Σπιτικό Ψωμί!!!

Κάθομαι δίπλα στο πιάνο του Αντώνη, ακουμπισμένη στο ανοιχτό παράθυρο. Αφουγκράζομαι τους ψιθύρους της ημέρας που τελειώνει, κι ένας , ένας οι ήχοι επιστρέφουν στην αγκαλιά του δειλινού, όπως ο περιπλανώμενος Κοτσυφός της γειτονιάς  που επιστρέφει στη φωλιά του , στη γέρικη ελιά της πίσω αυλής. Σουρουπώνει... 

Κι οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη έρχονται και πάλι στο μυαλό μου..."Θαυμάσια που τρέχει ο ουρανός αν κρίνεις απ' τα σύννεφα"...

Έτσι απλά... ο ουρανός αρχίζει ξαφνικά να τρέχει... κυνηγάει τον ήλιο που πηγαίνει  προς τη δύση του ...Τα δεκάδες μικρά  σύννεφα  έχουν μετατρέψει τον ορίζοντα σε ένα ονειρικό, σχεδόν μαγικό καμβά ...το θρόισμα του  ανοιξιάτικου αέρα μεταφέρει τ' αρώματα της εξοχής μέσα στο σπίτι... Πέρα μακριά ,στο βάθος αυτού του σχεδόν  παραμυθένιου  κόσμου, φαίνεται η θάλασσα...Η Ντία λαγοκοιμάται, προσμένοντας το καλοκαίρι... Μικρές καθημερινές λεπτομέρειες που δεν τις βλέπουμε αλλά κάνουν τη ζωή μας μαγευτική! 

Τα ταξιδιάρικα σύννεφα, το θρόισμα του αέρα, οι μυρωδιές... Προπαντός οι μυρωδιές! Το σπίτι μας ευωδιάζει φρέσκο ψωμάκι φτιαγμένο με το προζύμι της Μεγάλης Παρασκευής... 

Είμαι ευτυχισμένη που τα παιδιά μου θα τα συντροφεύει η γεύση , και η μυρωδιά αυτού του ψωμιού. Το ζυμωτό του Επιταφίου, της ευχής, της πίστης, πως ο Ιησούς Χριστός Νικά ,κάθε μικρή ή μεγάλη δυσκολία που θα έρθει! Χριστός Ανέστη! 

Κοιτάξτε λίγο τα σύννεφα! Σαν άυλα ροδοπέταλα  στον ουρανό...και τα σπίτια της γειτονιάς μας, οι δρόμοι τα όνειρα ,τα χαμόγελα, παίρνουν σιγά σιγά το χρώμα του ροδόνερου... Ο κήπος ανθίζει...όλη η αυλή μοσχοβολά...

Χριστός Ανέστη! Χριστός Ανέστη!

Όσες φορές κι αν το λες δεν το χορταίνεις!! Καλή εβδομάδα!!