Ο Άγιος της Βροχής

Ο Άγιος Κοσμάς ο Ερημίτης και ομολογητής  είναι ο αρχαιότερος γνωστός ασκητής της Κρήτης και αναφέρεται ως μια μεγάλη πνευματική μορφή. Τα στοιχεία που έχουμε για τη ζωή του είναι ελάχιστα καθώς ακόμα και στις ιστορικές πηγές της εποχής του,  είναι εντελώς άγνωστος. 

Ολόκληρη  η ζωή του παραμένει κρυμμένη κάτω απ' την αχλή των αιώνων και δεν μας επιτρέπει να πλησιάσουμε ιδιαίτερα στις λεπτομέρειες της. 

Έζησε το δεύτερο μισό του έκτου αιώνα  και θα πρέπει να μόνασε  σε  κάποιο κοινόβιο- άγνωστο που-  όταν  βρισκόταν στην κορύφωση της η αίρεση   του μονοθελιτισμού .

Ο Άγιος Κοσμάς ως υπερασπιστής της Ορθόδοξης πίστης   είναι πολύ πιθανό   να ήρθε σε ρήξη με  κάποιους τοπικούς Επισκόπους που είτε  υπέθαλπταν είτε ανεχόταν την αίρεση και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εξοριστεί  ή να  εγκαταλείψει τη Μονή του και να καταφύγει στα σπήλαια των Αστερουσίων. 

Εκεί με  νηστεία και άσκηση κατάφερε να διαφύγει τις παγίδες του πονηρού και να στολιστεί με αρετές. 

 Οι υπεράνθρωπες μάχες του στα σπήλαια της Νότιας Κρήτης με τα στοιχεία της φύσης, τον εαυτό του και τους δαίμονες  τον κατέστησαν πραγματικά άσαρκο. Έζησε με ταπείνωση και πολλή προσευχή μέχρι την ημέρα της κοίμησης του στις  2 Σεπτεμβρίου του 658 μ. Χ. 

 Το σώμα του παρέμεινε μέσα στο σπήλαιο  για κάποιο  χρονικό διάστημα  αλλά οι κάτοικοι της  γύρω  περιοχής που αγαπούσαν πολύ τον Άγιο, μετέφεραν το σκήνωμα  του σε μια κοντινή πόλη (πιθανόν στη Γόρτυνα ) για να το προσκυνούν.

Όμως μια μεγάλη ανομβρία έπληξε τότε την περιοχή και όλες οι σοδειές μαζί με τα καρποφόρα δέντρα καταστράφηκαν κάτω από τον καυτό ήλιο. 

 Τότε ο Άγιος Κοσμάς εμφανίστηκε σε κάποιον άνθρωπο  και ζήτησε πολύ αυστηρά να βγάλουν από το σκήνωμα του όλα τα πολύτιμα κοσμήματα, και να το επιστρέψουν στο σπήλαιο του. 

  Έτσι, οι κάτοικοι της περιοχής παρέλαβαν το λείψανο του Αγίου και το επέστρεψαν στη σπηλιά. Χώρισαν  ένα μικρό κομμάτι στο βάθος της   και αφού το τοποθέτησαν εκεί το έκτισαν εξωτερικά. 

Από εκείνη τη μέρα η βροχή  επέστρεψε στην περιοχή των Αστερουσίων και οι σοδειές των ανθρώπων σώθηκαν. 

Από τότε πέρασαν τετρακόσια χρόνια και οι περισσότεροι ξέχασαν τον Άγιο Κοσμά, μοναχά οι ασκητές της περιοχής πήγαιναν στο σπήλαιο του για να προσκυνήσουν, ώσπου το 1058 μ.Χ. Βενετοί  έμποροι παραβίασαν την κρύπτη του Αγίου και έκλεψαν το λείψανο, που παρέμενε όπως την ημέρα που ο Άγιος είχε κοιμηθεί, άφθαρτο και ευωδιάζον μαζί πήραν κι ένα αρχαίο χειρόγραφο  αγνώστου συγγραφέα που περιείχε κάποια στοιχεία για τη ζωή του Αγίου. 

 Το μετέφεραν στην Βενετία και το κατέθεσαν στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου του Μείζονος. 

 Ύστερα από πολλές και μακροχρόνιες προσπάθειες της εκκλησίας της Κρήτης και της Μονής Κουδουμά το  Σκήνωμα του Αγίου Κοσμά επέστρεψε στον τόπο του τον Οκτώβριο 2018 και αποθησαυρίζεται  στο Μοναστήρι. 

Ο Άγιος τιμάται στις 2 Σεπτεμβρίου που είναι η μνήμη του και την τρίτη Κυριακή του Μαΐου η ανακομιδή των Λειψάνων του. 

Την ευλογία του να έχουμε.