ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η Λύδια, μια νεαρή βιβλιοπώλισσα ζει στο Ακαπούλκο με το σύζυγο και το γιο της.  Όμως,  το άλλοτε όμορφο τουριστικό θέρετρο του Μεξικού , είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε έναν αιμοτοβαμμένο τόπο όπου οι βαρόνοι των ναρκωτικών σκορπίζουν  καθημερινά τον τρόμο. Μια τυχαία γνωριμία με έναν περίεργο άνθρωπο στο βιβλιοπωλείο της, σε συνδυασμό με τη δημοσιογραφική έρευνα του άντρα της για τα καρτέλ, αλλάζουν με οδυνηρό τρόπο τη ζωή της και η οικογένεια  της  ξεκληρίζεται.  Η Λύδια δεν έχει  χρόνο να θρηνήσει την απώλεια , ούτε να θάψει τους νεκρούς της. Σκοπός της ζωής της γίνεται πλέον η σωτηρία του οκτάχρονου γιού της από τις παγίδες θανάτου  των Χαρδινέρος και την ακόρεστη δίψα για εκδίκηση των Βαρόνων της Κοκαΐνης.   Η μόνη ελπίδα της να παραμείνουν ζωντανοί εκείνη και ο μικρός της Λούκα, είναι να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς και να πατήσουν ξένο χώμα.  Μέσα σε λίγες ώρες, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι, τη δουλειά ...

Πώς μυρίζει άραγε  ένα φθινοπωρινό απόγευμα; Όταν ο άνεμος  σηκώνει στη δροσερή αγκαλιά του  πολύχρωμα φύλλα κι εκείνα ταξιδεύουν αρμονικά στους δρόμους της γειτονιάς. Το γλυκό φως του Σεπτέμβρη  που αποτελείται από τις δεκάδες αποχρώσεις του ουρανού, μπαίνει μέσα στο σπίτι από το παράθυρο.   Η κουζίνα μυρίζει και οι γεύσεις μοιάζουν με  γλυκό χάδι . Ρολάκια  Κανέλας,   μηλόπιτα , μπαχαρικά και κολοκύθα.   Είμαι ευγνώμων αυτές τις μέρες που ο Μανόλης αρχίζει να προσαρμόζεται σιγά σιγά στο σχολείο του, κάνει παρέα με νέους και παλιούς φίλους και συνεργάζεται άψογα στο φροντιστήριο του.   Τα απογεύματα , κάθομαι στην αγαπημένη μου γωνιά  ανάβω ένα αρωματικό κερί ,  βάζω μια όμορφη μουσική να παίζει, ξεκουράζομαι, διαβάζω κάποιο βιβλίο  ή γράφω προσπαθώντας  να οργανώσω την επόμενη μέρα. Δεν είναι εύκολο πάντα και πολλές φορές αφήνω πίσω ορισμένες δουλειές όπως το σιδέρωμα που δεν το πολυσυμπαθώ, αλλά έχ...

Στους πρόποδες του Ψηλορείτη βρισκόταν  κάποτε μια λαμπρή  αρχαία πόλη που ονομαζόταν Ελεύθερνα.  Ήταν χτισμένη πάνω σε ύψωμα  στην καρδιά της Κρήτης, στη μέση απόσταση από την αρχαία Κυδωνία  στα δυτικά, την Κνωσό  ανατολικά , και τη Φαιστό με τη Γόρτυνα στα νότια. Η εξαιρετική της θέση  ευνόησε πολλαπλώς τους κατοίκους,  και οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί μπορούσαν να ελέγχουν όλη τη γύρω περιοχή μέχρι τη θάλασσα.  Η λαμπρή πολιτεία πήρε το όνομα της από τον Ελευθήρα  ένα από τους  δέκα Κουρήτες πολεμιστές που χτυπούσαν τις ασπίδες τους έξω από τη σπηλιά στο Ίδαιο Άνδρο για να μην ακούσει  ο Κρόνος το κλάμα του μωρού Δία και το καταβροχθίσει.  Η Ελεύθερνα είχε σπουδαίο πολιτισμό και μας φανερώνει  όλα τα μυστικά της  από το 3.000 π. Χ. έως το 14o αιώνα μ. Χ. στον αρχαιολογικό  χώρο της και στις αίθουσες του Μουσείου που βρίσκεται στην περιοχή.  Στην αίθουσα...

Ένα από  τα τελευταία αναγνώσματα στην παραλία για φέτος...  "Το Ολλανδέζικο σπιτι" της Αν Πάτσετ  Ίσως γιατί είμαι μια από τους τελευταίους ανθρώπους  που  το είχανε   στα αδιάβαστα. Ως συνήθως, στις θάλασσες του Νότου δε διαβαζω πολύ . Ξεμυαλίζομαι από το πέλαγος και δε λέω να αποχωριστώ την αγκαλιά του ...κι εδώ στα Σφακιά νομίζω πως υπάρχει το πιο  υπέροχο και ευεργετικό αλμυρό νερό.  Κυριολεκτικά νιώθεις να σε γιατρεύει. Δεν ξέρω γιατί... Αλλά για ένα περίεργο κι ανεξήγητο λόγο ,τούτα τα πανέμορφα, αγέρωχα χώματα τα αγαπώ πολύ! περισσότερο από κάθε άλλο μέρος της Κρήτης,χωρίς να με συνδέει καμιά καταγωγή  με τον τόπο.  Σε αυτή την εκδρομή λοιπόν, επέλεξα να πάρω μαζί μου, ένα  πολυσυζητημένο βιβλίο το οποίο έχει εισπράξει  διθυραμβικές κριτικές και έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από το απανταχού αναγνωστικό κοινό.  Εγώ, διάβασα τις πρώτες  50 σελίδες, και δεν έχω ακόμα  άποψη . Προς το ...

Το 1798, στο ταξίδι του προς την Αίγυπτο ο Ναπολέων Βοναπάρτης "κρύβεται"για κάποιο χρονικό διάστημα στη νοτιότερη γωνιά της Ευρώπης, στην Ιεράπετρα της Κρήτης. Κοντά του βρίσκεται ο καλύτερος και ο πιο πιστός  του φίλος ο Ζαν Λινιέ που με τη συνοδεία της φρουράς του, μένουν για λίγο  στην υπό οθωμανική κατοχή Ελλάδα, μέχρι να έρθουν οι κατάλληλες συνθήκες,να σαλπάρουν για την Αίγυπτο και να συνεχίσουν την εκστρατεία τους. Όμως η ζωή έχει άλλα σχέδια  καθώς ο αναπάντεχος έρωτας  του Ζαν με μια κοπέλα που ζει κοντά στο σπίτι που μένουν οι αξιωματικοί αλλάζει τα σχέδια του γαλλικού στόλου και μια ανοιξιάτικη νύχτα  με τρικυμία  τον Μάρτιο του 1798, η κοπέλα  φυγαδεύεται από την Κρήτη για  τη Μάνη κι από εκεί στην Πεντέλη, για να καταλήξει στο Παρίσι με τη συνοδεία του θείου του Ζαν , ενός απόστρατου  ευγενικού αξιωματικού.  Διακόσια χρόνια  μετά, η Σοφί Λινιέ, ένα νέο  κορίτσι που ζει στο Παρίσι αποχαιρετά τη μητέρα τ...

Καλησπέρα αγαπημένοι αναγνώστες του μικρού μου μπλόγκ!  Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας ένα γεγονός που με έκανε πολύ  χαρούμενη. Μετά από ένα  αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ήρθε η ώρα της επιστροφής μου στο ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς  Αρχιεπισκοπής Κρήτης. Θα βρίσκομαι στο γνώριμο κόσμο της παιδικής μου εκπομπής, με τα παραμύθια και τις ιστορίες και είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη!   Έχω ξεκινήσει ήδη τις  εγγραφές ενώ έχω στο μυαλό μου πολλά παιδικά βιβλία που θέλω να  διαβάσω.  Η πρώτη  φιλοξενούμενη της χρονιάς, θα είναι η Μελίνα. Μια μικρή, ιδιαίτερη και χαρισματική μέλισσα με κατακόκκινα μαγουλάκια ,που ονειρεύεται να πετάξει πάνω από καταπράσινα λιβάδια. Η εκπομπή   είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, και όλοι  οι παραγωγοί του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής είμαστε  εθελοντές. Σκοπός μας, είναι να ακούγεται η φωνή της εκκλησίας της Κρήτης σε όλο το νησί και  στο νέο πρόγραμμα που ξεκ...

 “In enery job that must be done, there is an element of fun! Find the fun and snap! The job 'so a game "   Γειά και χαρά σε όοολη τη μπλογκογειτονίτσα! Θυμόσαστε  το τραγουδάκι από την πολυαγαπημένη ταινία  με τη μαγική νταντά που ο ανατολικός άνεμος τη μετέφερε στην αυλή ενός σπιτιού ώστε να μετατρέψει την καθημερινότητα της οικογένειας σε παραμύθι; Νομίζω πως  κάθε μαμά χρειάζεται να γίνει μια  Μary Popins τώρα που άνοιξαν τα σχολεία και οι υποχρεώσεις μας αυξήθηκαν. Όλα γίνονται πιο διαχειρίσιμα όταν προσπαθούμε να δώσουμε λίγη χαρά και μια νότα αισιοδοξίας στην καθημερινότητα μας. Πολλές φορές τα πράγματα δυσκολεύουν και χρειάζεται υπομονή να βάλουμε τα παιδιά μας σε ένα πρόγραμμα . Μπορεί να μας κουράζει αυτή η κατάσταση και σε συνδυασμό με τις δουλειές του σπιτιού που ποτέ δεν τελειώνουν, υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε ότι θα καταρεύσουμε... Πάντα όμως  υπάρχει τρόπος να μετατρέψουμε μια άχαρη και κουραστική υποχρεωτική δουλειά...

Ώρα  καλή  σε όοολη τη μπλογκογειτονιά! Του Τιμίου Σταυρού σήμερα και περασα να ευχηθώ χρόνια πολλά , καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά και διαίτερα σε εκείνα που στο τέλος της εβδομάδας δε θα μετρούν  αυτοκόλλητα, σφραγιδούλες και Άριστα ,  αλλά πόσες φορές κατάφεραν να ξεχωρίσουν  με επιτυχία το έψιλον από το τρία , το φι  από το θήτα και θα είναι υπερήφανα που τα κατάφεραν! Καλή σχολική χρονιά , χρόνια πολλά σε όλα τα εφηβάκια που άνοιξαν τα φτερά τους στο γυμνάσιο και παλεύουν στο τμήμα ένταξης κι έχουν στόχο  να περάσουν την τάξη  με επιτυχία.   Καλή σχολική χρονιά, χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες και ιδιαίτερα σε εκείνες που δεν έχουν την πολυτέλεια να "γκρινιάζουν" επειδή  τα παιδάκια τους μεγαλώνουν, αλλάζουν  τάξη, ενώ εκείνες  θα τα ήθελαν για λίγο ακόμη μικρούλια, γιατί κάνουν το Σταυρό τους που το παιδί τους ξεπέρασε μια δύσκολη αρρώστια και στέκεται ξανά  στα πόδια του.  ...

Χάθηκε μέσα στα στενά. Περπατούσε από το πρωί σχεδόν χωρίς σταματημό. Τριγυρνούσε στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης, προσπαθώντας να βρει ένα ίχνος από το παρελθόν. Ν'αποκωδικοποιήσει  μια λέξη που είχε διάβασει..ή  μήπως ακούσει;  Δε θυμόταν. Είχαν περάσει χρόνια εξάλλου. Ένιωθε το σακίδιο βαρύ. Μα τι  είχε βάλει μέσα; Μόνο ένα σημειωματάριο , ένα μικρό μπουκάλι νερό και ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς με αραβική πίτα . Τότε γιατί τόσο βάρος;  Ίσως ήταν το ατελείωτο περπάτημα που βάρυνε τους ώμους  ή εκείνος ο αμετανόητος άνεμος που  έκανε τις σημαίες να τρεμοπαίζουν πάνω από την επιβλητική πόρτα  που συνάντησε στη δεξιά πλευρά του κατηφορικού δρόμου. Σταμάτησε...στο βάθος του πλακόστρωτου   είχαν πάψει οι φωνές του πλήθους που περιδιάβαινε το σουκ, οι καμπάνες, και η φωνή του μουεζίνη. Στο περίτεχνο πόμολο,εφορμούσαν με όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου και του χρυσού οι αχτίδες του απογευματνού ήλιου σημαδεύοντας κατευθ...