Το σπιτάκι της Νεράιδας


Καλημέρα και καλό σου μήνα γλυκιά μου ανεράιδα.... Αυτό το μικρό σπιτάκι ήθελα να σου το φτιάξω εδώ και πολύ καιρό. 






Περίμενα τα πρωτοβρόχια που το χώμα θα μυρίζει όμορφα  και τα βότανα θα αρχίσουν να ξυπνούν κάτω από το παχύ στρώμα των πεσμένων φύλλων της σοφής βελανιδιάς, κι ένα πρωί, μάζεψα πάνω στον πάγκο κάθε φυσικό υλικό που είχα στο ντουλάπι μου κι άρχισα να σκαρώνω το  χάρτινο καλυβάκι σου.





Έκοψα μια αυγοθήκη  κόλλησα με σιλικόνη τα κομμάτια, έβαλα πάνω ξυλαράκια και μετά άρχισα να χτίζω το  μικρό σου κόσμο μέσα στη γυάλα. 






Τοποθέτησα βρύα, φερμένα από τη μακρινή Αράδαινα, πετρούλες μαζεμένες από τις θάλασσες  νότιου κρητικού, βελανίδια από την Ελεύθερνα,  και φλούδες δέντρων  από το Έλος...











Νομίζω όμως, πως έπρεπε να έχεις και κανένα μανιτάρι όταν βρέχει και είσαι στην αυλή να μη χρειάζεσαι ομπρέλα.




Πήρα τα "καπάκια" των βελανιδιών, τα κόλλησα πάνω σε μικρά ξύλα,τα έβαψα κόκκινα , τους έκανα άσπρες βούλες και τα στερέωσα μέσα στην τρύπα μιας πέτρας.






Ο μικρός σου κήπος είναι έτοιμος.... Ένα γαλαζοπό φωτάκι θα ομορφαίνει τη νύχτα σου... Και μια πέτρινη καρδιά θα περιμένει να την αγγίξεις ώστε ν'αγαπήσει ξανά.
Λες να είναι του ιππότη





Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Καλή Σαρακοστή!!!

Το Πρώτο Πάσχα