Τα μπισκότα του Φθινοπώρου

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα πανέμορφο δάσος, ζούσε ένα μικρό σκατζοχοιράκι που είχε φτιάξει το σπιτάκι του μέσα στον τραχύ κορμό μιας τεράστιας βελανιδιάς . Όταν έφτασε το φθινόπωρο, τα φύλλα άρχισαν να φεύγουν απ'τα δέντρα, να κάνουν τούμπες στον αέρα και να πετούν στον ουρανό σαν πολύχρωμοι χαρταετοί. Αυτή την όμορφη εποχή η ατμόσφαιρα  γέμιζε με μυρωδιές από μπαχαρικά και κόκκινα μήλα. 

Το σκατζοχοιράκι, που του άρεσαν πολύ τα  μπισκότα σκέφτηκε να φτιάξει την αγαπημένη του συνταγή. 

Άνοιξε ένα - ένα τα σκούρα καφέ ντουλάπια της μικρής κουζίνας του, για να συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα υλικά  πάνω στο τραπέζι :αλεύρι, ζάχαρη, μήλα, κανέλα και ξηρούς καρπούς... 

Όμως, ανακάλυψε πως του έλειπε η κανέλα και οι ξηροί καρποί.

"Θα χρειαστώ βοήθεια!" σκέφτηκε. Έτσι, κάλεσε τους φίλους του: το σκιουράκι, το κουνέλι, και τον σπουργίτη. Όλοι ήρθαν γεμάτοι ενθουσιασμό.

"Τι χρειάζεται για να φτιάξουμε μπισκότα;" ρώτησε ο Σκίουρος 

"Αλεύρι, ζάχαρη, και λίγα καρύδια, μήπως έχεις να μου φέρεις;"του απάντησε το σκατζοχοιράκι. 

"Μάλλον χρειάζεσαι και κανέλα" είπε ο σπουργίτης που παρατήρησε πως δεν υπήρχε στο τραπέζι με τα υλικά. 

" Ναι, θα με βοηθήσετε να βρω υλικά;" ρώτησε χαμηλόφωνα το σκατζοχοιράκι. 

Όλοι συμφώνησαν να βοηθήσουν το φίλο τους και άρχισαν να μαζεύουν υλικά από το δάσος. Ο σπουργίτης έφερε κανέλα , το κουνέλι μάζεψε λίγα μήλα επειδή θεώρησε πως οι προμήθειες του φίλου του δεν ήταν αρκετές για να φτιάξει τη συνταγή, και ο σκίουρος μάζεψε καρύδια από την άκρη της απέναντι κοιλάδας. 

Μόλις συγκεντώθηκαν όλα τα υλικά, οι μικροί φίλοι με πολύ μεράκι και υπομονή, άρχισαν να ανακατευτούν τη ζύμη. 

Αλλά, καθώς ανακάτευαν, το αλεύρι έπεσε πάνω τους κι άρχισαν να μοιάζουν με χιονάνθρωποι . Όλοι γέλασαν.

"Μην ανησυχείτε! Θα τα φτιάξουμε τα μπισκοτάκια!" φώναξε ο σκατζοχοιράκος.

Άναψαν τη φωτιά, έβαλαν τα μπισκότα στο φούρνο και καθώς περίμεναν να ψηθούν άρχισαν να μοιράζονται ιστορίες, μυστικά και γέλια. Όταν τα μπισκότα ήταν έτοιμα, η ευωδιά τους πλημμύρισε ολόκληρο το δάσος.  

" Έίναι πραγματικά υπέροχα! Αλλά το πιο 

 διασκεδαστικό και ωραίο είναι να τα φτιάξαμε μαζί!" είπε το σκατζοχοιράκι 

Τα άλλα ζώα, που ήξεραν ότι το σκατζοχοιράκι και οι φίλοι του είχαν ταλέντο στη ζαχαροπλαστική κατάλαβαν ότι αυτή η υπέροχη μυρωδιά, ερχόταν από τη μικρή κουζινούλα του. 

Άρχισαν τότε να συγκεντρώνονται έξω από το σπίτι του και το σκατζοχοιράκι, ευτυχισμένο, τα προσκάλεσε όλα στο σαλόνι για να δοκιμάσουν τα φθινοπωρινά μπισκότα. Μια ολόκληρη η παρέα από λαγούς, σκιουράκια, κουνέλια, και κοτσιφούς γέμισε το δάσος με γέλια και χαρά.

Αυτή η φθινοπωρινή μάζωξη άρεσε πολύ  στα ζώακια και η συνταγή για τα μπισκότα με μήλο γράφτηκε με όμορφα  καλλιγραφικά γράμματα στο τετράδιο της σοφης κουκουβάγιας του δάσους, κι  έγινε η παραδοσιακή όλου του χωριού. 

Έτσι, τα ζωάκια  κατάλαβαν ότι η πραγματική χαρά βρίσκεται στη διαδικασία και όχι μόνο στο αποτέλεσμα. Γι’ αυτό, κάθε εβδομάδα, μαζεύονταν ξανά για να φτιάχνουν μπισκότα, μοιράζοντας  γέλια και αναμνήσεις.

Η  φιλία τους δυνάμωσε, όπως και η γλυκιά γεύση από τα μπισκότα τους.

Η μυστική συνταγή των φθινοπωρινών μπισκότων :

Υλικά:

1 κούπα βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου

1 κούπα καστανή ζάχαρη

2 αυγά

1 κουταλάκι εκχύλισμα βανίλιας

4 κούπες αλεύρι

1, 1/5 κουταλάκι baking powder

1 κουταλάκι κανέλα

1/2 κουταλάκι αλάτι

1 κούπα τριμμένο μήλο

1/2  κούπας  αλεσμένα καρύδια (προαιρετικά) 

Εκτέλεση

Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. 

Σε ένα μεγάλο μπολ, χτυπήστε το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν.

Προσθέστε τα αυγά και τη βανίλια και ανακατέψτε καλά.

Σε άλλο μπολ, αναμείξτε το αλεύρι, το baking powder, την κανέλα και το αλάτι.

Προσθέστε τα στερεά υλικά στο μείγμα του βουτύρου και ανακατέψτε μέχρι να ενσωματωθούν.

Προσθέστε το τριμμένο μήλο και τα καρύδια, αν χρησιμοποιείτε. 

Με ένα κουτάλι τοποθετήστε μπαλάκια ζυμης σε ένα ταψί με λαδόκολλα, αφήνοντας λίγο χώρο μεταξύ τους.

 Ψήστε για 10-12 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς οι άκρες τους. 

Αφήστε τα να κρυώσουν πριν τα σερβίρετε.

Τα μπισκοτάκια του σκιουράκου είναι έτοιμα!