Γερόντισσα Γαβριηλία

"Όλοι με άγχος! Τι τρέχει εδώ; Κάτι τι... Χάθηκε η έννοια της Χαράς. Είναι πολύ σοβαρό! Εκεί στην Ινδία, περιμένουν τον Χριστό και μ' αυτήν την αναμονή περιμένουν χαρούμενα. Εμείς Τον "έχουμε" και δεν Τον αντικατοπτρίζουμε. Είμεθα πολύ ένοχοι. Φοβερά ένοχοι. "Ούτε που πας, ούτε τι κάνεις, ούτε πώς ζεις, ούτε αν βοηθείς τους άλλους... Ένα έχει σημασία. Το Ποιον και το Ποσόν της Αγάπης που δίνεις παντού. Παντού. Χωρίς διακρίσεις". "Αν ήταν Παρών και Ορατός ο Κύριος, τι θα έκανες; Θα έκανες αυτό; Αν ήταν Παρών, θα έκανες το άλλο; Κι αυτό, σε φυλάει από κάθε αμαρτία". "Από την Αγάπη και πέρα, θα οδηγηθείς από το θέλημα του Θεού πώς να μιλήσεις". "Αφού είμαι υποτακτική στο θέλημα του Θεού, δεν μπορώ να πάθω... άγχος". "Είμαι της ενδεκάτης ώρας... αλλά ο Κύριος είπε να δουλέψουν κι εκείνοι που έρχονται την τελευταία ώρα". "Άμα γίνουμε εμείς ο καθρέφτης όπου βλέπει ο άλλος το πρόσωπό του, κι αυτός ο καθρέφτης είναι χαρούμενος, δεν μπορεί παρά να δει κι εκείνος κάτι". "Τρία πράγματα χρειαζόμαστε. Πρώτον Πίστη, δεύτερον Πίστη, τρίτον Πίστη". (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου) 

Οι σελίδες ενός από πιο πολυδιαβασμένα και αγαπημένα βιβλία που υπάρχουν στο σπίτι μας έχουν αρχίσει να παίρνουν σιγά σιγά την απόχρωση και τη μυρωδιά του φθινοπωρινού γιασεμιού...

Ένα βιβλίο που μου έκανε δώρο ο άντρας μου στη γιορτή μου την πρώτη χρονιά που ήμασταν παντρεμένοι..Στα  είκοσι δύο μας, πολύ μικροί, χαρούμενοι και γεμάτοι ενθουσιασμό.

Είναι το βιβλίο "Η ασκητική της αγάπης" της αγαπημένης μου Γερόντισσας Γαβριηλίας. Πολλές φορές όταν σκέφτομαι τα χρόνια που ακουλούθησαν μετά από εκείνο το πρώτο μας καλοκαίρι κι όλες αυτές τις δυσκολίες που καταφέραμε να  ξεπεράσουμε, συνειδητοποιώ πως ένας από τους ανθρώπους που μου έδωσε υπομονή, διαμόρφωσε τη νοοτροπία και τη στάση ζωης μου παρόλο που δεν τη  συνάντησα ποτέ είναι η Γερόντισσα! 

Μέσα από τα λόγια, τη ζωή της και την απόλυτη εμπιστοσύνη της στο θέλημα και στην πρόνοια  του Θεού. 

Κάθε φορά που πηγαίναμε στην Ιερά Μονή Μάρθας και Μαρίας στους Αγίους Τόπους τη σκεφτόμουν και προσπαθούσα να τη δω με τα μάτια της καρδιάς μου. 

Χθες η αγαπημένη μου Γερόντισσα αγιοκατατάχθηκε . Δόξα τω θεώ! Ας πρεσβεύει για μας να μη χάνουμε την εμπιστοσύνη μας  στο Θεό και την ελπίδα.

Το βιβλίο "Η ασκητική της αγάπης" 

Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!