Ο φανοστάτης
"Είναι κάτι βράδια που μόνον ένας στεναγμός μας χωρίζει απ’ τον Παράδεισο...
κι άξαφνα στη στροφή του δρόμου η θλίψη ενός φανοστάτη
μας πλημμύριζε με δάκρυα."
Τάσος Λειβαδίτης 💙
"Holiday"
Μεσημέρι καλοκαιριού στον κρητικό Νότο... Μια εκδρομή στη θάλασσα από εκείνες που πηγαίνουμε οι δυο μας με το Μανόλη. Υπήρχε μια ταβερνούλα δίπλα στο κύμα και καθίσαμε σε ένα μικρό φροντισμένο τραπεζάκι με τα τζιτζίκια να τραγουδούν και τη θάλασσα να ψιθυρίζει. Κοιτούσαμε τον κατάλογο για να βρούμε το αναψυκτικό που θα συνόδευε το φαγητό μας. Παραγγείλαμε λεμονάδα με πολλά παγάκια. Την ώρα που με σέρβιρε με κοίταξε χαμογελώντας και μου λέει: — Μαμά… Όταν τελείωσες την Α’ Γυμνασίου, ποιο ήταν το αγαπημένο σου τραγούδι; Θες να το ακούσουμε; Χαμογέλασα. Σαν να ξεκλείδωσε ένα μικρό παραθυράκι στο χρόνο. — Τότε άκουγα Scorpions, του λέω. Το αγαπημένο μου ήταν το" Still Loving You." Έλαμψε το πρόσωπό του. — Ααα, το θυμάμαι! Είναι το συγκρότημα που σου φέρνει ο Αντώνης CD στα γενέθλιά σου, ε; — Ναι, ακριβώς, του λέω και γελάω. Αλλά τώρα… ας μην βάλουμε το "Still Loving You." Ας ακούσουμε το "Holiday" . Είναι καλοκαίρι, είμαστε εκδρομή. Ταιριάζει καλύτερα. ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου