Σε ανάμνηση...

"Ἡ καρδιά μου φορτώθηκε κόσμους και κόσμους
και βάσταξε.  Δάκρυα  και  δάκρυα
και βάσταξε.  Κατακλυσμούς από φως
ουράνιο και  βάσταξε.  Ανασήκωσε τη σημαία
της ειρήνης ψηλά, σε  κοντάρι πανύψηλο,
πάνω  από τα πάθη, και βάσταξε.
Ἀπ’ τη μιά καταιγίδες ομορφιάς
κι απ’ την  άλλη σκότους, και  βάσταξε.

Κ’ είπα: "Κύριε .... πώς σου  φάνηκε ο δούλος Σου;
Ἄν σου εφάνη καλός, κόψε απ’ τη λάμψη Σου
το χρυσό  σάβανό μου και ντύσε με
ζωντανό, γιατί δε θα πεθάνω"

Νικηφόρος Βρεττάκος.

Είς μνήμην

https://youtu.be/h_58uzWn9tM

Καλό κι Ευλογημένο Τριώδιο