Όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι μου άρεσε να βρίσκομαι συνέχεια στην εξοχή. Ηθελα να μαζεύω λουλούδια, να παρατηρώ τα μικρά ζωάκια που υπήρχαν κρυμμένα μέσα στα δέντρα ή στο χώμα κι έτσι προτιμούσα να ακολουθώ το μπαμπά μου όταν πήγαινε στα χωράφια από το κάθομαι στο σπίτι. Θυμάμαι που βρίσκαμε χόρτα για τις κατσικούλες μας και τα φορτώναμε στην καρότσα της αγροτικής του μηχανής. Περπατούσα λοιπόν γύρω γύρω και φανταζόμουν ότι υπήρχαν κρυμμένα μικροσκοπικά σπιτάκια κάπου ανάμεσα στις φυλλωσιές ή μέσα στους κορμούς των ελαιώνων και υπόγειες πολιτείες μικρών πλασμάτων κάτω από το χώμα. Φανταζόμουν ότι μπορούσα λέει να τους μιλάω. Και όταν ο μπαμπάς έσκαβε και η φρέζα του έκοβε τα λουλούδια εγώ έκλαιγα γιατί τα λυπόμουν. Έκλαιγα τόσο πολύ που αναγκαζοταν να σβήσει τη μηχανή να σταματήσει το σκάψιμο και να αρχίσει να με παρηγορεί. Μου έλεγε ότι τα λουλούδια έχουν σπόρους που πέφτουν στη γη και θα φυτρώνουν κάθε χρόνο. Μετά άναβε ένα τσιγάρο καθόταν και περίμενε να ηρεμήσω. Είναι μι
Γειά σου αγαπημένη παρέα του μπλογκ! Το Φθινόπωρο έχει έρθει στην πόλη, ο ήλιος δεν καίει αλλά χαρίζει ένα χάδι από γλυκό φως στα ελαιόδεντρα της γειτονιάς. Τα ζωάκια το νιώθουν κι έχουμε συναντήσει με το Μανόλη ένα ποντικό με πονηρά και αστεία μάτια κι ένα σκατζοχοιράκι που κατευθυνόταν τρέχοντας προς τα χωράφια. Νιώθω πολύ όμορφα που το σπίτι μας βρίσκεται σε ένα τόσο ήσυχο σημείο της πόλης η φύση με εμπνέει και θέλω να φτιάχνω συνέχεια χειροποίητες και πολύ απλές δημιουργίες. Θεωρώ ότι από τη ζωή μας λείπει η απλότητα σε οτιδήποτε φτιάχνουμε κι αναζητούμε. Οι τελευταίες μέρες ήταν ιδιαίτερα παραγωγικές ενώ το φως του φθινοπωρινού ήλιου που έμπαινε από το παράθυρο μου κρατούσε καλή συντροφιά. Έχω ξεκινήσει τη διαδικασία να φτιάξω σπιτικό πελτέ... Σαπούνι... με την πολύτιμη βοήθεια της φιλενάδας μου της Κατερίνας που είναι και νονά του Μανόλη... Υπόσχομαι να σας δώσω τις συνταγές. Σήμερα, θα μοιραστώ μαζί σας τη συνταγή για το αγαπημένο μας σπιτικ
Αγαπημένη παρέα του μπλογκ είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που επανέρχομαι με τα αγιογραφικά αναγνώσματα, που τόσο πολύ μου ζητήσατε. Σκέφτηκα λοιπόν, επειδή ο μήνας που πέρασε ήταν για εμένα λιγάκι δύσκολος, με πολλές προκλήσεις και στιγμές αβεβαιότητας τα αγιογραφικά αναγνώσματα του Οκτωβρίου να είναι λόγια παρηγοριάς ελπίδας και στήριξης μέσα από την Αγία Γραφή. Η παρηγοριά του Θεού στη ζωή μας, είναι μια καθημερινή πηγή ελπίδας, αλλά τη χρειαζόμαστε πολύ περισσότερο σε στιγμές που δίνουμε έναν μικρό ή μεγάλο αγώνα. Ελπίζω να βρείτε στα εδάφια αυτά τη στήριξη που χρειάζεστε, όπως και εγώ, καθώς τα μοιράζομαι μαζί σας. Όλα τα εκτυπώσιμα αρχεία που υπάρχουν στο μπλογκ είναι ελεύθερα να τα κατεβάσετε χωρίς καμιά υποχρέωση. Σας τα χαρίζω με αγάπη γιατί κάποτε στα Ιεροσόλυμα γνώρισα το βοηθό του Άι-Βασίλη που μοίραζε στον κόσμο χαρά Σε ανάμνηση του με πολλή αγάπη! Πατήστε ΕΔΩ για να λάβετε το εκτυπώσιμο αρχείο με τα αγιογραφικά αναγνώσματα του Οκτωβρίου Κι ΕΔΩ για να λάβετ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου