Δύο νέα αναγνώσματα

Αγαπημένη  βιβλιοφίλη παρεούλα του μπλογκ σε χαιρετώ!!!

Σήμερα θα σας μιλήσω για δύο υπέροχα βιβλία που διάβασα και μου άρεσαν πολύ.

"Η ραψωδία του Πέρα "

Αχμέτ Ουμίτ από τις εκδόσεις Πατάκη 

Στο Πέρα την ιστορική συνοικία της Πόλης, ανάμεσα στα τζαμιά, τις εκκλησίες  τις συναγωγές στους ήχους, και τα βαριά αρώματα της Ανατολής μια ιστορία που μοιάζει με ορμητικό ποτάμι παρασύρει στο διάβα της τρεις παιδικούς φίλους εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους :

Τον πλούσιο τυχοδιώκτη κι αιώνιο έφηβο  Κενάν, τον  μονίμως άτυχο  παλαιοβιβλιοπώλη Νιχάτ, και τον σοβαρό, μετρημένο επιχειρηματία Σελίμ. 

Η ζωή τους κυλά ομαλά και παρόλες τις διάφορες τους καταφέρνουν με αυτοθυσίες να κρατήσουν τη φιλία τους ζωντανή. Όμως, τα πάντα αλλάζουν όταν ο παθιασμένος με τη φωτογραφία  Κενάν ύστερα από ένα ατύχημα που του συνέβη αποφασίζει να οργανώσει, με τη βοήθεια των φίλων του, μια ασυνήθιστη έκθεση φωτογραφίας με ένα ιδιαίτερο και αρκετά παράτολμο θέμα, η οποία θα ονομάζεται "Τα εγκλήματα του Πέρα". Αφού καταφέρουν να αποσπάσουν από την αστυνομία την άδεια και τις αυθεντικές φωτογραφίες, από εγκλήματα που διαπραχθηκαν πολύ κοντά στις γειτονιές τους, θα αρχίσουν να αναπαριστούν σ' ένα ειδικά διαμορφωμένο στούντιο τους τόπους των εγκλήματων. Οι φάκελοι των υποθέσεων είχαν κλείσει και οι ένοχοι βρισκόταν στη  φυλακή  όπως τους διαβεβαίωσε η αστυνομία, όμως καθώς οι τρεις φίλοι παρατηρούν λίγο πιο προσεκτικά τις φωτογραφίες  διαπιστώνουν ότι στους τοίχους δύο διαφορετικών σπιτιών που η αστυνομία τους διαβεβαίωσε ότι μεταξύ των νεαρών ενοίκων τους δεν υπήρχε καμία σχέση βρίσκονται κάποιοι παράξενοι πίνακες με αποκρυφιστικά σύμβολα του μεσαίωνα. 

Οι τρεις φίλοι δε συμφωνούν με το πόρισμα της αστυνομίας κι αποφασίζουν ν'ανακαλύψουν μόνοι τους ποιός κρύβεται πίσω από τις δολοφονίες των δύο νεαρών παιδιών. Αλλά η ζωή παίζει παράξενα παιχνίδια και δεν ξέρουν από που να φυλαχτούν. 

Το αστυνομικό μυθιστόρημα "Η ραψωδία του Πέρα" μου άρεσε πολύ! Η γραφή του Αχμέτ Ουμίτ είναι πραγματικά ιδιαίτερη και δεν έχει καμία σχέση με τη κινηματογραφική γραφή των δυτικών συγγραφέων που ορισμένες φορές με κουράζει. Ο Αχμέτ Ουμίτ έχει το χάρισμα να μας ταξιδεύει με έναν ξεχωριστό τρόπο γιατί εκτός από την αστυνομική πλοκή των βιβλίων του μας παρουσιάζει την ιστορία της αγαπημένη μας Πόλης

Το βιβλίο αυτό το αγαπώ και για έναν ακόμα λόγο:Είναι δώρο του άντρα μου από τα αγαπημένα μας Κύθηρα. 

"Το τραγούδι του Αχιλλέα" 

της Madeline Miller από τις εκδόσεις Διόπτρα 

Ο μικρός Πάτροκλος δεν αγαπήθηκε ποτέ από τον πατέρα του. Κι έτσι όταν το αγόρι βρέθηκε μπλεγμένος σε μια δύσκολη κατάσταση ο βασιλιάς τον αποκύρηξε και τον εξόρισε μακριά από το παλάτι.

Την ανατροφή του ανέλαβε ο Πηλέας ο βασιλιάς της Φθίας που ήταν ο πατέρας του περίφημου και ξακουστού Αχιλλέα.

Παρά τη διαφορά της κοινωνικής τους τάξης (αφού ο Πάτροκλος δεν ανήκε πια στην τάξη των ευγενών) αλλά και τη δυσαρέσκεια της Θέτιδος της θεϊκής μητέρας του Αχιλλέα τα δύο παιδιά ήρθαν πολύ κοντά και ζήτησαν την καθοδήγηση  του θρυλικού Χείρωνα.

Στο τέλος της μαθητείας τους όμως τους περίμενε η εκστρατεία για τον Τρωικό πόλεμο. 

Η νέα Επετειακή Έκδοση του βιβλίου της Madeline Miller κυκλοφορεί με εμπλουτισμένο περιέχομενο.

Περιλαμβάνει ολόκληρο το διήγημα «Γαλάτεια» της συγγραφέως 

 Ειδικό πρόλογο της Madeline Miller για το ελληνικό κοινό και σημείωμα για τα 10 χρόνια από την έκδοση του βιβλίου

Προτάσεις θεμάτων για περαιτέρω συζήτηση με άλλους αναγνώστες και αναλυτική παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της συγγραφέως "Κίρκη" .

Το βιβλίο "Το τραγούδι του Αχιλλέα" μου άρεσε πολύ και μου κράτησε καλή παρέα σε λιγάκι δύσκολες μέρες. 

Χμμμμ βέβαια μου το δάγκωσε η Ρόζα... 

Αλλά δεν  πειράζει.... 

Καλά αναγνωστικά ταξίδια σας εύχομαι!