Καλό μήνα αγαπημένη παρέα του μπλογκ! Το καλοκαίρι διάβασα ξανά πολλά από τα αγαπημένα βιβλία της κλασικής λογοτεχνίας. Αναγνώσματα που οι ήρωες τους μου έχουν κρατήσει συντροφιά σε διάφορα στάδια της ζωής μου και νιώθω τόση μεγάλη οικειότητα μαζί τους όταν τους συναντώ στις σελίδες των βιβλίων, που πολλές φορές νομίζω πως είναι παλιοί γνωστοί. Έτσι, σκέφτηκα να φτιάξω κεράκια εμπνευσμένα από τις ιστορίες των αγαπημένων μου βιβλίων και σας γράφω τις συνταγές. Περηφάνια και Προκατάληψη – Jane Austen “Lizzy’s Garden” 10 σταγόνες λεβάντα 8 σταγόνες γιασεμί 4 σταγόνες περγαμόντο “Mr. Darcy” 10 σταγόνες σανταλόξυλο 8 σταγόνες βανίλια 4 σταγόνες Κεχριμπάρι Δείτε εδώ τις οδηγίες για να φτιάξετε τα κεριά. Καλό μήνα!
Γειά σου αγαπημένη παρέα του μπλογκ! Πρώτη βροχερή φθινόπωρινή μέρα το λες ευλογία για το διψασμένο χώμα... Δεύτερος καφές για μένα μέσα σε τέσσερις μέρες το λες και κραιπάλη! Αλλά δε μπόρεσα να αντισταθώ στη φθινόπωρινή γεύση του pamkin spice της nespreso... Νυστάζω λίγο παραπάνω αυτόν τον καιρό λόγω κάποιων φαρμάκων και ένας σίγουρος τρόπος να μείνω ξύπνια είναι τα αστυνομικά μυθιστόρηματα που αγαπώ να διαβάζω... *"Τα μπλουζ του δολοφόνου" του Ray Celestin από τις εκδόσεις Διόπτρα, είναι ένα βιβλίο που επέλεξα για τον τίτλο του καθώς η μπλουζ είναι από τα αγαπημένα μου μουσικά ακούσματα και δε με απογοήτευσε αυτή μου η επιλογή! Τούτο το μυθιστόρημα ξεχωρίζει, γιατί ξεφεύγει εντελώς από τα συνηθισμένα αστυνομικά μυθιστορήματα του ψυχρού ευρωπαϊκού βορρά και μας ταξιδεύει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού... Συγκεκριμένα μας μεταφέρει στο Σικάγο του 1928, μια πόλη που "φλέγεται" από τη ζέστη αλλά και από τ...
Μεσημέρι καλοκαιριού στον κρητικό Νότο... Μια εκδρομή στη θάλασσα από εκείνες που πηγαίνουμε οι δυο μας με το Μανόλη. Υπήρχε μια ταβερνούλα δίπλα στο κύμα και καθίσαμε σε ένα μικρό φροντισμένο τραπεζάκι με τα τζιτζίκια να τραγουδούν και τη θάλασσα να ψιθυρίζει. Κοιτούσαμε τον κατάλογο για να βρούμε το αναψυκτικό που θα συνόδευε το φαγητό μας. Παραγγείλαμε λεμονάδα με πολλά παγάκια. Την ώρα που με σέρβιρε με κοίταξε χαμογελώντας και μου λέει: — Μαμά… Όταν τελείωσες την Α’ Γυμνασίου, ποιο ήταν το αγαπημένο σου τραγούδι; Θες να το ακούσουμε; Χαμογέλασα. Σαν να ξεκλείδωσε ένα μικρό παραθυράκι στο χρόνο. — Τότε άκουγα Scorpions, του λέω. Το αγαπημένο μου ήταν το" Still Loving You." Έλαμψε το πρόσωπό του. — Ααα, το θυμάμαι! Είναι το συγκρότημα που σου φέρνει ο Αντώνης CD στα γενέθλιά σου, ε; — Ναι, ακριβώς, του λέω και γελάω. Αλλά τώρα… ας μην βάλουμε το "Still Loving You." Ας ακούσουμε το "Holiday" . Είναι καλοκαίρι, είμαστε εκδρομή. Ταιριάζει καλύτερα. ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου