωραία και γεμάτο πληροφορίες για εκείνη την άγνωστη για πολλούς περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Αν αγαπάτε τα ιστορικά μυθιστόρηματα είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει. 

Το υπέροχο βιβλίο της Αμαλίας είναι δώρο από μια αγαπημένη αδελφική φίλη κι έτσι το αγάπησα διπλά!  Φιλαδέλφεια μου - Αδερφή μου ευχαριστώ πολύ! 

"Έρως, Θέρος πόλεμος" Ευγενία Φακίνου 

Η Ευγενία Φακίνου είναι μια συγγραφέας που αγαπώ εδώ και πολλά χρόνια. Μάλλον από εκείνη την περίοδο που, ως έφηβη, η φίλη μου η Έλενα μου δάνεισε να διαβάσω το βιβλίο "Αστραδενή" το οποίο αποτέλεσε την πρώτη επαφή μου με τον κόσμο της, ανάμεσα στον κόσμο του εφηβικού και του ενήλικου μυθιστορήματος. Από τότε, έχω διαβάσει αρκετά από τα έργα της.

Το "Έρως, θέρος, πόλεμος" (όπως και τα περισσότερα βιβλία που διαβάζω από την αρχή της χρονιάς) δεν είναι η πρώτη φορά που το διαβάζω. Απλώς αυτή τη φορά μου φαίνεται σαν να το ξαναανακαλύπτω. Η αφήγηση της ιστορίας της Μαρίας με κέρδισε για άλλη μια φορά τόσο πολύ που δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. 

Η περιπλάνησή της από τη Σύμη και το Σουέζ μέχρι την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα δημιουργεί μια ιδιαίτερα γοητευτική ιστορία που σε ταξιδεύει στο  χρόνο. Παρά το γεγονός ότι το τελευταίο μέρος της ιστορίας θα το ήθελα πιο περίτεχνο και καλογραμμένο, προσφέρει μια ενδιαφέρουσα εικόνα για τις διαφορές μεταξύ των συνηθειών των Αλεξανδρινών και των Ελλαδιτών. Μια σκηνή που μου έχει μείνει είναι αυτή της Μαρίας που εντυπωσιάζεται από το πρώτο πέρασμα του ηλεκτρικού στη Σύμη. Με συγκίνησε το πώς περιγράφει την εικόνα των φώτων καθώς στριφογύριζε  γύρω από τον στύλο καταδεικνύοντας την απλότητα και την αθωότητα της εποχής.

Το μυθιστόρημα δημιουργεί ζωντανές εικόνες, τόσο έντονες μου προκαλούν την επιθυμία να επισκεφθώ ξανά τη Σύμη

(έχω να πάω 15 χρόνια) και να ταξιδέψω με τη φαντασία μου στη μαγευτική Αλεξάνδρεια της παλιάς εποχής, που έχει πια χαθεί αλλά αποπνέει μια μοναδική αίσθηση νοσταλγίας.

Καλά αναγνώσματα σας εύχομαι